به غیر از مذاکره چه کاری از دست آمریکا برمی آید؟

مساله تحریم که بارها و از طرق مختلف توسط امریکا مورد استفاده قرار گرفته یک اهرم فشار مقطعی محسوب می شود. خارج کردن بازار 80 میلیونی ایران از داد وستد با کشورها یک رویاست که به هیچ عنوان تعبیر نخواهد شد.تحریم یک مساله دوسویه است به همان میزان که تحریم برای کشور ما باعث سختی و دشواری است برای کشورهای دیگر نیز تاثیرات سویی به همراه دارد. به طور مثال شرکت پژو زمانی که از ایران رفت مجبور شد هزاران نفر از کارکنان خود را در فرانسه اخراج کند که این وضعیت در شرایط بحران اقتصادی اروپا اتفاق افتاد و هبسیاری از این افراد اخراج شده هنوز نتوانسته اند کار مناسبی برای خود پیدا کنند. تلاش مجدد این شرکت برای ورود به بازار ایران شاهد این مدعاست.

واقعیت مسرت بخشی که رسانه های غربی و منتسب به غرب سعی می کنند آن را بپوشانند این است که علی رغم اینکه شوک تحریم ها در سال 90 باعث ضربه به صنعت و تولید داخلی شد اما پس از آن کلیه فعالیت های اقتصادی ایران مستقل از اهرم های فشار آنان شروع به فعالیت کرد و اکنون بعد از سه سال از اعمال تحریم ها وضعیت اقتصادی روند روبه رشدی را شاهد است که آمارهای مسئولین از تورم موجود در کشور نیز آن را تایید می کند. تک تک راهکارهای فنی و مدیریتی که در وضعیت فعلی کشور اتفاق می افتد در شرایطی است که سنگین ترین تحریم ها با هزینه هنگفت انضباطی بر اقتصاد ایران اعمال می شود. حفظ انضباط تحریم های فعلی برای آمریکا سخت شده و روز به روز تاثیرگذاری تحریم ها کاهش می یابد اوباما نیز اخیرا به سراحت اعلام کرد تحریم های نمی تواند فعالیت های ایران را متوقف کند. بدین ترتیب گزینه تحریم در چند سال آینده تبدیل به یک المان روانی می شود که تاثیر آن بر اقتصاد ما زیاد نخواهد بود.

گزینه نظامی مورد دیگری است که بارها توسط سردمداران کاخ سفید مطرح شده است. کاخ سفید اعلام می کند در صورتی ایران خواسته های آمریکا را در زمینه هسته ای انجام ندهد مراکز هسته ای ایران را منهدم می کند. بررسی امکان این ادعا نشان می دهد در حالی که آژانس تا به حال هیچ سندی دال بر انحراف فعالیت صلح آمیز هسته ای ایران ارائه نداده. هرگونه تجاوز به این مراکز غیر قابل قبول بوده و فشار افکار عمومی را به همراه خواهد داشت. ضمن اینکه کاخ سفید به خوبی می داند پاسخ هر تجاوزی به ایران غیر قابل ارزیابی است و حتی ممکن است از لحاظ استراتژیک در نهایت به سود ایران خاتمه یابد. چرا که اهداف در دسترس موشک های ایران از اهمیت بسیار بالایی برای آمریکا برخوردار است.

هم اکنون آمریکا و آژانس به خوبی می دانند ایران هیچ انحرافی در فعالیت خود نداشته و قصد استفاده تسلیحاتی از انرژی هسته ای را نیز ندارد و صرفا این مورد را بهانه ای برای اعمال فشار قرار داده است. به فرض محال انهدام مراکز هسته ای ایران نیز چیزی عاید غربی ها نمی کند چرا که در گام نخست باعث وحدت هر چه بیشتر مردم در داخل کشور می شود. در نتیجه انهدام ( بخوانید انهدام خیالی ) تاسیسات ایران باعث از بین رفتن بهانه تحریم ها و به تبع آن پایان تحریم ها خواهد شد. با این تفاوت که در آن شرایط هیمنه امریکا در دنیا از بین رفته است.

کم اثر شدن لحظه ای فشار تحریم ها، مقاومت اقتصاد ایران، غیر قابل ارزیابی بودن تجاوز به ایران، پرهزینه بودن پاسخ ایران به هر تجاوز و همچنین افزایش نفوذ منطقه ای و بین المللی کشورمان باعث شده مذاکره تنها گزینه آمریکا در مواجهه با ایران باشد. هرچند کاخ سفید حاضر به تایید این موضوع نیست و دائما بر این نکته تاکید می کند که گزینه ها روی میز است اما واقعیت ماجرا آن است که گزینه ای که اجرایی نباشد پشیزی ارزش نخواهد داشت.

مذاکره در این شرایط زمینه دستیابی به یک توافق خوب را فراهم می کند اما مذاکره در سایه تهدید توافق مناسبی در پی نخواهد داشت.

منبع:ایران اسلامی

انتهای پیام/

بازگشت به صفحه سایر رسانه ها