امامزاده حسین(ع) قزوین چهارمین حرم ائمه اطهار ایران

به گزارش خبرگزاری تسنیم از قزوین، بقعه متبرک شاهزاده حسین(ع) قزوین فرزند بلافصل امام رضا (ع) متوفای 201 هجری قمری از قرن سوم هجری به بعد همواره زیارتگاه مردم قزوین بوده است، تا جایی که سبب شده تا آرامگاه بسیاری از دانشمندان، سخنوران و بزرگان قزوینی نیز در این محل قرار گیرد.

گزارش عبدالجلیل قزوینی در قرن شش هجری گویای احترام بسیار زیاد مردم قزوین به آرامگاه شاهزاده حسین (ع) است، تا جایی که از عبدالجلیل قزوینی نقل است " قزوین شیعه و سنی به تقرب به زیارت ابوعبدالله الحسین بن رضا می‌روند."

بنای با شکوه امام‌زاده حسین در حمله مغول و کشمکش‌های دوره صفوی آسیب کلی دید که مورد بازسازی قرار گرفت، در همین راستا تنها ضریح نفیس چوبی که از شاهکارهای بی‌نظیر منبت کاری و گره چینی مجوف محسوب می‌شود باقی مانده است که قدمت آن نیز به سال 806 هجری باز می‌گردد.

قسمت اعظمی از بنای امام‌زاده حسین(ع) از آثار صفویه دوران شاه طهماسب و شاه صفی و دوران ناصرالدین شاه قاجار به شمار می‌رود، صحن امام زاده دارای دو درب ورودی اصلی شمالی و جنوبی و دو درب فرعی غربی و شرقی است.

صحن بزرگ امام‌زاده حسین (ع) به واسطه 52 ایوانچه  دور تا دور بقعه را فرا گرفته است که نمونه اعلای هنر کاشی‌کاری و معماری در صده قاجار را نشان می‌دهد، در جهات چهار‌گانه حرم چهار درب قرار دارد که درهای شرقی و غربی فاقد تزیینات چشمگیر هستند، در حالی که درب جنوبی حرم با خاتم کاری زیبا و ظریفی تزیین شده است.

درب شمالی نیز از آثار دوره شاه طهماسب صفوی بوده که با منبت‌کاری زیبایی تزیین شده و کتیبه‌ای به تاریخ 967 هجری قمری روی آن قرار گرقته است، آستانه سردر شمالی توسط سعدالسلطنه فرماندار قزوین در زمان ناصرالدین شاه بازسازی شده است که نقوش هندسی، تزیینات کاشی‌ هشتی زیبای ورودی، درب‌های بلند و شش مناره کوچک در بالای آن جلوی بسیار ویژه و خاصی به بنا بخشیده است.

شش گوشه حرم مزین به آیین‌کاری و قابسازی‌های بیضوی از گچ‌بری و کاشی‌کاری نفیسی است، همچنین دو نگاره دیواری از نقاشان قاجار درحرم مطهر و کتیبه‌هایی از خوشنویسان آن دوره در چهار رواق کوچک پیرامون حرم خودنمایی می‌کند،سقاخانه هشت‌ضلعی نسبتا بزرگی نیز در روبروی بقعه قرار دارد که بر شکوه بنا افزوده است.

طرح خاص و ویژه سر در ایوان اصلی و نوع کیفیت تزیینات و فضای داخلی حرم به ویژه سقف آن و همچنین تزیینات گچ‌بری بالای کنبد از ویژگی‌های منحصر به فرد شاهزاده حسین(ع) به شمار می رود.

گزارش: شهاب ربیعی

انتهای پیام/