زمینه‌های شکنندگی کابینه دقیقه ۹۰ نتانیاهو


خبرگزاری تسنیم: هرچند کابینه جدید نتانیاهو به‌لحاظ اینکه تنها ملی‌گراها و افراطی‌ها را در خود جای داده در مقایسه با کابینه قبلی یکدست‌تر شده اما از پشتوانه ضعیف در کنست (پارلمان) برخوردار است.

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، بنیامین نتانیاهو که درپی برگزاری انتخابات زودهنگام در 17 مارس برابر با 26 اسفند ماه 93 مأمور تشکیل کابینه جدید شده بود در مهلت قانونی یک‌ماهه نتوانست کابینه ائتلافی خود را تشکیل دهد و لذا از رئیس رژیم صهیونیستی تقاضای مهلت اضافی دوهفته‌ای کرد که این مهلت نیمه‌شب چهارشنبه (16 اردیبهشت 94) به پایان می‌رسید. اگر وی در این مهلت تعیین شده نیز موفق به تشکیل کابینه نمی‌شد باید از آن صرف نظر می‌کرد و این بار رئیس این رژیم از فرد دیگری (که احتمال داده می‌شد اسحاق هرتزوگ رهبر اتحادیه صهیونیسم باشد) برای تشکیل کابینه دعوت می‌کرد. ازاین‌رو نتانیاهو برای اینکه فرصت تشکیل کابینه را از دست ندهد در آخرین ساعات پایانی ضرب الاجل تعیین شده با سراسیمگی کابینه‌ای تشکیل داد که نه در داخل و نه در خارج با هیچ استقبالی روبه‌رو نشده است و فضای تردید بر امکان دوام و بقای آن سایه افکنده است.

مهر تأیید صهیونیست‌ها و غربی‌ها بر شکنندگی کابینه نتانیاهو

مطالب رسانه‌های غربی تأییدی بر این واقعیت است که نتانیاهو از سر ناچاری و برای جلوگیری در از دست دادن فرصت انتخاب کابینه جدید از دست خود و حزب حاکم لیکود به تشکیل این کابینه تن داده است.

خبرگزاری فرانسه در ذیل گزارشی با عنوان: "ائتلاف نتانیاهو موجب بی‌اعتمادی بیشتر خواهد شد" نوشت: "نتانیاهو چهارشنبه‌شب به‌اجبار به توافقی با حزب ملی‌گرای مذهبی «خانه یهود» دست یافت. خانه یهود دقیقاً به‌موقع پذیرفت که هشت نماینده این گروه در پارلمان از این ائتلاف حمایت کند تا روون ریولین Reuven Rivlin رئیس رژیم اسرائیل کسی دیگری را مأمور تشکیل یک کابینه ائتلافی نکند. توافقی که لیکود تحت رهبری نتانیاهو و خانه یهود حتی زمان آن را نیافتند که پیش از پایان مهلت در نیمه‌شب آن را نهایی کنند".

عوامل و زمینه‌های شکنندگی کابینه جدید به‌قدری عمیق و گسترده است  که خود محافل صهیونیستی و غربی نیز به آن اذعان دارند. شبکه تلویزیونی فرانس24 در گزارشی به نقل از خبرنگار روزنامه جروزالم پست با اذعان به این واقعیت گفت: "این کابینه بسیار بسیار شکننده خواهد بود. در واقع برگزاری انتخابات با هدف ممانعت از بروز چنین وضعیتی بود. اما هم اکنون نتانیاهو ریاست کابینه‌ای را به‌عهده دارد که بسیار شکننده‌تر از دوران پیش از 17 ماه مارس و برگزاری انتخابات است. این کابینه به‌اندازه‌ای شکننده است که احتمالاً بنیامین نتانیاهو را وادار خواهد کرد در ماههای آینده به تشکیل کابینه اتحاد ملی میان حزب لیکود و چپگرایان میانه‌رو بپردازد".

در همین حال روزنامه انگلیسی‌زبان دیلی تلگراف که به ارتباط با محافل یهودی شهرت دارد به نقل از روزنامه عبری‌زبان معاریو نتانیاهو را «یک ژنرال بدون سرباز» توصیف کرد. در این میان هرچند برخی از محافل احتمال ورود اعضای جدید را به ائتلاف مطرح می‌کنند و شاید این احتمال در مورد برخی چهره‌ها مانند لیبرمن که به‌طور مشکوک از حضور در کابینه خودداری کرد صحت داشته باشد، اما بعید است اتحادیه صهیونیسم (که از حمایت غرب و دولت اوباما برخوردار است) با مشارکت در آن موافقت کند، چنان که به‌نوشته خبرگزاری فرانسه، اسحاق هرتزوگ رهبر اتحادیه صهیونیسم با انتشار ویدئویی در صفحه خود در فیس‌بوک اعلام کرد: "ما نقش نجات دهنده نخواهیم داشت. ما قصد نداریم نتانیاهو را از گودالی که خود او کنده است نجات دهیم". وی افزود: "من وسیله نجات بنیامین نتانیاهو نخواهم شد و اگر او فکر می‌کند می‌تواند با وعده وزارتخانه نظر من را عوض کند سخت در اشتباه است".

از دیگر مواردی که واکنش مخالفت آمیز چپ‌گرایان را به کابینه جدید نتانیاهو برانگیخته واگذاری پست وزارت دادگستری به یک چهره بسیار تندرو از حزب خانه یهود به‌رهبری نفتالی بنت است. این انتصاب از آن جهت حساس است که پیشنهادهایی با حمایت راست‌گرایان برای کاهش اختیارات قضات دیوان عالی مطرح بوده است و وزیر دادگستری جدید این اختیار را خواهد داشت که با خالی شدن سمت دادستان کل ظرف شش ماه آینده دادستان بعدی را منصوب نماید.

ازاین‌رو انتصاب خانم شیکد به این سمت موجی از انتقادها را در پی داشته و ناچمن شای نماینده پارلمان از حزب چپ میانه «اتحاد صهیونیست» گفته است، این انتصاب به‌منزله این است که یک بیمار آتش‌افروز را در صدر سازمان آتش‌نشانی و امداد اسرائیل قرار دهید. شیکد قبلاً سعی کرده بود لایحه‌ای را برای کاهش توانایی دیوان عالی جهت ابطال قوانینی که مغایر با قانون اساسی می‌داند، ارائه دهد. با وجود اینکه حزب خانه یهود 8 کرسی بیشتر ندارد اما نفتالی بنت از نیاز نتانیاهو برای تشکیل کابینه نهایت استفاده را کرد و در تقسیم پستها، وزارتخانه‌های: دادگستری، آموزش، کشاورزی و ریاست کمیسیون قوانین بنیادین را از آن خود کرد.

بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی با وجود اینکه در انتخابات زودهنگام 17 مارس برابر با 26 اسفند ماه گذشته با کسب 30 کرسی کنست (پارلمان) در رأس قرار گرفت اما نتوانست به اهدافی که از برگزاری این انتخابات در پی آن بود جامه عمل بپوشاند. وی در پی این بود که کابینه‌ای یکدست‌تر و با اکثریت قوی‌تر از کابینه قبل تشکیل دهد تا بتواند سیاست‌های خود را دست‌کم در سه عرصه: جلوگیری از تبدیل تفاهم هسته‌ای لوزان به موافقتنامه‌ای جامع و فراگیر، ممانعت از تشکیل دولت فلسطینی در بخشهای از کرانه باختری و نوار غزه و در نهایت تصویب و اجرای لایحه تشکیل دولت ملی یهود (که اخراج بیش از یک میلیون و ششصد هزار فلسطینی ساکن اراضی اشغالی 1948 موسوم به اسرائیل) دنبال کند.

هرچند کابینه جدید به‌لحاظ اینکه تنها ملی‌گراها و افراطی‌ها را در خود جای داده در مقایسه با کابینه قبلی یکدست‌تر شده اما از پشتوانه ضعیف در کنست (پارلمان) برخوردار است به‌گونه‌ای که حضور نیافتن حتی یک نماینده می‌تواند امکان مصوبات را در پارلمان به حالت تعلیق درآورد و بر همین اساس مخالفان و رقبای نتانیاهو به‌راحتی می‌توانند این کابینه را با چالش مواجه کنند ضمن آنکه هنوز توزیع پست‌های کلیدی در کابینه جدید نیز پایان نیافته و چه‌بسا این می‌تواند همین کابینه را نیز در نخستین روزهای تشکیل آن با بحران داخلی مواجه کند مگر اینکه نتانیاهو با دادن امتیازاتی به افرادی چون لیبرمن بتواند وی را به مشارکت مجدد در کابینه متقاعد کند و حداقل آن را از لبه پرتگاه دور کند.

وجود یک چنین موانع کنار رقابت‌ها و شکاف‌های داخلی که از زمان برگزاری انتخابات باقی مانده است و همچنین افسار قدرت در دست احزاب راست و افراطی در کابینه جدید و خودداری بسیاری دیگر از احزاب رقیب و مخالف در آن موجب شده است که از هم اکنون امکان بقا و دوام کابینه جدید در هاله‌ای ابهام قرار گیرد. آنچه در نخستین ساعات معرفی کابینه جدید نتانیاهو اعلام شد، فضای بدبینانه‌ای است که در عرصه‌های مختلف درقبال آن شکل گرفته است و حتی رسانه‌های غربی نیز به آن اذعان کرده‌اند. در مجموع از کابینه جدید نتانیاهو می‌توان به کابینه‌ای یاد کرد که در داخل و خارج به‌استثنای تندروها حامی و پشتیبان ندارد و به همین علت به نظر می‌رسد این کابینه با اتخاذ رویکردهای تندروانه کوشش خواهد کرد برای بقای خود راهی بیابد که اتخاذ این رویکرد هرچند شاید بتواند به‌طور موقت به بقای این کابینه کمک کند اما از آن طرف به‌طور حتم می‌تواند رژیم صهیونیستی را در باتلاقی گرفتار کند که امکان خروج از آن وجود نداشته باشد.

انتهای پیام/ر*