بولیوی، سرزمینی که همه مردمانش "کمک‌های اولیه" فرا می‌گیرند

خبرگزاری تسنیم: رئیس صلیب‌سرخ بولیوی با اشاره به کمترین عضو داوطلب در کشور متبوعش با ۲ هزار نفر عضو در برابر ۱۰ میلیون نفر جمعیت گفت: با وجود این ضعف بزرگ ولی آموزش کمک‌های اولیه در سطح ملی بخش جداناپذیر فعالیت‌های سالانه ماست.

به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری تسنیم، هفته ای که گذشت هفته جهانی صلیب‌سرخ و هلال‌احمر بود که متعاقب آن برنامه‌های با حضور بالاترین مقام‌های رسمی کشور از جمله رئیس جمهور اجرا و پروژه‌های متعددی نیز در حوزه امداد، دارو و داوطلبان افتتاح و راه اندازی شد، بطوریکه ارسال کشتی "نجات" حامل کمک‌های بشردستانه کشورمان برای مردم مظلوم یمن نیز صورت پذیرفت.

در این راستا گزارش‌ها و گفت‌وگوهای متفاوتی نیز از تلاشگران سرخ و سفید نجاتگران داوطلب کشورمان منتشر شد، براین اساس شاید آنچه فعالیت‌ داوطلبانه را در تمام دنیاحیرت‌انگیز می‌کند، بی‌رنگ بودن جغرافیای کشورها در آن است. براین اساس فاصله بین ایران و بولیوی نیز چند کیلومتر ساده نیست، چندین خشکی است و اقیانوس. اما وقتی پای صلح و دوستی در میان باشد، انسان‌هایی تمام این راه را برای کمک به دیگری می‌پیمایند. در این راستا "آبل پنییا ای لِتی ریا"؛ از روزگار سخت صلیب‌سرخ کشورش می‌گوید، از کم‌لطفی دولت تا بی‌میلی داوطلبان.

س: لطفا برایمان درباره وضعیت جمعیت صلیب‌سرخ بولیوی در میان دیگر نهادهای بشردوست در بولیوی بگویید.

لِتی ریا: صلیب‌سرخ بولیوی، سازمانی غیرانتفاعی، بشردوستانه، بی‌طرف و داوطلبانه است که در 15ماه می سال 1917 تاسیس و از سوی دولت چند ملیتی بولیوی به رسمت شناخته شد. صلیب‌سرخ کشور بولیوی تنها سازمان امدادی در نوع خود در کشور بولیوی است و به عنوان بازوی کمکی دولت بولیوی محسوب می‌شود. همچنین صلیب‌سرخ کشور بولیوی، عضو مرکز ملی عملیات اضطراری کشور است.

س: فرهنگ کار داوطلبانه در کشور شما چگونه است و صلیب‌سرخ چه نقشی در ایجاد و توسعه این فرهنگ ایفا می‌کند؟

لِتی ریا: در کشور بولیوی داوطلب به تعداد کافی وجود ندارد و فرهنگ داوطلبی در مراحل اولیه خود به سر می‌برد. افراد برای تامین مخارج خود و خانواده باید کار کنند و این محدودیت باعث شده زمان کافی برای کار داوطلبی نداشته باشند. صلیب‌سرخ کشور بولیوی عضو «شورای ملی داوطلبان» است که در این شورا ما با سایر سازمان‌های داوطلبی گردهم می‌آییم تا به وضعیت داوطلبان رسیدگی کرده و از آنها به‌صورت رسمی حمایت کنیم. حتی قوانینی مربوط به داوطلبان در کشور وجود دارد که البته تاکنون کامل تنظیم نشده است. از همین رو، هنوز اقدام هماهنگی در زمینه نهادینه‌کردن فرهنگ داوطلبی وجود ندارد.

س: وضعیت بلایای طبیعی در کشور شما چگونه است؟

لِتی ریا: کشور بولیوی با مخاطرات بالقوه فراوانی مواجه است که چهار نوع از مخاطرات کاملاً برای بولیویایی‌ها شناخته شده است؛ سیل، رانش، خشکسالی و خشونت‌های شهری از جمله این حوادث هستند. معاون وزیر دفاع غیرنظامی که زیرنظر وزیر دفاع فعالیت می‌کند، مسئولیت پیشگیری، هماهنگی، پاسخگویی و بازتوانی در سوانح را برعهده دارد.

س: به نظر شما، چه چالش‌هایی بر سر راه فعالیت‌های جمعیت صلیب‌سرخ بولیوی وجود دارد؟

لِتی ریا: دو نکته در این بخش وجود دارد؛ اول اینکه صلیب‌سرخ کشور بولیوی از داوطلبان اندکی برخوردار است، تنها حدود 2 هزار داوطلب. نکته دوم اینکه، درآمد صلیب‌سرخ کشور بولیوی با در نظرگرفتن فروش خدمات، فعالیت‌ها و امکاناتی که اهدا می‌شود، بسیار پایین است و متاسفانه دولت بودجه سالیانه‌ای برای ما در نظر نمی‌گیرد.

س: روابط بین‌الملل و همکاری‌های متقابل صلیب‌سرخ بولیوی با دیگر جمعیت‌های صلیب‌سرخ و هلال‌احمر چگونه است؟

لِتی ریا: صلیب‌‌سرخ کشور بولیوی ارتباط خود را با تمام جمعیت‌های ملی آمریکای لاتین حفظ کرده است. از جمله می‌توان به صلیب‌سرخ کشور کلمبیا و صلیب‌سرخ کشور اکوادور اشاره کرد. همینطور با جمعیت هلال‌احمر جمهوری اسلامی ایران، صلیب‌سرخ کشورهای آلمان، فنلاند، ایتالیا، کانادا، اسپانیا و سوئد همکاری داشتیم. از طرفی ارتباط بسیار خوبی با نمایندگان منطقه‌ای فدراسیون بین‌المللی صلیب‌سرخ و هلال و کمیته بین‌المللی صلیب‌سرخ داریم. صلیب‌سرخ کشور بولیوی برای دو دوره متوالی، عضو هیئت حاکمه فدراسیون بین‌المللی جمعیت‌های ملی صلیب‌سرخ و هلال‌احمر بوده است.

س: درباره فعالیت‌های خود در سال گذشته و کارنامه صلیب‌سرخ بگویید.

لِتی ریا: صلیب‌سرخ کشور بولیوی در سال گذشته موفق شد طرح‌ها و پروژه‌های فراوانی را در استان‌های مختلف اجرا کند. پروژه آموزشی پیشگیری و پاسخگویی به سوانح در استان کوچابامبا، پروژه تلفیق بهداشت و سوانح در استان‌های پوتسی، تاریخا و چاکاساکا، پروژه آمادگی سوانح در استان لاپاز، آب و توسعه روستایی در  سانتا کروز و پروژه نحوه پاسخگویی به سوانح و ادامه حیات در استان بنی، پاندو و ارورو از فعالیت‌های ما در سال گذشته بودند که با موفقیت نسبی انجام شدند. همچنین آموزش کمک‌های اولیه در سطح ملی که بخش جداناپذیر فعالیت‌های سالانه ماست، انجام شد.

س: فرآیند جذب داوطلب در صلیب‌سرخ شما چگونه انجام می‌شود؟

لِتی ریا: ما هر ساله با برگزاری برنامه‌های مختلف در شعبه‌های متعدد صلیب‌سرخ، نسبت به جذب داوطلبان اقدام می‌کنیم که در مراحل اولیه نتایج بسیار خوبی در پی دارد. در واقع در یک نگاه کلی ما ظاهرا داوطلبان زیادی را به خود جذب می‌کنیم. نقطه‌ضعف اساسی ما، نگهداری داوطلبان است، که تلاش فراوانی می‌کنیم این ضعف اساسی را برطرف کنیم.

س: روابط متقابل خود با هلال‌احمر جمهوری اسلامی ایران را چطور ارزیابی می‌کنید؟

لِتی ریا: ارزیابی من از تعامل با هلال‌احمر جمهوری اسلامی ایران، مثبت است. اما امیدوارم که رفته رفته این ارتباط و تعامل گسترش یابد. صلیب‌سرخ کشور بولیوی و جمعیت هلال‌احمر جمهوری اسلامی ایران تفاهمنامه همکاری امضا کردند. ما برخی از مفاد تفاهمنامه همکاری را با مشارکت بیمارستان جمعیت هلال‌احمر که در شهر ال‌آلتو واقع شده است و آقای جعفر اعظمی نمایندگی آن را بر عهده دارد،  اجرا می‌کنیم.

س: نظر شما درباره توانمندی‌های هلال‌احمر جمهوری اسلامی ایران چیست؟

لِتی ریا: ما همه می‌دانیم که جمعیت هلال‌احمر جمهوری اسلامی ایران، تعداد بی‌شماری داوطلب دارد که از امداد آنها در حوادث بهره می‌برد. یکی دیگر از نقاط قوت این جمعیت، گستردگی فعالیت‌های امدادرسانی و داوطلبانه آن خارج از مرزهای کشور است. به نظر من جمعیت هلال‌احمر ایران توانسته از موقعیت حوادث طبیعی در کشور جهت توانمند کردن هر چه بیشتر امدادگران خود استفاده کند و در زمینه مدیریت سوانح، بهداشت و دارو، تجربیات فراوانی به دست بیاورد.

انتهای پیام/