سناریوهای ضد و نقیض انتخابات اسرائیل

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از روزنامه السفیر، شمارش معکوس برای برگزاری انتخابات پارلمانی اسرائیل در حالی آغاز شده است که با توجه به سناریوهای ضد و نقیض مربوط به تشکیل کابینه آینده به نظر می رسد انتخابات مزبور یکی از دشوارترین انتخابت رژیم اسرائیل باشد.

کمتر از یک روز به برگزاری انتخابات پارلمانی اسرائیل باقی مانده است و تقریبا شکی نیست که عصر فردا شبکه های تلویزیونی این رژیم نتایج اولیه شمارش آراء را اعلام کنند هرچند این انتخابات برنده و بازنده‌ای نداشته باشد.

نامزدهای انتخابات پارلمانی رژیم صهیونیستی قرار است فردا سه‌شنبه برای کسب کرسی‌های پارلمان این رژیم رقابت کنند. رقابت اصلی در این انتخابات بین «بنیامین نتانیاهو»، نخست‌وزیر فعلی این رژیم و «اسحاق هرتزوگ»، رهبر حزب کار خواهد بود.

احتمال اتفاقات غیرمنتظره در نتایج انتخابات

در این میان گرچه نظر سنجی های انجام شده  سمت و سوی آراء مردم را ارزیابی کرده و بیانگر این است که چه بسا بنیامین نتانیاهو و حزب لیکود در صف بازندگان این انتخابات باشند، اما احتمال بروز موارد غیرمنتظره بعید نیست.

عصر روز گذشته نتانیاهو در چارچوب تلاش برای تحریک لیکود، در برابر جمع زیادی در تل آویو سخنرانی کرد اما سخت است بتوان گفت که وی پس از شش سال ریاست کابینه بتواند بسیاری را غافلگیر کرده و آنان را به تغییر دیدگاه انتخاباتی خود وادارد.

اکنون به نظر می رسد کسانی که رای خود را برای انتخابات مشخص کرده اند، بر اساس دستاوردهای چند ماه و یا چند سال اخیر تصمیم گیری کرده اند و البته نتانیاهو نیز از نظر حامیان راستگرایان دیگر امیر اسرائیل نیست.

اما راستگراهای میانه رو، نتانیاهو را فردی غیرمنطقی می دانند و معتقدند وی به دلیل سد کردن راه حل و فصل مسالمت آمیز با عرب ها و فلسطنی ها و نیز دشمن تراشی در مقابل آمریکا و اتحادیه اروپا، برای اسرائیل خطر ساز است.

راستگرایان افراطی نیز از اقدامات نتانیاهو به تنگ آمده و امیدوارند یک نفر از حزب «بیت یهودی» یا حتی گروه «کهانا» قدرت بگیرد.

در این میان فراگیر ترین نظر سنجی ها نشان می دهد که از نظر اسرائیلی ها مسائل سیاسی اولویت ندارد، بلکه مسائل مهم تر و پیش از همه اوضاع معیشتی برای آنان حائز اهمیت است.

در همین ارتباط نظر سنجی های متعدد حاکی از این است که دغدغه اصلی نتانیاهو یا همان برنامه اتمی ایران از نظر اکثر اسرائیلی ها اولویت ندارد و این بار آنان بیش از هر زمان دیگر به فهرست احزابی که شعارهای اجتماعی و اقتصادی سر داده اند، تمایل دارند.

احتمال قدرت گرفتن حزب کحلون

از همین رو بسیاری بر این باورند که «موشه کحلون» و حزب او یا همان حزب «کلنا» که از صفر شروع کرد، چه بسا به قدرت مرکزی تبدیل شوند و ائتلاف قدرتمند آینده را تشکیل دهند.

ناگفته پیداست که اکنون تمام احتمالات برای کسانی که سرگردان مانده و نمی توانند راه خود را  پیدا کنند، مجاز است.

به عبارت بهتر تشکیل کابینه کوچک چه راستگرا و چه چپگرا مشکلات زیادی را به دنبال دارد و با وجود اینکه رهبران حزب لیکود تشکیل کابینه وحدت ملی را به عنوان گزینه احتمالی در نظر ندارند، اما این احتمال بیش از هر زمان دیگری قوت گرفته و در این میان هر ائتلافی به جز کابینه وحدت ملی به بیراهه نزدیک تر است.

چه بسا همین وضعیت برخی احتمالات دیگری را مطرح کند که اکنون تصور آن سخت است، یکی از این احتمالات اینکه موشه کحلون یا «یائیر لاپید» در پرتو تعادل بین جبهه راستگرا- حریدیم و میانه رو- چپگرا ریاست کابینه را در دست بگیرند.

جالب اینکه این تحلیل ها بر این اساس است که حزب «همه ما»  و «آینده‌ای هست»، در واقع مهره غیرمنتظره انتخابات کنونی به شمار می آیند.

بر اساس نظر سنجی های انجام شده در ارتباط با نتایج انتخابات حزب کحلون که خود را به عنوان لیکود اجتماعی معرفی می کند، بیش از 10 کرسی را از آن خود می کند که در این صورت به مهره اصلی هر کابینه ای در آینده تبدیل می شود.

با وجود تبیلغات علیه کحلون، نتانیاهو در دو روز اخیر توانست نظر او را جلب کند و اعلام کرد که وزارت دارایی را که تا چند روز پیش نهایت خواسته او بود، به او واگذار خواهد کرد.

روشن است که «جبهه صهیونیستی» آینده خود را بر اساس مشارکت با حزب آینده‌ای هست بنا کرده است، زیرا بدون ائتلاف با لاپید هرگونه ائتلاف برای آن دشوار است، اما لبید در طول چند سال گذشته و پیش از اینکه بدون رضایت برکنار شود، در کابینه شریک نتانیاهو بود.

آیا نتانیاهو به نخست وزیری لاپید رضایت می‌دهد؟

اینجا این سوال مطرح است که اگر کناره گیری نتانیاهو موجب شود از تشکیل کابینه به ریاست هرتزوگ جلوگیری شود، آیا نتانیاهو می تواند به نفع لاپید از نخست وزیری صرف نظر کند؟

این و سایر موارد سناریوهای هستند که اکنون مطرح بوده و همه در انتظار لحظه‌ای هستند که در آن میزان سازگاری این سناریوها با واقعیت مبهم اسرائیل مشخص شود.

در این میان می توان متوجه شد که انتخابات کنونی یکی از دشوارترین انتخابات اسرائیل به شمار می آید زیرا نتانیاهو امیدوار است بتواند برای چهار سال آینده قدرت خود و راستگراها را بر حیات عمومی اسرائیلی ها بیش از پیش تقویت کند و به همین دلیل با سرعت باورنکردنی سلطه جویی خود را تشدید کرد.

عجیب اینکه از نظر برخی، جناح راستگرای اسرائیل که در سال های گذشته قوانین زیادی را برای اعمال فشار بر عرب ها وضع کرد، خود به سرعت به قربانی این قوانین تبدیل شد.

یکی از مهم ترین قوانین مزبور اصلاحاتی بود که اویگدور لیبرمن رهبر حزب «اسرائیل بیتنا» (اسرائیل خانه ماست) به منظور حذف برخی احزاب عربی از کنست انجام داد.

نتیجه اینکه بر خلاف تمام ارزیابی ها احزاب عربی به تشکیل فهرست مشترک اقدام کرده و برای کسب قدرت شماره سه در کنست به رقابت برخاستند و زیرکانه تر اینکه چنانچه کابینه وحدت ملی تشکیل شود، بی شک فهرست عربی عضو آن نخواهد بود اما فهرست بزرگتر مخالفان را تشکیل خواهد داد که رهبری مخالفان را بر عهده می گیرد که این نیز به نوبه خود تاثیر زیادی خواهد داشت.

نباید فراموش کرد که لیبرمن که قانون مربوط به نهایی شدن آراء برای تشکیل کابینه را اصلاح کرد، چه بسا اولین کسی باشد که از آن ضربه می خورد زیرا نظر سنجی ها حاکی از این است که وی چهار کرسی را در کابینه از آن خود خواهد کرد و این برای او خطرناک خواهد بود.

از سوی دیگر حزب «یاحد» که از حزب شاس جدا شده و با کهانا به نمایندگی خاخام «باروخ مارزل» ائتلاف کرد، نیز در معرض خطر است در این صورت چنانچه این دو حزب کنار زده شوند، دیگر راستگراها احساس خطر نخواهند کرد.

انتهای پیام/