«چند متر مکعب عشق» دعوت به مهربانی است

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نقد و بررسی فیلم «چند متر مکعب عشق» با حضور جمشید محمودی کارگردان فیلم، نوید محمودی تهیه‌کننده، ساعد سهیلی بازیگر و حسام سلامت جامعه‌شناس به همت کانون فردوس ملل( دانشجویان غیرایرانی) در سالن ابوریحان دانشگاه شهیدبهشتی برگزار شد.

در ابتدای این برنامه جمشید محمودی کارگردان فیلم«چند متر مکعب عشق» از استقبال بی‌نظیر دانشجویان با دیدن فیلم احساس شعف کرد و گفت: البته اینکه می‌گویند در قسمتی از سکانس‌ها، تاثیر گذاری وجود نداشته چون تماشاچی‌ها دست و سوت می‌زدند را هم قبول ندارم و علت آن جو دانشجویی حاکم بر سالن است.

کارگردان «چند متر مکعب عشق» تصریح کرد: من می‌خواستم که بیشتر بحث عاشقانه فیلم پررنگ باشد تا اینکه به مسائل اجتماعی و مهاجرت بپردازم، البته وجود این کارکردهای اجتماعی در فیلم را نمی‌توان نادیده گرفت، اما محرک اصلی نیستند.

محمودی ابراز کرد:  شخصیت پدر افغان را به شبه‌طالبانیسم نسبت دادند این موضوع را رد می‌کنم و باور ندارم، زیرا این فرد پدری سنتی و مذهبی است و از مهاجرت‌اش به ایران مدت زیادی سپری نشده و رفتاری کاملا منطقی دارد و باید به او حق داد برای دختری که هم پدر بوده و هم مادر تا این اندازه حساسیت داشته باشد. کلا سعی کردم نگاه ملی به فیلم خود نداشته باشم، اگر پسری افغانستانی هم به خواستگاری دختر می‌رفت، مسلما پدر این‌گونه رفتار می‌کرد.

وی با اشاره به شخصیت کارفرمای ایرانی، اظهار کرد: این کارفرمای ایرانی نماینده تمام سرکارگرها نیست، تنها نمادی از انسان مسئولیت‌پذیر و مهربان است که از تمام کارگرهای خود چه ایرانی و چه افغانستانی حمایت می‌کند و اصولا رفتار خوب و درستی با آدم‌ها دارد.

محمودی در پاسخ به این‌که چرا همیشه کارگردانان، افغانستانی‌ها را در نقش کارگر دیدند با توجه به اینکه دانشجویان افغانستانی‌ زیادی در ایران به تحصیلات خود ادامه می‌دهند و اینکه نوع رفتار پلیس و برخورد دیگر افراد واقعی و ملموس نیست، گفت: اقتضای داستان این موضوع را می‌طلبیده است که به کارگر پرداخته شود و اما اینکه نوع برخورد پلیس در داستان واقعی نشان داده نمی‌شود من این موضوع را از این زاویه دیده‌ام که می‌توانیم به پلیس‌ها این نوع برخورد را پیشنهاد دهیم که با مهاجران چه نوع رفتاری داشته باشند.
محمودی گفت: در حقیقت اگر ما در فیلم‌مان آدم‌ها را به مهربانی دعوت کنیم، بُردیم درغیر این‌صورت اگر دیگران را با آزار و اذیت‌ها آشنا کنیم، باختیم. پس ما در فیلم انسانیت را نمایش دادیم.

حسام سلامت، جامعه‌شناس با اشاره به این موضوع که این فیلم به مسائل اجتماعی می‌پردازد و نباید تنها با مدیوم سینمایی به آن نگاه کرد، گفت: با توجه به اینکه در فیلم با کارکردهای تلخ اجتماعی روبه‌رو هستیم برای من بسیار عجیب بود که در لحظه نشان دادن سکانس‌های تراژیک صدای دست و جیغ می‌آمد و این نکته بسیار مهمی است. به عقیده من اگر با دیدن این سکانس‌ها تماشاچی عکس‌العمل مخصوص را نشان دهد گویی فیلم هیچ‌گونه اثری نداشته است.

این جامعه‌شناس تصریح کرد: با توجه به اینکه فیلم« چند متر مکعب عشق» به موضوعاتی همچون مسائل کاری افغان‌ها، مهاجرت می‌پردازد دست‌مایه قرار دادن عشق و پرورش دادن آن که کار دشواری است، را نشان می‌دهد و این نقطه قوت فیلم است.

وی افزود: گره داستان دعوای چند کارگر بر سر کاری است که این موضوع به‌عنوان کلیشه در اکثر فیلم‌ها دیده می‌شود و در افکار عمومی تمام این بحث‌ و جدل‌ها وجود دارد که کارگر افغانستانی، کار کارگر ایرانی را می‌قاپد اما باید بگویم که بحث بیکاری در ایران برای مشاغل تحصیل‌کرده وجود دارد و درصد بیکاری در کارگران 6 تا 7 درصد است و باید این مسئله را در نظر گرفت. البته این فیلم با نمایش دادن این سکانس‌ها این نوع کلیشه موجود در سینما را بازتولید کرده است.

این جامعه‌شناس با اشاره به شخصیت‌ پدر افغان و کارفرمای ایرانی، اظهار کرد: دیالوگ‌ها و نوع رفتار این دو کاراکتر خیلی مهم است. وقتی به کارفرما بیشتر توجه می‌کنیم فردی مهربون و مسئولیت‌پذبر را می‌بینیم که دل‌نگران تمام کارگران‌اش به‌خصوص کارگران افغان است برای آنها خاستگاری می‌رود، به آنها جا برای زندگی می‌دهد به گونه‌ای شخصیت این کارفرما در فیلم تطهیر شده است که این نوع شخصیت در فیلم به خوبی چفت و بست نشده، زیرا با ژانر رئالیستی در فیلم مواجه هستیم.

سلامت افزود: وقتی صحنه‌های نماز خواندن پدر و نوع رفتار او با دختر را می‌بینیم گویی رگه‌هایی شبه‌طالبانیسم در این شخصیت وجود دارد، که این سکانس‌های فیلم تصویرهای کلیشه‌ای را ارائه می‌دهد. البته «چند متر مکعب عشق» راه نجاتی برای خود باقی گذاشته است زیرا در دیالوگ‌هایی که پدر خطاب به کارفرما می‌گوید که اگر دختر من با فردی ایرانی اردواج کند خوار و حقیر نخواهد شد و شرافت او را به تمسخر نمی‌گیرند.

به گفته این جامعه‌شناس با توجه به اینکه این فیلم عاشقانه است اما مختصات و کارکردهای اجتماعی را در درون خود گنجانده و قرار گرفتن مسائل اجتماعی در کنار مسئله‌ای همانند عشق اهمیت فیلم را دوچندان می‌کند.

ساعد سهیلی بازیگر «چند متر مکعب عشق» با اشاره به این موضوع که خود اهل مشهد است و با افغان‌های مهاجر برخورد زیادی داشته، اظهار کرد: بیشتر عوامل و دست‌اندرکاران فیلم افغان بودند و در نوع رفتار و برخورد با آنها هم‌ذات‌پنداری می‌کردم، وقتی در صحنه‌هایی از فیلم ناراحت می‌شدند و اشک می‌ریختند، به این نتیجه می‌رسیدم که آن سکانس در آنان اثر گذاشته است.

به گفته سهیلی، «چند متر مکعب عشق» هیچ‌گونه قضاوت یک‌طرفه در مورد مهاجران یا نوع رفتار ایرانی‌ها ندارد بلکه تنها ارتباط ایرانی‌ها و افغان‌ها با یکدیگر را روایت می‌کند.

انتهای پیام/