ارتباط بی ربط گفت وگوهای هسته ای و بحران منطقه ای

به گزارش گروه "رسانه‌ها" خبرگزاری تسنیم، «ارتباط بی ربط گفت وگوهای هسته ای و بحران منطقه ای»عنوان سرمقاله روزنامه سیاست روز به قلم محمد صفری است که در آن می خوانید؛

اگر فرض را بر این بگیریم که گفت وگوهای هسته ای ایران و 1+5 بر روی تحولاتی که در منطقه وجود دارد، تأثیر مستقیم می گذارد، دلیل طولانی کردن این مذاکرات هسته ای که چندین بار تا مرز توافق هم رسیده چیست؟!آیا برای کاخ سفید حل موضوع هسته ای ایران و شکست داعش از اهمیت بیشتری برخوردار است؟

اکنون که ائتلاف به اصطلاح ضد داعش با رهبری آمریکا شکل گرفته است، دستاوردی نداشته و حتی کمک هایی که برای نیروهای عراقی از هواپیماها ریخته شد، به نیروهای تکفیری داعش رسید. که این اتفاق برای چندمین بار است که می افتد. داعش از رحم اجاره ای برخی کشورهای عربی منطقه با نطفه آمریکایی به دنیا آمد. این نیروها سلاح های پیشرفته آمریکا و عربستانی را در دست دارند. وظیفه آنها ایجاد آشوب و فتنه در منطقه غرب آسیاست. هدف، ایجاد اختلاف میان مسلمانان، از بین بردن زیرساخت های کشورهای محور مقاومت از جمله سوریه، عراق و لبنان، سرگرم کردن جهان اسلام به موضوع گروه های تروریستی تکفیری همچون داعش، ایجاد انحراف در افکار عمومی مسلمانان از رژیم صهیونیستی به سوی خود و ... است.

این اهداف اکنون تا اندازه ای برای آمریکایی ها محقق شده است. مقابله آمریکا و کشورهای همپیمان او در گروه به اصطلاح ائتلاف ضد داعش تاکنون هیچ دستاوردی نداشته و اثبات می کند که آنها به هیچ عنوان تصمیمی برای پایان این آشوب ها در منطقه ندارند و تنها با آنها بازی می کنند. مانند گربه ای که با موش بازی می کند اما آن را نمی خورد!

در کنار این اتفاقات و تحولات منطقه ای، عراق به خاطر سیاست هایی که آمریکایی ها در زمان اشغال این کشور پیاده کردند، از یک ارتش و نیروی نظامی کارآمد محروم شده است و اکنون که درگیر جنگ با داعش است، کمک های جمهوری اسلامی ایران است که این کشور را در مقابل گروه های تروریستی- تکفیری مقاوم ساخته است.تشکیل بسیح مردمی دستاوردی است که ایران آن را رقم زد.

نشانه هایی دیده می شود که هنگام حضور ارتش آمریکا در عراق گروه های تروریستی در منطقه «جرف الصخر» که در جنوب بغداد و شمال کربلا قرار دارد، حضور داشتند. ارتش آمریکا برای آزاد سازی این منطقه اقدامی نمی کند، سربازان آمریکا در طول 10 سال اشغال نظامی عراق، یا نخواستند این منطقه را از تصرف نیروهای تروریستی تکفیری دربیاورند و آنجا را پاکسازی کنند و یا این که توان آن را نداشتند. دیدگاه نخست به واقعیت بسیار نزدیکتر است. تروریست ها طی سال ها حضور در این منطقه به تدارک و تجهیز خود پرداختند و توانستند دژی برای خود ایجاد کنند.

اما این دژ با حمله نیروی نظامی عراق و نیروهای بسیج مردمی این کشور با راهنمایی و هدایت های نظامی ایران از تصرف نیروهای داعش درآمد. این پیروزی بزرگ بانام عملیات «عاشورا» در مهرماه 1393 اتفاق افتاد.
گرچه در ظاهر آمریکایی ها خود را از این پیروزی ها علیه داعش و تروریست های تکفیری شادمان نشان می دهند، اما در باطن، از این اتفاقات که با کمک های جمهوری اسلامی ایران در عراق می افتد، بسیار هم عصبانی هستند.

این که جمهوری اسلامی ایران پیشقدم مبارزه و مقابله با تروریست ها در منطقه شده است و پیروزی های چشمگیری هم با همراهی ارتش و نیروهای مردمی عراق به دست آورده است برای آمریکایی ها و ائتلاف ضدداعش بسیار سنگین و آزار دهنده است. این وضعیت آزار دهنده به این خاطر است که آنها نمی خواهند گروه های تروریستی به این زودی ها از بین بروند به همین خاطر آنها اقدام عملی کارسازی هم علیه تروریست ها انجام نمی دهند.
اما موضوع هسته ای که شاید یکی از اولویت های آمریکا باشد، ادامه و تمدید گفت وگوهای هسته ای با ایران و به نتیجه رسیدن آن تاثیری بر پایان بحران کشورهای منطقه دارد؟

ابتدا باید بگوییم که این دو مقوله ارتباط مستقیم و تاثیرگذار بر روی هم نباید داشته باشند. سنجاق کردن این دو موضوع به هم خواسته ای است که از سوی آمریکا و کشورهای همپیمان او دنبال می شود و تحلیل گران هم درباره آن می نویسند تا القا کنند، اگر موضوع هسته ای ایران حل شود بحران های منطقه ای هم حل خواهد شد و اگر با شکست روبرو شود، بحران منطقه فروکش نخواهد کرد و حتی برفروخته هم خواهد شد.

سرنوشت منطقه غرب آسیا (خاورمیانه) به چند عامل بستگی دارد.
1ـ خروج نیروهای خارجی از منطقه
2ـ قطع حمایت های سران کشورهای عربی و غیر عربی منطقه از گروه های تروریستی
3ـ به رسمیت شناختن دولت قانونی سوریه و بشار اسد
4ـ مبارزه و مقابله جدی با گروه های تروریستی در منطقه از سوی همه کشورها
5ـ پایان توطئه کاهش قیمت نفت که از سوی عربستان اجرا می شود و ...

با این حساب، دو مقوله جدا از هم گفت و گوهای هسته ای و بحران منطقه، با ماهیتی متفاوت را به هم گره زدن، هدفی خاص را دنبال می کند و آن از هر دو سر تحت فشار قرار دادن جمهوری اسلامی ایران برای کوتاه آمدن از منافع ملی و تن دادن به خواسته هایی است که 1+5 در مذاکرات مطرح می کند. برای این که این هدف خنثی شود مذاکرات هسته ای باید تنها در چارچوب مسائل هسته ای باشد و موارد دیگر به فضای گفت وگوها وارد نشود، که ورود مسائل دیگر خواسته آمریکا و دیگر مذاکره کنندگان است. تفکیک این دو از هم و حل مستقل هر یک از این مقوله ها باید در دستور کار جمهوری اسلامی ایران باشد. ارتباط دادن این دو با هم هزینه های توافق را افزایش خواهد داد.

انتهای پیام/

بازگشت به صفحه سایر رسانه ها