چرای دام‌ در قدیمی‌ترین جنگل‌های هیرکانی ایران در شاهرود ممنوع شود


خبرگزاری تسنیم: مدیرعامل موسسه ملی حامی محیط زیست شاهوار زیست، خواستار خروج دام‌های دامداران و عشایر از قدیمی‌ترین جنگل‌های هیرکانی ایران شد.

 

مجید آشوری در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در سمنان با انتقاد از اعطای مجوز به دامداران برای چرای دام‌ها در جنگل ابر، اظهار داشت: چرای دام‌ها به پوشش گیاهی این جنگل خسارات جبران‌ناپذیری وارد می‌کند.

وی بابیان اینکه عمده دامدارانی که دام‌های خود را به این منطقه می‌آورند از خارج استان آمده‌اند، تصریح کرد: بیش از 90 درصد دام‌ها مربوط به دامداران و عشایر استان‌های شمالی است که باید به‌واسطه منحصربه‌فرد بودن و اهمیت جنگل ابر، مجوز چرا در این منطقه به آن‌ها داده نشود.

مدیر اجرایی کنگره ملی اکوتوریسم ایران، در پاسخ به پرسشی درباره تعداد دام‌های مردم محل نیز گفت: مردم روستای ابر و روستاهای دوروبر عمدتاً دام ندارند و اکثر قریب به‌اتفاق دام‌ها از دیگر نقاط به این منطقه آمده‌اند.

آشوری خروج دام‌ها از این جنگل را ضروری دانست و افزود: از آنجاکه در سال جاری میزان بارندگی منطقه نیز کم شده و از طرفی میزان ذخایر برف کوهستان‌های اطراف نیز کاهش چشمگیری داشته است؛ منطقه جنگل ابر پوشش گیاهی چندانی ندارد و ازاین‌رو دام‌ها عمدتاً از برگ درختان استفاده می‌کنند.

وی افزود: حتی شاهد هستیم که برخی چوپان‌ها شاخه‌های درختان را قطع می‌کنند تا دام‌ها از برگ درختان تغذیه کنند.

پژوهشگر برجسته زیست‌محیطی ادامه داد: در مناطقی که دام‌ها به چرا برده می‌شوند نه‌تنها پوشش گیاهی کاملاً از بین رفته بلکه به طول سه چهار کیلومتر هم درخت و درختچه‌ای به چشم نمی‌خورد لذا خروج دام‌ها و ممنوعیت چرا در جنگل ابر یک ضرورت انکارناپذیر است.

آشوری، با اشاره به ارتقای جنگل ابر به منطقه حفاظت‌شده، افزود: متأسفانه باوجوداینکه این منطقه با مصوبه دولت و پس از سال‌ها تلاش مسئولان محلی و دوستداران محیط‌زیست به منطقه حفاظت‌شده ارتقا یافته اما همچنان مجوز چرای دام در آن داده می‌شود که می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری برای این جنگل به همراه داشته باشد.

جنگل ابر بسطام از توابع شهرستان شاهرود یکی از زیباترین و منحصربه‌فردترین جنگل‌های هیرکانی ایران است که 35 هزار هکتار وسعت دارد. این منطقه گونه‌های متنوع و نادر گیاهی و جانوری بسیاری را در دل خود جای‌داده و ازاین‌رو حفاظت از آن از اهمیت به سزایی برخوردار است.

انتهای پیام/ج