کسانی که معاند اسلام‌، انقلاب و نظام نباشند،‌ در جریان شعر فجر گنجانده می‌شوند

به گزارش خبرگزاری تسنیم‌، پایگاه طلاع‌رسانی نهمین جشنواره بین‌المللی شعر فجر گفت‌وگویی با سید‌عباس صالحی معاون فرهنگی ارشاد درباره این دوره جشنواره داشته است،‌ متن این گفت‌وگو به شرح ذیل است:

«نهمین جشنواره شعر فجر در واپسین منزل توقف کرده است. در این دوره، اتفاقات بزرگی در برگزاری جشنواره شعر فجر افتاد: داوری‌ها از تک شعر به مجموعه شعر انتقال یافت، محافل استانی و شهرستانی پر رنگ‌تر شد، شاعرانمان برای شعرخوانی به کشورهای دیگر اعزام شدند و صدای شعر ما در گوش خاورمیانه پیچید و اتفاقات خوب دیگری که اگر پیگیر جشنواره شعر فجر باشید، حتما در جریانش هستید. حالا در واپسین منزل، سید عباس صالحی، معاون فرهنگی وزارت ارشاد، از برگزاری نهمین دوره جشنواره بین‌المللی شعر فجر می‌گوید؛ شرحی خواندنی از چالش‌ها فرصت‌های جشنواره شعر فجر.

داوری‌ها به پایان رسیده، تلاطم ها فروکش کرده، محافل شعر فجر تمام شده و حالا، همه چیز در آرامشی نسبی به سر می برد. آقای صالحی فکر می‌کنم وقت خوبی است که ارزیابی‌تان را از جشنواره نهم شعر فجر که بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان آن را برگزار کرده است، بگویید.

جشنواره شعر فجر امسال چند خصوصیت متمایز و متفاوت نسبت به دوره‌های گذشته داشت. نکته اول این دوره آن بود که تمرکز جشنواره امسال بر روی کتاب بود؛ در سال‌های گذشته هم این مسئله طرح شده بود که شاید به تنهایی، فراخوان دادن برای دریافت یک شعر یا چند شعر از یک شاعر، برای داوری کفایت نکند. علاوه بر این که برخی از بزرگان هم به خاطر آنکه احساس می‌کردند، چنین فراخوانی در خور شأن‌شان نیست، وارد میدان رقابتی یا ارزیابی و داوری نمی شدند. در سال گذشته هم چنین پیشنهادی در شورای سیاستگزاری شعر فجر مطرح شده بود، که ما به مرور یا به سرعت مسئله داوری شعر را از یک شعر یا چند شعر به طرف داوری بر روی کتاب شعر ببریم. اما چون پارسال شورای سیاستگزاری شعر فجر دیر شکل گرفت و ارزیابی کتاب‌ها طبعاً زمان بیشتری می‌برد، امکان اجرایی کردن این پیشنهاد نبود.

امسال این اتفاق که اصل جشنواره ـ یعنی بخش رقابتی آن ـ متمرکز بر روی کتاب باشد، طبیعتاً فرصت آن را پدید می‌آورد که مجموعه شعرهای یک شاعر که در قالب کتاب منتشر شده، در معرض این سنجش قرار گیرند، نه صرفاً چند شعر پراکنده از او. این روش، احتمال و زمینه برخی حرف و حدیث‌های رایج در سالهای پیشین جشنواره شعر فجر را هم کمتر خواهد کرد.

ویژگی دومی که جشنواره شعر فجر امسال پیدا کرد، این بود که محفل‌های شعرخوانی شهرستانی ما وسعت بیشتری یافت. هرچند… هنوز در گام نخست آن هستیم. به نظر می‌رسد برای جشنواره شعر فجر بعدی، خیلی سریع‌تر باید شروع کرد. به گونه‌ای که شعر فجر در کل ایران، ـ حداقل مراکز استان‌ها و شهرستان‌ها ـ به موقعیتی تبدیل شود، برای تبادل ادبی، میان شاعران منطقه‌ای، استانی و شاعران مناطق دیگر، از جمله تهران. فرصت برگزاری محافل در طول جشنواره شعر فجر، عملاً بستری است برای تعامل زبانی و مضمونی شاعران با همدیگر؛ در این میان، شعر ایران، فرصتی برای تامل و تعمق بیشتر می‌یابد و در مجموع، گسترش یافتن اتفاق محافل شعر فجرِ امسال، در برگزاری این جشنواره شعر، قدم بزرگی رو به جلو است.

نکته سوم که باید به آن اشاره کنم آن است که جشنواره شعر فجر عنوان «بین‌المللی» را داشت، اما پیش از این، در ادوار مختلف در این حد محدود بود که برخی از شاعران غیرایرانی  ـ بعضاً هم نه چندان مشهور، مهم و موثر در جریانات ادبی کشورهای متبوعشان ـ فرصت آن را بیابند تا به ایران آمده و در کشور ما، در ذیل جشنواره شعر فجر شعرخوانی کنند. اما امسال اتفاقی که در حضور شعر ایران در افغانستان، عراق و جمهوری آذربایجان افتاد، زمینه‌ای را برای انتقال زبان و مفاهیم مضمونی شعر ایران به کشورهای دیگر پدید آورد. من معتقدم تنوع زبانی و قومی ایران، به ما فرصت می‌دهد، در محیط‌های مختلف بتوانیم حضور داشته باشیم و از طریق شعر بتوانیم زبان گفتگو با محیط پیرامونی‌مان پیدا کنیم.

امسال زبان فارسی در افغانستان، زبان عربی در عراق و زبان ترکی در جمهوری آذربایجان توانست شعر ایران را در این سه کشور مطرح کند؛ اما ما زبان‌های دیگری هم در داریم که در کشور ما زمینه‌هایی دارند: مثل بلوچی، کردی و… . اینها طبیعتاً در سالهای آینده می‌توانند در حوزه محافل خارج از کشور مطرح شود و محافل ما، با زبان‌های مختلف در کشورهای مختلف گسترش  یابد. ضمن این که تأکید می‌کنم خود این که شعر به عنوان یک زبان دیپلماسی فرهنگی و ارتباط فرهنگی و تعامل انسانی فرصت آن را برای ایران، اسلام و انقلاب پدید می‌آورد تا بتوانند در محیط حاشیه‌ای خود با یک زبان فرهنگی تأثیرگذار باشند؛ زبانی که مانا است و از زبان سیاست و اقتصاد پویاتر است.

نکته چهارمی که باید به آن اشاره کنم این است که تعداد شاعرانی که در این محافل شعر خواندند، تعداد کتابهایی که ارزیابی شده و به مسیر داوری وارد شده، به هر حال تنوع و تکثر مضمونی، تکثر سبک شعری و تکثر سلیقه‌های شاعران را با خود به همراه داشته است.

عملاً می‌توان گفت آن چه که باید، اتفاق افتاده است. شعر فجرِ امسال، نماینده حضور قاطبه شاعران ایرانی بوده است و ما به طرف آن حرکت کرده‌ایم که سلیقه‌ها و ذائقه‌های مختلف شعری را در جشنواره شعر فجر مورد توجه قرار دهیم، مسیری که سال قبل هم در مورد آن صحبت شد. هدف اصلی ما این است که بتوانیم در فضای شعر فجر، شرایطی ایجاد کنیم تا زبان گفتگوی شاعران ایرانی را کنار همدیگر قرار گیرد و فرصتی فراهم شود تا شعر ایرانی و شاعر ایرانی بر سفره فجر و در کنار فجر قرار گیرند و با هم سخن بگویند، از زبان شعر و با شعر.

شاعران در ادوار گذشته شعر فجر نسبت به جشنواره گارد داشته‌اند، در حالیکه در جشنواره‌های دیگر فجر، از جمله تئاتر و فیلم فجر، معمولاً به این شکل نیست و سرآمدان این عرصه‌ها هم نسبت به حضور در جشنواره‌های مورد نظرشان، اگر نظر خوشی نداشته باشند، نظر منفی‌ ندارند. برای برخی از شاعران، حضور در جشنواره شعر فجر، به مثابه حضور در جناح‌بندی‌هاست. البته داوری بر روی همه کتابهای شعر منتشر شده در یک دوره یک ساله، این مسئله را حل کرده است. سوال من این است که با وجود تغییرات اتفاق افتاده در امسال، چقدر جشنواره شعر فجر ـ به عنوان مهمترین جشنواره شعر کشورـ توانسته است اعتماد شاعران را جلب کند؟

چند مساله وجود دارد که در کنار خدمات جشنواره شعر فجر در دوره‌های مختلف، آسیب‌های این جشنواره محسوب می‌شده‌اند: وقتی فراخوان می‌دهید، برای دریافت چند شعر محدود از یک شاعر، مثلاً یک، دو، یا پنج شعر از هر شاعر، طبیعتاً ده‌ها هزار شعر به دبیرخانه جشنواره ارسال می‌شود؛ خود مسئله داوری این شعرها، کارها را سخت‌تر و سنگین‌تر می‌کند. اتفاق خوبی که سال گذشته افتاد و در مسیر شفافیت قرار داشت، این بود که شعرهای ارسالی شاعران به دبیرخانه، در سایت قرار گرفته بود و داوری‌ها همانجا مشخص شده بود. اما در عین حال یک اعتماد از دست رفته را به راحتی نمی‌توان بازگرداند. این یکی از عامل‌هایی بوده است که شاعران جوانتر به نوعی اعتماد خودشان را به داوری از دست داده بودند. البته این مسئله به داوران باز نمی‌گشت و معنای آن، این نیست که داوران در فرآیند داوری‌ها رعایت عدالت را نکرده بودند یا کمتر عدالت را رعایت می‌کردند؛ خیر… بلکه به مکانیسمِ کاری که عملاً اعتمادسازی و اقناع افراد را دشوار می‌کرد، باز می‌گشت و پاسخ به این سوال که کسی که شعرش به عنوان یک تک غزل یا تک قصیده انتخاب شده بود، چه تمایزی با شعر شاعر دیگری که شعرش انتخاب نشده داشته است.

هرکسی که با اسلام، انقلاب و نظام عناد نداشته باشد، در تعریف جریان شعر فجر گنجانیده می‌شود

این یک عامل بود. عامل دوم که هنوز هم وجود دارد، این است که جشنواره شعر فجر، متمایز از بحث سینما، تئاتر، موسیقی و… است. در جشنواره فیلم فجر، فیلم کسانی که نسبت‌شان با انقلاب و نظام مشخص است هم نمایش داده می‌شود. با توجه به همه اختلاف سلیقه‌ها، سینماگران با گرایش‌های مختلف فکری می‌توانند در جشنواره فیلم فجر شرکت کنند و اثر خود را نمایش دهند. اما در شعر اینگونه نیست. در شعر، مسئله «خواندن» مطرح است و خواندن، با آموختن پیوند دارد. به همین دلیل است که حساسیت‌های بیشتری در جشنواره شعر برای حضور نحله‌ها و جریان‌های مختلف شعری وجود دارد. ما قرار نیست اعمال سلیقه کنیم؛ هرکسی که با اسلام، انقلاب و نظام عناد نداشته باشد، در تعریف جریان شعر فجر گنجانیده می‌شود.

خود این، یکی از عواملی می‌‌شد که طبعاً برخی از مجموعه‌ها، حضور و فعالیت و اهمیت شعر فجر را خیلی احساس نکنند؛ شعری که زمینه بروز و ظهور را برای همه نحله‌ها یا سلیقه‌ها می‌تواند فراهم آورد؛ اما نه برای آنهایی که عناد با نظام دارند، یا مخالف نظامند، یا در جریان برانداز قرار می‌گیرند. این هم کم و بیش بی‌تاثیر نبوده است. اما طبیعی است این مسئله زمانبر خواهد بود. برای اینکه بتوانیم جلب اعتمادی کنیم نیاز به زمان داریم و البته از طرف دیگر، باید مواظب سلب اعتماد شاعرانی که به جشنواره شعر فجر اعتماد دارند هم نشویم. باید مواظب باشیم، که برای جلب اعتماد بخشی از شاعران، اعتماد بخش دیگری از شاعران به خودمان را مخدوش نکنیم.

جشنواره شعر فجر توانسته است در شعر ایران بستر فهم مشترک میان شاعران را فراهم کند؟

مسیری که در جشنواره فجر امسال طی شده، دویست شاعری که با حضور در محافل مختلف داخلی و خارجی شعر خوانده‌اند، کتاب‌هایی که ارزیابی شده و…، به این که به مرور برای مفاهمه بیشتر جریان‌های مختلف شعری داخل ایران و داخل نظام فضایی پدید آید، کمک می‌کند.

در نهایت؛ با توجه به این که جشنواره شعر فجر صرفاً روی کتاب‌های شعر داوری می‌کند، کتاب شعر از داوری‌های کتاب سال جمهوری اسلامی حذف خواهد شد؟

پیشنهاد بر حذف کتاب شعر از جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی است، اما باید هیئت علمی جایزه کتاب سال هم نظر بدهد و با توجه به نظر آن‌ها، این مسئله نهایی شود.

انتهای پیام/