اقلیت‌های دینی در ایران از بیشترین آزادی برخوردار هستند

خبرگزاری تسنیم: رئیس انجمن آشوریان ارومیه گفت: اقلیت‌های دینی در ایران نسبت به سایر کشورها از بیشترین آزادی و احترام برخوردار هستند.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از ارومیه، انجمن آشوریان ارومیه و حومه در سال 1350 تاسیس شده و نخستین انجمنی است که در شهر ارومیه به ثبت رسید، "استانلی سیمونز" که از 8 سال گذشته ریاست انجمن آشوریان ارومیه و حومه را بر عهده دارد بیشتر به کارهای فرهنگی، اجتماعی و ورزشی این انجمن رسیدگی می‌کند.

وی در گفت‌وگوی پیش‌رو، جمهوری اسلامی ایران را مهد آزادی اقلیت‌های دینی دانسته که احترام و تساوی حقوق برای آنان، همواره از سوی حکومت برقرار بوده است.

با استانلی سیمونز مصاحبه‌ای در زمینه وضعیت زندگی آشوریان در ایران، مزایا و معایب اقلیت دینی بودن و وضعیت اتحاد میان اقلیت‌ها و مسلمانان انجام شده که در پی می‌آید.

تسنیم:انجمن آشوریان ارومیه چند نفر عضو دارد؟

سیمونز: طبق اساسنامه، تمامی آشوریان ساکن این شهر عضو انجمن هستند.

تسنیم:در کل چند نفر مسیحی آشوری در ارومیه زندگی می‌کنند؟

سیمونز: هم‌اکنون حدود 12 هزار نفر مسیحی آشوری در ارومیه و حومه زندگی می‌کنند.

تسنیم:به نظر شما زندگی آشوریان ایرانی با زندگی سایر آشوریان در کشورهای دیگر همچون عراق چه تفاوتی دارد؟

سیمونز: آشوریان از حدود 3 هزار سال پیش در ایران ساکن بوده و می‌توان به جرأت گفت، اولین نقطه‌ای که در آن ساکن شدند شهر ارومیه است چون این شهر نزدیک به شمال عراق بوده و پس از اینکه امپراتوری آشور سقوط کرد، به ایران آمدند و ساکن ایران شدند بنابراین جزو نخستین اقلیتی هستند که دین مسیحی را پذیرا شدند طبیعتاً کشور عراق موطن آشوریان جهان بوده و در نتیجه آشوریانی که هم‌اکنون در این کشور زندگی می‌کنند جمعیت بیشتری نسبت به سایر نقاط جهان دارند.

تسنیم:وضعیت آزادی آشوریان در ایران را نسبت به سایر کشورها چگونه ارزیابی می‌کنید؟

سیمونز: آشوریانی که در ایران زندگی می‌کنند ایرانی‌الاصل بوده و به این نیز بسیار افتخار می‌کنند چون تار و پود آنها در این آب و خاک بوده و آن را دوست دارند و حتی به نظر من آزادی‌ای که هم‌اکنون در ایران وجود دارد در هیچ یک از ممالکی که خود را به عنوان مهد آزادی مطرح می‌کنند وجود ندارد.

اینکه در کشوری، آزادی خاصی به اقلیت‌های مذهبی داده می‌شود نشان‌دهنده اهمیتی است که حکومت به آنها می‌دهد در حالی که در هیچ کشوری به غیر از ایران، چنین برنامه‌ای وجود نداشته و به جرئت می‌توان گفت که یکی از آزادی‌های مهمی که هم‌اکنون در ایران وجود دارد آزادی زبان است.

برای مثال پس از انقلاب عراق بود که آنان اجازه سخن گفتن با زبان آشوری خود را پیدا کردند اما پیش از این، هیچ مملکتی اجازه صحبت کردن با زبان خود را نداشت درحالی‌که مسیحیان آشوری از 3 هزار سال پیش که در ایران ساکن شدند، همیشه آزاد بوده و آزادی آنها روز به روز افزون‌تر می‌شود.

حتی در مدارس ایران، زبان آشوری تدریس می‌شود و این اجازه به ما داده شده و آزادی‌ای بهتر از این وجود ندارد، برای مثال از سه هزار سال پیش در این مملکت، هیچ تفاوتی میان یک مسیحی و یک مسلمان وجود نداشت و احترامی که به این اقلیت‌ها گذاشته می‌شود در سایر نقاط جهان وجود ندارد.

تسنیم: حضور یک نماینده آشوری در مجلس شورای اسلامی چه تاثیری بر کیفیت زندگی آشوریان مسیحی در استان و کشور داشته است؟

سیمونز: یک نماینده سیاسی در مجلس شورای اسلامی در صورت وجود مشکلی در میان آشوریان، به حل مسائل و مشکلات آنها می‌پردازد یعنی اگر حقی از یک آشوری سلب شود از طریق نماینده اقدام کرده و در نهایت مسئولان رده بالای نظام در جهت رفع آن بر می‌آیند در حالی‌که در هیچ مملکتی، یک اقلیت خاص در مجلس نماینده‌ مستقل ندارد.

در این باره نماینده آشوریان در مجلس شورای اسلامی، هیچ فرقی با سایر نماینده‌ها ندارد برای مثال در کمیسیون تلفیق آقای" بت کلیا" یکی از نمایندگانی است که در آن حضور داشته و در کمیسیون بودجه کار می‌کرد.

تسنیم: مسیحی ارمنی و مسیحی آشوری چه فرقی با یکدیگر چه فرقی دارند؟

سیمونز: تنها تفاوت آنها در ملیت است در حالی‌که از نظر مذهب هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند چون ارمنی‌ها ملیتی هستند که زبان، آداب و رسوم و فرهنگشان با آشوریان متفاوت است.

تسنیم: مزیت و معایب اقلیت دینی بودن چیست؟

سیمونز: من فکر می‌کنم که مزایای آن بیشتر از معایب آن باشد اما برای مثال یکی از مسائل آن این است که شاید در برخی موارد، خود آشوری‌ها احساس کنند که چون در اقلیت هستند حقی از آنها ضایع شده است.

اما در سایر موارد، اقلیت دینی بودن در ایران همه امتیاز است چون حکومت در انجام فعالیت‌های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی از آشوریان و اقلیت‌ها حمایت می‌کند.

تسنیم: وضعیت اتحاد میان اقلیت‌های دینی کشور و جمعیت مسلمانان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

سیمونز: وجود اتحاد از زمان پیدایش اسلام میان اقلیت‌های دینی و مذهبی و مسلمانان وجود داشته و حتی عهده‌نامه حضرت علی(ع) هم‌اکنون در موزه اصفهان موجود است که در آن، مسلمانان با مسیحیان که آن موقع نصرانی خوانده می‌شدند یک عهدنامه‌ امضا کردند که براساس آن، آشوریان در هر شرایطی باید مصون مانده و حقوقشان پرداخت شود.

یعنی پس از گذشت 14000 سال، مسلمانان و مسیحیان در تمامی فراز و نشیب‌هایی که در این مملکت رخ داده با هم بوده‌اند برای مثال در بسیاری از مواقع در همین شهر ارومیه اتفاق افتاده که همسایه مسلمان نیاز به کمک داشته و ما کمک کرده‌ایم و یا آشوریان نیاز کمک از سوی مسلمانان داشته‌اند که آنان کمک کرده‌اند.

حتی در جنگ‌های جهانی اول و دوم، بسیار اتفاق افتاد که مسیحیان و مسلمان به یکدیگر پناه دادند اما در کل این اتحاد از بدو اسلام، همواره میان مسلمانان و مسیحیان جاری بوده و آشوریان در حین و پس از انقلاب اسلامی و در زمان جنگ تحمیلی، شهدای بسیاری را تقدیم انقلاب کردند یعنی از ابتدا همکاری متقابل و بسیار صمیمی میان آنها موج زده و تعاون همیشه برقرار بوده است.

بنابراین هیچ تفاوتی میان ما و مسلمانان وجود نداشته و همه به دین خود هستند، البته دین جزئی از مسائل است اما صرف نظر از این مسئله، همه انسان بوده و نیازمند مراوده و ارتباط با یکدیگر هستیم.

تسنیم: نظر شما در مورد سکوت دولتمردان غربی و مدعیان حقوق بشر در وقایع عراق مثل سر بریدن روحانیان مسیحی و آتش زدن مساجد و کلیساها چیست؟

سیمونز: دولت‌های غربی به دنبال منافع شخصی خود بوده و دنبال این مسئله نیستند که یک مسیحی کجا زندگی و کار می‌کند؟ چون آنها هیچ اهمیتی به مسیحیت نمی‌دهند برای مثال، یکی از آشنایان که به کشور آلمان سفر کرده و در آنجا دچار مشکل شده بود، وقتی از آلمانی‌ها درخواست کمک کرده و خود را مسیحی خواند بود آنان هیچ اهمیتی به این مسئله نداده بودند.

از سوی دیگر سر روحانی‌های مسیحی از تن جدا می‌شود اما سازمان‌های بین‌الملل و حقوق بشر هیچ اقدامی در این زمینه انجام نمی‌دهند در حالیکه اگر سر یک آمریکایی بریده شود فریاد اعتراض همه بلند می‌شود این در حالی است که همان‌ خونخوارها و خونریزها آنان را تربیت کرده و به منطقه فرستادند پس آنان خود خواستند با آلوده کردن آب این منطقه، بتوانند منافع خود را حفظ کنند.

حتی این برنامه‌هایی که سازمان‌های بین‌المللی و حقوق بشر خارج از ایران به نام اقلیت‌های مذهبی علم می‌کنند نشان می‌دهد که آنها از ما اقلیت‌های دینی سوء استفاده می‌کنند.

اگر سازمان‌های بین‌المللی به فکر اقلیت‌های مذهبی هستند باید کارهایی را انجام بدهند که این برنامه‌های توهین‌آمیز برچیده شود برای مثال اقدام اخیر نشریه فرانسوی شارلی ابدو که به حضرت محمد(ص) اهانت کرده و ما ضمن محکومیت، بیانیه‌ای علیه آن صادر کردیم، باید توسط این سازمان‌ها مورد اعتراض قرار می‌گرفته و جلوی این اقدامات شنیع از سوی آنها گرفته می‌شد.

 ما اجازه سوء استفاده از خود را به کسی نداده و نیاز به دلسوزی کسی نداریم چون به راحتی در این مملکت زندگی می‌کنیم بنابراین آنها اگر ما را دوست دارند نباید کاری به کار اقلیت‌ها داشته باشند.

انتهای پیام/ ی