قهرمان آزادی یا قهرمان مبارزه با فساد
خبرگزاری تسنیم: خیرخواهانه میتوان گفت که به مصلحت جنابعالی نیست قهرمان آزادی شوید. در کشور ما قهرمان آزادی آنقدر زیاد است که میتوان صادر کرد ولی آنچه نایاب است قهرمان مبارزه با فساد اقتصادی است.
به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، سرمقاله شماره امروز شنبه روزنامه رسالت به قلم سیدمسعود شهیدی به شرح ذیل است:
یکشنبه گذشته دادگاه آقای دکتر احمد توکلی با حضور هیئت منصفه و هیئت قضات به بخشی از اتهامات ایشان پرداخت. اهالی رسانه، همکاران، موافقان و مخالفان با حساسیت ویژه این رویداد سیاسی قضائی را دنبال میکنند. حضور برخی از چهرههای شاخص از مجلس و از جریانهای فکری مختلف نماد حمایت مردم از این نماینده دلسوز و پرتلاش مجلس شورای اسلامی و فعال رسانهای بود.
تاکنون تعدادی از شاکیان خصوصی رضایت داده یا رفع سوءتفاهم شده و تلاش برای جلب رضایت دیگران نیز در حال انجام است و دفاعیات آقای توکلی نیز بخش عمدهای از اتهامات باقیمانده را مرتفع خواهد نمود اما موضوعی که باقی مانده، موضوع این نوشته است، شکایت دادستان به عنوان مدعیالعموم است که نباید آن را با شکایات افرادی که بعضا متهم یا محکوم هستند در یک ردیف قرار داد.
این دو مقوله کاملا متفاوتاند و ایکاش در دو زمان متفاوت یا در دو دادگاه متفاوت رسیدگی میشدند تا امکان توجه بیشتر به هر یک از این مقولات فراهم میشد.توجه عمومی به دادگاه آقای توکلی ناشی از جایگاهی است که ایشان در افکار عمومی دارند. مبارز و زندانی سالهای قبل از انقلاب عهدهدار مسئولیتهای مهم در هر سه قوه قضائیه، اجرائیه و مقننه و فعال در صحنه رسانهای کشور. اگر مبارزه پیگیر و بیوقفه ایشان با فساد سیاسی و اقتصادی را بر این مجموعه بیفزاییم و شخصیت پرجاذبه، گرم، پرتلاش و خطرپذیر او را هم در نظر بگیریم، علت محبوبیت او در متن اقشار مختلف شناخته میشود.
ایشان نماینده دورههای اول، هفتم، هشتم و نهم مجلس شورای اسلامی بوده و یک آرشیو کامل از همه وقایع مهم کشوراست. شور عدالتخواهی و مقابله با فساد سبب شده شکایات بسیاری علیه او شکل گیرد و رفت و آمد به دادگاه یکی از بخشهای زندگی او باشد.
تدین، انصاف و جوانمردی مانع از آن شده که حتی در اوج هیجانهای مبارزات اجتماعی سیاسی کنترل خود را از دست داده و به فساد رفتاری آلوده شود.
او اکنون 64ساله است. کارنامه درخشانی دارد و میتواند به عنوان یک الگوی شایسته برای کارگزاران نظام جمهوری اسلامی معرفی شود.
این همه، مانع از آن نیست که خطاهایی هم داشته باشد و مانع از آن نیست که در فضای کنونی که همه او را به عنوان یک قهرمان مبارزه با فساد و مفسدین تشویق میکنند و برای حمایت از او در دادگاهش حاضر میشوند، یک دوست قدیمی خلاف مسیر آب شنا کرده و عملکرد او را نقد کند.
اولا شخصیت آقای توکلی به گونهای است که علیرغم آن که گفته است از همه اتهامات تبرئه میشوم ولی اگر مطمئن شود در یکی از این اتهامات واقعا خودش یا سایت الف که تحت مدیریت اوست مرتکب خطایی شده، بدون محاسبه سود و زیان و بدون در نظر گرفتن خوشامد یا بدآمد دوستان آن خطا را میپذیرد و جبران میکند و هزینه آن را هم به عهده می گیرد.
ثانیااگر ببیند دوستان او و بهویژه همکاران او در سایت الف که عموما جوانانی پراحساس و پرشور هستند، چنانکه در بسیاری از سایتها متداول است، دادگاه رفتن مدیر خود را که برایشان یک قهرمان ملی است تحمل نمیکنند و آنها را آرام میکند تا از این آزمایش سربلند بیرون آیند.
قانونی دانستن عمل دادستان و به رسمیت شناختن عملکرد دادگاه و حتی تجلیل از نظام قضائی به خاطر آن که یک مسئول سرشناس کشور را به خاطر شکایت افرادی معزول یا زندانی به دادگاه آورده، همه نشانههای ارزشمندی از شخصیت و منش دوستداشتنی آقای توکلی است که امید است باقی بماند و حتی اگر محکوم شود، خللی بر آن وارد نیاید.
آقای توکلی کسی است که در طول مبارزات و خدمات خود بارها مورد حمایت حضرت امام(ره) و مقام معظم رهبری قرار گرفته و این سرمایه معنوی را بزرگترین و اصلیترین ذخیره خود برای عاقبت و آخرت میداند و آن را با هیچ سرمایه دنیایی معاوضه نخواهد کرد.اما موضوع اصلی این نوشته نوع نگاه آقای توکلی به مقوله آزادی بیان و آزادی قلم است که موضوعی بسیار ظریف، دقیق و حیاتی است.
امروز آقای توکلی به عنوان یک قهرمان دفاع از آزادی مورد توجه قرار گرفته و خود ایشان نیز در مصاحبهها شعار آزادی را شعار اصلی خود قرار داده است. تردیدی نیست که آزادیخواهی نیز مثل عدالتخواهی یکی از فضیلتهای بزرگ در فرهنگ دینی و انقلابی ماست.
کمتوجهی به مقوله آزادی و آزادیخواهی ممکن است ندانسته ما را به ورطه استبداد یا به ورطه لاابالیگری سوق دهد.تشویق شدن از سوی گروههایی که همسو با دشمن شعار آزادیخواهی سر میدهند و از واژه آزادی مفاهیم دیگری را مراد میکنند یک عامل خشنودکننده نیست بلکه یک عامل هشداردهنده است. باید آزادی را طوری تعریف کنیم که صف ما از صف دشمنان انقلاب به روشنی جدا شود و هواداران دچار اشتباه نشوند.
از اول انقلاب تاکنون شخصیتها و گروههای سیاسی مختلفی با سردست گرفتن شعار آزادی و آزادیخواهی و متهم کردن نظام به استبداد و دیکتاتوری سعی در جلب هواداران بیشتر و قرار دادن آنها در مقابل نظام داشتهاند.
شما بهتر از هر کس میدانید که حتی آقای اوباما و نتانیاهو هم خواستار آزادی برای ملت ایران هستند و به خوبی آگاه هستید که این شعار اگر تعریف روشن نداشته باشد یک ابزار با مصارف چندگانه و گاه ابزاری برای جلب سرمایه اجتماعی در داخل و خارج کشور است. قهرمان آزادی شدن خیلی شیرین است اما باید مراقب وسوسههای پنهانی شیطان بود.
شیطانهای جن و شیطانهای انس. بزرگانی در گذشته بر این طریق گام نهاده و لغزیدهاند و همه آبرو و اعتبار شصت و هفتاد ساله را بر باد فنا دادهاند. امروز هم بعضی از بزرگان ما آزادیخواه شدهاند که شما آنها را خوب میشناسید.
خیرخواهانه میتوان گفت که به مصلحت جنابعالی نیست قهرمان آزادی شوید. در کشور ما قهرمان آزادی آنقدر زیاد است که میتوان صادر کرد ولی آنچه نایاب است قهرمان مبارزه با فساد اقتصادی است که شما به حق شایستگی آنرا دارید و می توانید با سایت الف در خط مقدم این جبهه جهاد کنید و دل مردم را شاد نمایید.
شکایت دادستان از جنابعالی همانگونه که خودتان هم در مجلس اشاره کردید مربوط به محتوای بعضی کامنتهای سایت الف است. جنابعالی در سخنان خود ضمن آنکه از محتوای آن کامنتها هیچ دفاعی نکردهاید اصل انتشار آن را مورد حمایت قرار دادهاید. در مصاحبهای که پس از دادگاه انجام داده و سایت الف آن را منتشر کرده، این سخن عجیب و غیرقابل باور را گفتهاید که اظهارنظرها (کامنتها) همیشه درست نیست ولی اگر اجازه انتشار ندهیم، فسادها پنهان باقی میماند و چون دملهای چرکین سر باز میکند.
معنای روشن و اجرایی این سخن این است که کامنتها چه درست باشد چه غلط، باید به آنها اجازه انتشار داد.اگر این حرف از یک خبرنگار جوان و پرهیجان صادر میشد، اشکالی نداشت، ولی وقتی از یک کارشناس کارکشته در مسائل سیاسی و رسانهای و یک نماینده سابقهدار مجلس که مشهور به قانونگرایی و قانونمداری است، شنیده میشود موجب حیرت میگردد.اگر معتقدید باید همه کامنتها بدون توجه به محتوای آنها منتشر شود، چرا سایت الف کامنتها را حذف یا سانسور میکند؟ دیروز یکی از کامنتگذاران سایت الف نوشته بود 90 درصد کامنتهای من سانسور میشود.
حتماً شما و دیگر مسئولان سایت الف تشخیص دادهاید که شرع و عرف و انسانیت و انصاف و اخلاق مانع میشوند که سایت الف هر کامنتی را منتشر کند. حالا که خود شما این محدودیتها را به رسمیت شناختهاید و اعمال میکنید، چرا در مصاحبه خود از انتشار بدون حد و مرز کامنتها دفاع میکنید و دوست و دشمن را به اشتباه میاندازید؟
معنای دیگر سخن شما این است که کامنتها حتی اگر محتوای مجرمانه داشته باشد و انتشار آن خلاف قوانین موجود باشد باز هم باید آزادانه و بدون محدویت منتشر شوند.
نماینده قانونگرای ما که در طول سی سال، تمام دولتهای مستقر را به خاطر نقض قانون مورد انتقاد قرار داده و از قانون دفاع کرده، در حالی که هنوز عضو مجلس قانونگذاری کشور است، نباید قانونشکنی را ترویج کند.
دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما
چیست یاران طریقت بعد از این تدبیر ما
ما مریدان روی سوی قبله چون آریم چون
روی سوی خانه خمار دارد پیر ما
آقای توکلی با تجربههای گرانقیمتی که در این سی سال اندوختهاند به خوبی میدانند که آزادی در شرع مقدس اسلام ودر نظام جمهوری اسلامی، مثل هر نظام حقوقی دیگر، محدود به حد و مرزهایی شده و به خوبی میدانند که مجالس قانونگذاری وظیفه دارند این حد و مرزها را مشخص کرده و به تصویب رسانند.
در مورد آزادی بیان و آزادی قلم نیز این مراحل انجام شده و اکنون قوانینی در کشور وجود دارد که براساس آن عملکرد مطبوعات و رسانههای مختلف مورد بررسی و قضاوت قرار میگیرد. دادگاه مطبوعات و هیئت منصفه و هیئت قضات و شکایت دادستان و دفاع متهم و تطبیق اتهام با مواد قانونی و صدور حکم همه براساس قوانین مصوب انجام میشود و همه خود را ملزم میبینند برای حفظ نظم و سلامت امور به این قوانین پایبند باشند و به آن احترام گذارند. هر زمان هم تشخیص داده شد قوانین قبلی نقص و ایرادی داشته و مثلاً در بعضی از حوزهها باید محدودیتهای قانونی را کمتر کرد یا بیشتر کرد، آن هم در اختیار مجلس است که مثلاً تصویب کند کامنتهای مردم به دلیل مصالحی که تشخیص داده شده، مشمول قانون عام نباشد و قوانین خاصی با آزادی بیشتر برای آنها منظور شود.
اما اینکه مسئول یک سایت خبری، در یک مصاحبه عمومی، تشخیص خود را مبنای عمل بداند و این عمل خود را بدون هیچ مستند شرعی و قانونی و فقط با مبنا قراردادن یک مصلحتسنجی که خود آن را تشخیص داده عملی موجه قلمداد کند، یک قانونگریزی است و معنای روشن و صریحش این است که من قانون را قبول ندارم. این یک اتفاق ساده نیست. این یک تغییر مسیر است. اگر افزایش آزادی مطبوعات به صلاح کشور است، اگر استثنا شدن کامنتها از محدودیتهای شرعی و قانونی به صلاح کشور است، جای مطرح کردن آن در خیابان نیست. البته باید از جنابعالی تقدیر کرد که رسماً اعلام کردید کار دادستان قانونی است. اگر کار دادستان قانونی است و براساس قوانین موجود، بعضی از کامنتها خلاف بوده، حمله به او به دور از مرام جوانمردی شماست.
نکته مهم دیگری که باید مورد توجه قرار گیرد، این است که چرا شما آزادی چند نفر کامنتگذار معدود در سایت الف را که کامنتهای آنها در سالهای متمادی محتوای خلاف قانون داشته، معادل آزادی ملت قلمداد میکنید و میگویید باید به مردم آزادی داد.
سایت الف اگرچه در سایتهای خبری داخل کشور رتبهای حدود رتبه 10 را به خود اختصاص داده ولی مجموعاً چند نفر بازدیدکننده روزانه دارد؟ از این تعداد بازدیدکننده چند نفر کامنتگذار هستند و از بین این تعداد از کامنتگذاران، چند نفر کامنتهایی با محتوای خلاف قانون داشتهاند؟
به عنوان نمونه خبر دادگاه جنابعالی که در پیشانی صفحه اول سایت الف درج شد و به طور طبیعی داغترین و مهمترین و پربازدیدترین خبر سایت الف است، مجموعا 54 کامنت پذیرفته شده داشته است که از این 54 کامنت حدود 5 کامنت محتوایی خلاف قوانین موجود دارد.
آیا آزاد بودن این پنج نفر معادل آزادی ملت ایران است و اگر کامنت این پنج نفر طبق قوانین موجود حذف شود، آزادی ملت ایران خدشهدار شده است؟ قابل تأمل این است که این پنج نفر هم آدم حقیقی نیستند. در فضای مجازی، افراد مراجعهکننده به سایتها و کامنتگذاران همه در پشت پرده فضای مجازی پنهانند و هرگز نمیتوان با اطمینان آنها را افراد واقعی به حساب آورد.
این پنج نفر را که چند سال است کامنتهای خلاف قوانین می گذارند و اصلاً معلوم نیست واقعیت دارند یا نه، نباید معادل ملت ایران تلقی کرد.
گاه یک گروه سیاسی که تعداد آنها از یک فولکس بیشتر نیست، میتوانند با برنامهریزی و ارسال دائمی کامنت، برای یک سایت توهم به وجود آورند، میتوانند در کامنتهای خود آن سایت و کارکنان آن را طی یک دوره زمانی طولانی قهرمان آزادی کشور معرفی کنند و پوست خربزه زیر پای آنها بگذارند. اسمها عموماً اسم مستعار است و ترفندهای فضای مجازی بسیار متنوع و پیچیده است.
مسئول یک سایت اگرچه وظیفه دارد از زیرمجموعه دفاع کند و آنها را به حمایت دائمی خود دلگرم نماید، ولی اگر در جایی خطایی واقع شد و اعتبار کل مجموعه را زیر سئوال برد، لازم نیست آبروی خود و سایت را که یک سرمایه اجتماعی است، صرف حمایت از یک خطا یا یک خطاکار نماید. همانگونه که از دولت انتظار داریم با خطاکاران دستگاه خود برخورد کند، خود ما هم در مواقع لازم باید با برخورد با یک خطاکار، مجموعه را حفظ کنیم. سایت الف یکی از سایتهای وزین و معتبر کشور ماست و افراد متعهد و انقلابی بسیاری را میشناسیم که بازدیدکننده آن هستند. آقای توکلی یک شخصیت انقلابی محبوب و معتبر و یک سرمایه فرهنگی است. مجموعه عزیزانی که در سایت الف فعالیت میکنند، انسانهایی متعهد، شریف، انقلابی و بسیار پرانگیزه و پرتلاش هستند، اما این هشدار دلسوزانه را باید به طور جد مورد توجه قرار دهند. اگر سیر حرکت سایت الف بدون اصلاح ادامه پیدا کند، در آینده معضلات بزرگی خواهد داشت.
انتظار میرود آقای توکلی در دادگاه بعدی در مورد انتشار کامنتهایی که محتوای خلاف قانون داشته، خطای خود را با کمال شجاعت بپذیرند و اطمینان دهند که از این پس کامنتهایی با محتوای خلاف قانون در سایت الف منتشر نخواهد شد. پافشاری بر خطا و سعی در موجه جلوه دادن خطا شایسته ایشان نیست. این جمله بوعلی سینا را که بارها از آقای پرورش شنیدهایم نباید فراموش کنیم که؛ "اگر برای یک خطا هزار دلیل بیاوریم، میشود هزار و یک خطا".
انتهای پیام/