روستاهای ایران به دلیل کم آبی در حال از بین رفتن هستند

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، کامران داوری در سومین نشست از سلسله نشست‌های تخصصی آب، فرهنگ و جامعه با عنوان حکمرانی آب که در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران برگزار شد، اظهار داشت: در ایران دچار کمیابی آب هستیم چرا که کمبود به مفهوم آن است که یک سال دچار خشکسالی شده و منابع آبی با مشکل مواجه می‌شود پس از آن با بهبود بارش‌ها وضعیت منابع آب به روال عادی بازمی‌گردد، اما در ایران از این مرحله گذشته و به کمیابی آب رسیده‌ایم.

وی افزود: متاسفانه در مدیریت آب کمیت و کیفیت را به دقت مورد توجه قرار نمی‌دهیم.

استاد دانشگاه فردوسی مشهد تصریح کرد: با شرایط خشکی حاکم بر ایران، نگران هستیم که تمدن کشور از بین برود و در حال حاضر هم روستاهای زیادی در حال از بین رفتن هستند.

وی ادامه داد: باورها و رفتارها در برخورد با منابع آب باید تغییر کند در غیر این صورت دچار مشکلات عدیده‌ای خواهیم شد.

داوری با اشاره به اینکه در سیاست گذاری های کلان بخش آب تغییرات خوبی در حال انجام است، گفت: در گذشته میزان برداشت از منابع آب به موجودی آن وابسته نبود، اما خوشبختانه با وضع قوانین جدید، فقط مجازیم 75 درصد از حجم آب موجود را برداشت کنیم.

وی محترم نشمردن مالکیت مردم را عامل اصلی ایجاد چاه‌های غیر مجاز در کشور دانست و اذعان داشت: میزان برداشت آب در بسیاری از دشت‌های کشور از مرز 100 درصد گذشته و در مشهد این رقم به 130 درصد رسیده‌ است.

این کارشناس آب تصریح کرد: در مشهد با یک روند کاهشی در آب تجدیدپذیر مواجه هستیم، زیرا میزان بارش برف در کشور کاهش یافته و میزان تبخیر و تعرق نیز رو به افزایش است.

داوری با بیان اینکه پدیده تغییر اقلیم واقعیتی است که مشکلات بخش آب را تشدید می‌کند، گفت: ناسا با مدل‌های مختلف، پیش‌بینی کرده طی 30 سال آینده دمای ایران بین سه تا هشت درجه افزایش می‌یابد، در نتیجه تبخیر و تعرق به شدت در کشور زیاد خواهد شد.

وی افزود: در خراسان رضوی طی 20 سال اخیر 10 درصد به میزان تبخیر و تعرق آب اضافه شده‌است.

این استاد دانشگاه میزان آب مورد نیاز مشهد در افق 1420 را یک میلیارد و 750 میلیون متر مکعب اعلام کرد و گفت: در این افق میزان تجدیدپذیری آب در این منطقه از 750 میلیمتر فعلی به حدود 600 تا 700 میلیمتر خواهد رسید، بنابراین برای کاهش فشار بر منابع باید مصرف را کم کنیم؛ ضمن آنکه برای کاهش تعارضات و پایداری آب، باید برنامه مدونی داشته باشیم.

داوری در بخش دیگری از سخنان خود افزایش بهره‌وری در بخش کشاورزی را عاملی برای افزایش درآمد کشاورزان معرفی کرد و افزود: این مسئله به مفهوم تعادل بخشی منابع آب نیست چرا که افزایش بهره وری و تعادل بخشی منابع آب دو مقوله جدا از هم هستند.

این کارشناس آب خاطرنشان کرد: توانمندسازی جوامع محلی باید به تدریج انجام شود و به طور همزمان قوانین مرتبط با آب نیز اصلاح شود.

انتهای پیام/