تصاویر به تمسخر گرفتن جاذبه!

بارن، انگلستان
این بنا در ایست آنگلیا واقع شده و توسط گروه معماری هلندی MVRDV طراحی شده است. از اینجا برای تعطیلات استفاده می‌شود و حدود 50 درصد آن به شکلی کاملا باورنکردنی بر روی هوا قرار دارد! اما آن‌قدر تعادل دارد که به انتهای آن یک تاب متصل شده است.

این بنا بر سر راه یک مسیر کوهستانی در مرز ایتالیا و اتریش و در ارتفاع 2509 متری واقع شده است. این موزه خارق‌العاده تاریخ جاده و معابر مجاور را در خود جای داده است. طراحی سازه یادآور کارکرد محیط مجاور است: پیوند دو کشور. این سازه توسط معماری ایتالیایی ورنر تشول به مناسبت پنجاهمین سالگرد ساخت جاده تیمولسجوک در ارتفاعات آلپ ساخته شده است.

فقط چند کابل کششی سازه طراحی شده توسط «تِرونبو فوجیموری» را در آن ارتفاع نگه داشته است. از نکات جالب توجه این سازه این است که می‌تواند آن را در هر جای دیگر نیز نصب کرد.

چایخانه مرتفع، ژاپن
همان معمار قایق گلی پرنده این سازه را نیز ساخته است. او از چایخانه‌های سنتی ژاپن الهام گرفته است. او نماینده ژاپن در دوسالانه ونیز در سال 2006 بود.

معماری MVRDV معتقد بود که طراحی اصلی واحدهای آپارتمانی وزوکو در آمستردام به اندازه کافی مناسب نبود. بنابراین آن‌ها طوری طراحی کردند که از فضاهای اضافی نیز استفاده کنند.

شاید بتوان گفت که این سازه مشهورترین کار معمار آمریکایی «فرانک لوید» باشد. این سازه کمی بالاتر از یک آبشار است. طراحی و ساخت آن آن‌قدر تکان‌دهنده بود که تصویرش بر روی مجله تایم ظاهر شد.

کارخانه آسترا، آلمان
برج آسترا در هامبورگ واقع شده است. این ساختمان ضد جاذبه در نهایت تخریب شد و یک ساختمان معمولی جای آن ساخته شد.

ساختمان روهنر پورت
معمار این ساختمان باومشلاگر اِبرله است که در فوساخ اتریش واقع شده است. طراحی آن قرار بوده تصویر پرنده‌ای که بر روی پا ایستاده را تداعی کند.

شارپ سنتر، کانادا
اگر می‌توان یک مدرسه بی‌نظیر ساخت، چرا این کار را نکنیم؟ ویل آسلوپ این ایده را عملی کرد. او شارپ سنتر را برای کالج هنر و طراحی آنتاریو در تورنتو ساخت که بر روی چند میله استوار است.

خانه‌های مکعبی
پیت بلوم این سازه خیال‌پردازانه را در روتردام و هلموند هلند ساخت. نوک این ساختمان‌های 45 درجه کج شده که حس سرگیجه را در بیننده تداعی می‌کند.

موزه نیتِروی، برزیل
یکی از مهم‌ترین  نقاط ریو دژانیرو، موزه هنرهای معاصر نیتروی است که توسط «اسکار نیِمیر» و «برونو کنتارینی» ساخته شده است. در طراحی این موزه از گل الهام گرفته شده است.

استادیوم المپیک مونترال، کانادا
این سازه به دلیل اینکه صاحب بلندترین برج کج دنیا (175 متر) است شهرت جهانی پیدا کرده است. روژه تالیبر فرانسوی معمار آن بوده است.

بِن هویگن و جاسپر جاگر معماران خانه کاکتوس هستند که آن را مانند یک برج جنگلی بزرگ در آمستردام ساختند. طراحی آن به شکلی است که بیشترین میزان نور خورشید به تمام طبقات برسد.