مذاکره‌کنندگان برای جلوگیری از عهدشکنی احتمالی غرب چه تضمینی گرفته‌اند؟
خبرگزاری تسنیم: بسیج دانشجویی استان مرکزی در بیانیه‌ای نسبت به مذاکرات هسته‌ای و بیانیه لوزان واکنش نشان داده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اراک، در این بیانیه ضمن واکنش به اظهارات دوگانه بین سخنان تیم مذاکره کننده و مطالب اخیر طرف های غربی، شفاف سازی در حوزه این مذاکرات مورد تاکید قرار گرفته است.
متن بیانیه ناحیه بسیج دانشجویی استان مرکزی را در ادامه می‌خوانید:
پس از پایان مذاکرات تیم مذاکرهکننده ایرانی با 1+5 نظرات متفاوتی از سوی افراد و جریانات مسئول و غیرمسئول ارائه شد در ادامه نیز اظهار نظر مسئول بسیج دانشجویی دانشگاههای استان مرکزی درباره این قضیه را باهم میخوانیم.
بعد از حدود یک سالونیم مذاکرات فشرده میان ایران و 1+5 سرانجام بیانیه‌ای منتشر شد که ظاهرا حکایت از توافق میان ایران و این کشورها داشت، بلافاصله افکار عمومی کشور به این بیانیه واکنش نشان داد و موج عظیمی از اظهار نظرها در فضای رسانهها به ویژه شبکههای اجتماعی به راه افتاد.
آنچه بسیار جالب بود. تفاوت دیدگاهها در این موضوع است تا آنجا که برخی آن را فتحالفتوح دانسته و خواستار جشنی بزرگ و ملی شدند و در مقابل گروهی هم آن را ترکمنچای یا به اصطلاح «لوزانچای» نام نهادند. البته هستند کسانی که نگاهی منصفانهتر و منطقیتر به موضوع دارند. در این میان اما بسیاری از نگاهها به نیروهای ارزشی دانشگاهی دوخته شده و به دنبال تحلیلی منصفانه میگردند که به دور از حب و بغضهای کنونی و برخی نگاههای افراطی باشد.
هرچند برای اظهار نظر دقیقتر نیازمند آن هستیم تا به متن واقعی بیانیه دسترسی داشته باشیم اما با توجه به انتشار دو متن متفاوت که اولی را وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران منتشر کرده و دومی را وزارت خارجه آمریکا، فعلا نمیتوان تحلیل دقیقی ارائه داد. در هرصورت لازم میدانم نکاتی را مطرح نمایم:
1- آنچه منتشر شده تنها یک بیانیه است که نه الزامآور است و نه ارزش حقوقی خاصی دارد. در حقوق بین الملل انتشار چنین بیانیههایی تنها کارکرد تبلیغاتی و رسانهای داشته و نشانگر نوع نگاه کشورها به یک موضوع خاص میباشد.
2- از نگاه ما مذاکره و دیپلماسی در بحث هسته‌ای هیچ ایرادی ندارد و معتقدیم همینکه شش قدرت اول دنیا در یک طرف میز نشسته و نمایندگان جمهوری اسلامی ایران در طرف دیگر قرار گرفته‌اند این نشاندهنده قدرت بالای ایران اسلامی است چرا که اگر میتوانستند از جایگاه زور و اجبار دستاوردهای هسته‌ای ملت ایران را نابود کنند قطعا دریغ نمیکردند. آنچه امروز آنها را پای میز مذاکره کشانده، این است که غرب و در رأس آنها آمریکا در جایگاه ضعف و انفعال قرار دارد و گرنه با ما همان کاری را میکردند که با قذافی، صدام و طالبان کردند.
3- میقا باور داریم که دستاوردهای امروز تیم مذاکرهکننده هسته‌ای کشور نتیجه 12 سال ایستادگی ملت و تلاش دانشمندان ایرانی است. به یاد داشته باشیم که همین کشورها در مذاکرات سال 83 حتی حاضر به پذیرش حق ایران در برخورداری از چهار پنج دستگاه سانتریفوژ نشدند!
4- از نظر ما بدهبستان صورت گرفته در لوزان نامتوازن است و حد و اندازه امتیازات ردوبدل شده باهم همخوانی ندارد اما آنچه بیشتر جای نگرانی دارد این است که امتیازاتی که دادهایم نقد هستند اما امتیازاتی که گرفتهایم مشروط و نسیه است بنابراین در صورتی که در تدوین متن اصلی توافقنامه این امر اصلاح نشود، نگران ضایع شدن حقمان در برخورداری حداکثری از دستاوردهای هسته‌ای هستیم. اما علیرغم نامتوازن بودن وزن امتیازات، اگر تمام تحریمها به یکباره برداشته شود آن وقت میشود خوشحال بود. بنابراین تحت هیچ شرایطی رفع مشروط و مرحلهای تحریمها قابل پذیرش نمیباشد چراکه رفتار سابق غربیها در سال 83 نشان داد که مکانیسم شرطگذاری آنها قابل اعتماد نیست. زمانی که ما تمام فعالیتهای هسته‌ای را تعلیق کردیم تا اعتماد آنها جلب شود، اما آنها بهانه های جدید گرفتند آن هم از نوع بنیاسرائیلی!
5- مکانیسم نظارتی 1+5 قاعدتا آژانس انرژی هسته‌ای است اما واقعیت این است که آژانس بر اساس دیکته آمریکا گزارش میدهد و علیرغم هزاران ساعت بازرسیهای فشرده و دسترسی به تمام تأسیسات هسته‌ای و درحالیکه تاکنون کوچکترین سندی از انحراف در فعالیت هسته‌ای ایران بدست نیاورده بازهم ادعا میکند که نمیتواند صلحآمیز بودن فعالیتهای هسته‌ای ایران را اعلام کند! بنابراین هیچ امیدی به ارائه یک گزارش منصفانه و بیطرف از سوی آژانس نیستیم و بعید نیست بعد از اینکه ما اقدامات برگشتناپذیر را انجام دادیم، بهانهجویی کرده و مثل سالهای قبل، مطالعات ادعایی را مطرح کنند و نهایتا سرمان بیکلاه بماند.
6- ضمن تشکر از تلاشهای تیم مذاکرهکننده، نگران سوء استفاده جناحی برخی از جریانات سیاسی از بحث هسته‌ای آن هم در آستانه دو انتخابات مجلس خبرگان و مجلس شورای اسلامی هستیم و جای این نگرانی وجود دارد که یک جریان خاص سیاسی به جای اینکه از فرصت بدست آمده برای تقویت قدرت ملی کشور استفاده کند، آن را در مسیر تسویهحسابهای سیاسی داخلی، آن هم در شرایط حساس کنونی منطقه بکار ببرد.
7- همه اقشار ملت بر رفع تحریمها هم نظر هستند اما غالب مردم بر حفظ عزت و کرامت ملی ایرانیان بسیار تأکید دارند در نتیجه هر قراردادی که این امر را نادیده بگیرد با واکنش ملی مواجه خواهد شد.
8- نهایتاً چند سئوال اساسی همچنان باقیست:
چرا دو متن متفاوت از بیانیه منتشر شده؟ آمریکا دروغ میگوید یا.. !؟
چرا تیم ایرانی به محرمانه ماندن متن اصلی اصرار داشته است!؟
تیم مذاکرهکننده برای جلوگیری از عهدشکنی احتمالی غرب و تکرار بدعهدی سال 83 چه تضمینی گرفته است؟
چرا غرب بر عدم قرارگرفتن تأسیسات فردو به عنوان مکان غنیسازی اصرار داشته است؟
پذیرش محدودیت 6000 تایی برای سانتریفوژها آن هم از نسل یک با کدام محاسبه علمی صورت گرفته است؟
در پایان تأکید میشود از نظر ما بیانیه لوزان نه فتحالفتوح است که برایش جشن ملی برگزار کنیم و نه لوزانچای که عزاداری کنیم. فقط باید منتظر شد تا متن اصلی توافقنامه تدوین و منتشر شود تا بتوان قضاوتی دقیق داشت. بیشک ملتی که برای رسیدن به قدرت هسته‌ای چندین شهید تقدیم کرده و سال‌ها تحریم را تحمل کرده است، هرگز زیر بار توافقی که حقش را به طور کامل ارائه نکند نخواهد رفت و در این راستا جامعه دانشگاهی پیشتاز خواهد بود.
انتهای پیام/ آ