چرا حاکم باید با مردم دوست و مهربان باشد؟

زیرا که مردم دو دسته‏‌اند: یا برادر دینى تو هستند و یا همنوع تو. در معرض لغزش و خطا قرار دارند و گاه از روى عمد یا خطا دست به گناه و تجاوز مى‏‌آلایند.
پس همان گونه که خود دوست دارى خداوند نسبت به تو بخشش و گذشت کند، تو نیز نسبت به آنان بخشش و گذشت داشته باش؛ زیرا تو بالادست آنها هستى و فرمانرواى بر تو، بالا دست تو مى‌‏باشد و خداوند بالا دست کسى است که تو را به امارت گماشته است!.

متن حدیث:

مِن کِـتابهِ للأشتَرِ لَمّاوَلاّهُ مِصرَ : وأشعِرْ قَلبَکَ الرَّحمَةَ لِلرَّعِیَّةِ ، والمحبَّة لَهُم ، واللُّطفَ بهِم ، ولاتَکونَنَّ علَیهِم سَبُعا ضارِیا تَغتَنِمُ أکلَهُم ؛ فإنَّهُم صِنفانِ : إمّا أخٌ لَکَ فی الدِّینِ ، أو نَظیرٌ لَکَ فی الخَلقِ ، یَفرُطُ مِنهُمُ الزَّلَلُ ، وتَعرِضُ لَهُمُ العِلَلُ ، ویُؤتى على أیدیهِم فی العَمدِ والخَطأِ ، فأعطِهِم مِن عَفوِکَ وصَفحِکَ مِثلَ الّذی تُحِبُّ وتَرضى أن یُعطِیَکَ اللّه‏ُ مِن عَفوِهِ وصَفحِهِ ، فإنَّکَ فَوقَهُم ، وَوالِی الأمرِ علَیکَ فَوقَکَ ، واللّه‏ُ فَوقَ مَن وَلاّکَ!