بحران اقتصادی انگلیس و سرنوشت دولت دیوید کامرون

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، نخست وزیر انگلیس در پیام  سال نوی میلادی خود، به دستاوردهای بزرگ اقتصادی دولت متبوعش  اشاره کرده است.  دستاوردهایی که احتمالا به جز شخص دیوید کامرون و نیک کلگ معاون وی و دیگر ساکنان خانه شماره 10 داونینگ استریت کسی نتوانسته است آنها را مشاهده یا درک کند. مروری بر بخشی از جملات دیوید کامرون در این پیام می تواند جالب توجه باشد:

" من از شما ( شهروندان انگلیس) می خواهم تا از برنامه های اقصادی دولت در سال 2015 میلادی حمایت کنید. ما در برهه فعلی دو انتخاب داریم، انتخاب بین " توانایی" و " تسلیم شدن " . تسلیم شدن در برابر اوضاع اقتصادی موجب ایجاد هرج و مرج در کشور مام خواهد شد. پایبندی به برنامه اقتصادی دولت منجر به باقی ماندن ما در مسیر موفقیت خواهد شد. با استمرار این موفقیتها ما آینده ای بهتر خواهیم داشت.  برنامه درازمدت اقتصادی دولت  همچنان موثر است و انگلیس در حال بازگشت است.جهان از دیدگاه تازه ای به انگلیس می نگرد چرا که اقتصاد ما نسبت به همه کشورهای توسعه یافته دیگر رشد سریعتری دارد."

اظهارات دیوید کامرون در حالی مطرح می شود که مطابق آخرین آمارهای رسمی منتشر شده در انگلیس، عملا " تولید اقتصادی" در این کشور در سه ماه پایانی سال 2014 میلادی متوقف گردیده و  کسری بودجه انگلیس نیز به معضلی بزرگ در این کشور تبدیل شده است. همچنین بسیاری از اقتصاددانها پیش بینی می کنند که میزان استقراض و مالیاتها در انگلیس همچنان طی چند سال آینده روندی صعودی خواهد داشت.از این رو سال 2015 میلادی نیز سال پایان بحران اقتصادی در این کشور نخواهد بود. با افزایش مالیتها، بحران اقتصادی و نارضایتی عمومی از دولت انگلیس شدت خواهد گرفت. این نارضایتی عمومی در سال 2014 میلادی نیز تقویت شد. پیروزی حزب ملی گرای یوکیپ در انتخابات پارلمانی اروپا و شکست حزب محافظه کار در این انتخابات بیانگر بحرانی است که احزاب سنتی انگلیس( سه حزب کارگر، محافظه کار و لیبرال دموکرات) در پیش خواهند داشت.

در چنین شرایطی مشخص نیست که دیوید کامرون از کدام پیشرفت و  موفقیت سخن به میان می آورد. شنیدن نام " جورج آزبرون" وزیر خزانه داری انگلیس همچنان برای بسیاری از شهروندان این کشور نفرت آور است. اکثر شهروندان انگلیسی نسبت به اجرای سیاستهای ریاضتی جورج آزبورن و دولت محافظه کار دیوید کامرون ( در صورت پیروزی در انتخابات سراسری سال 2015) نگران هستند. با این حال دیوید کامرون سعی دارد با سخنرانی های ظاهرا امید بخش مانع از تشدید این نگرانی شود. بسته ریاضتی آزبورن  با هدف صرفه جویی 25 میلیارد پوندی در هزینه های بودجه تعریف شده است. در این بسته پیشنهادی، بازنشستگان بیش از همه مورد هدف قرار گرفته اند. آزبورن مدعی شده است که با ارائه این بسته ریاضتی، 3 میلیارد پوند در هزینه های بودجه عمومی صرفه جویی خواهد شد. البته وزیر دارایی انگلیس عنوان نکرده است که در ازای این صرفه جویی چه چیزی عاید شهروندان انگلیسی  خواهد شد.

دیوید کامرون و آزبورن هم اکنون اصلی ترین دغدغه خود را " پرداخت بدهی های خارجی انگلیس" می دانند اما بر خلاف این دو، شهروندان انگلیسی پرداخت بدهی هیا خارجی را در اولویت نخست قرار نمی دهند. کاهش تمدیدات و تسهیلات رفاهی و عمومی برای بسیاری از شهروندان انگلیسی یک خط قرمز محسوب می شود.

در آغاز  سال گذشته میلادی( سال 2014) ، نخست وزیر انگلیس در یک سخنرانی کاملا معنادار اظهارات بسیار ناامید کننده ای را در خصوص وضعیت اقتصادی این کشور بر زبان راند. اظهاراتی که محوریت اصلی آن را " لزوم پذیرش سیاستهای سخت ریاضتی" تشکیل می داد .در آن سخنرانی ، دیوید کامرون پایبندی به اصلاحات ریاضتی را در قالب یک اجبار به شهروندان انگلیسی تحمیل کرد اما لحن سخنرانی امسال وی با سال گذشته تفاوت دارد! علی رغم اینکه ماهیت و پیام اصلی سخنرانی کامرون در مراسم آغاز سال نوی گذشته و امسال یکی بوده است، اما لحن بیان وی این بار همراه با نوعی " اقناع" و البته آمیخته با یک سری ادعاهای کاذب در خصوص موفقیت اقتصادی انگلیس بوده است.

دلیل این موضوع کاملا مشخص است. امسال قرار است ماراتن سیاسی حساسی میان دو حزب محافظه کار و کارگر صورت گیرد، از این رو دیوید کامرون به عنوان نماینده حزب محافظه کار در انتخابات سراسری امسال که قصد حفظ دولتش را دارد، ناچارخواهد بود چاشنی " اجبار" را از سخنان خود حذف کرده و حداقل تا زمان برگزاری انتخابات آن را به چاشنی" تشویق" و " اقناع" تبدیل کند.

در حال حاضر بسیاری از شهروندان انگلیسی نسبت به هر دو حزب کارگر و محافظه کار در مواجهه با بحران اقتصادی ناامید هستند. تکلیف حزب ضعیف و ائتلافی لیبرال دموکرات نیز در این خصوص مشخص است. با این حال دیوید کامرون و حزب محافظه کار به دلیل وعده ای که نسبت به برگزاری همه پرسی خروج از اتحادیه اروپا در سال 2017 میلادی داده اند، فعلا از قدرت مانور بیشتری در مقابل حزب کارگر به رهبری اد میلیبند برخوردار هستند.در چنین وضعیتی احتمال شکل گیری دوباره دولت ائتلافی انگلیس ( متشکل از محافظه کاران و لیبرال دموکراتها) دور از ذهن نخواهد بود، مگر اینکه حزب کارگر تا زمان برگزاری انتخابات امسال بتواند دست به اقدام خاصی درخلع سلاح محافظه کاران بزند. حتی برخی معتقدند که در صورت اعلام عدم مخالفت حزب کارگر با همه پرسی خروج از اتحادیه اروپا، احتمال جذب آرای سرگردان به سود این حزب و در نهایت پیروزی آنها در انتخابات سراسری بسیار زیاد خواهد بود.

 انتهای پیام/