نقدی بر تولید محتوا در شبکههای اجتماعی
خبرگزاری تسنیم:سیاست کلی در مواجهه با پدیده نوظهور شبکههای اجتماعی که از یکسو یک فرصت می‌تواند باشد و از دیگر سو تهدید کننده آرامش روحی و روانی جامعه، چیست؟تاکنون سیاست مشخصی در این باره اعلام نشده است.
اطلاعیه‌ای هشدار برانگیزی درباره تولید و ترویج شایعات در شبکههای اجتماعی در معابر مختلف شهر مقابل دیدگان رهگذران چشم نوازی می‌کند تا از یک واقعیت پرده بردارد.
شبکههای اجتماعی خود را به عنوان یک شبه رسانه به افکار عمومی تحمیل کرده‌اند و گروه‌های مختلف سنی را در ساعات متمادی از شبانه روز به خود مشغول کرده است. این واقعیت را نمی‌توان انکار کرد!
این واقعیت در شکل‌های مختلفی «رخ» نمایی می‌کند. همچنان که فلان مقام مسئول در بهمان برنامه تلویزیونی حاضر شده و به گفت‌وگو با افکار عمومی می‌پردازد اما به این مقدار بسنده نمی‌کند و در پایان گفت‌وگو نیز عکسی سلفی از خود و مجری تهیه می‌کند تا شاید در شبکه اجتماعی طرفین بارگذاری شود.
مطالب فراوانی در ضرورت توجه بیشتر به این پدیده نوظهور اجتماعی منتشر شده یا گفته شده است اما این پدیده همچنان بر دامنه نفوذ خود در افکار عمومی می‌افزاید. به راستی سیاست کلی در مواجهه با این پدیده که از یکسو یک فرصت می‌تواند باشد و از دیگر سو تهدید کننده آرامش روحی و روانی جامعه، چیست؟تاکنون سیاست مشخصی در این باره اعلام نشده است.
نگاه کلی به محتوای شبکههای اجتماعی بیانگر این واقعیت است که وجهه غالب در این شبکه‌ها انتشار مطالب – بدون سند و بدون منبع – است. مطالبی که بعضا گروه‌هایی را در سطح جامعه به واکنش وا می‌دارد و آرامش جامعه را نشانه می‌رود. گاهی دامنه شایعات به گونه‌ای بالا می‌گیرد و رسانه‌های مزدور غربی در آن‌سوی آب‌ها نیز بر آن می‌دمند که به ناچار مدیران و مسئولان را به پاسخ‌گویی و رد شایعات و تقلا برای آرامش‌بخشی به افکار عمومی وا می‌دارد.
مصادیق فراوانی می‌توان در این باره فهرست کرد اما بالاخره با این پدیده چگونه باید مواجه شد؟ روند انتشار مطالب مجعول ، بدون سند به گونه‌ای است که به جرائت می‌توان نوشت، کارکرد کنونی این شبکه‌ها، تئوری «مدیریت پیام » را به چالش کشیده است.
برخی از گروه‌های فعال در شبکههای اجتماعی – سهوا یا عامدا- به گونه‌ای به سرعت مطالب را بارگذاری می‌کنند که فرصتی برای مدیریت یک رویداد، سنجش میزان صحت و سقم آن باقی نمی‌گذارد و بلکه بستر مناسبی را برای شایعه‌سازان و شایعه پردازان مهیا می‌کند. این زنگ خطری برای برهم ریختن آرامش و امنیت روانی جامعه است. باید در این باره حساسیت و دقت نظر بیشتری را به خرج داد. اما متولی ساماندهی ، نظم بخشی و مدیریت محتوا در این شبه رسانه کیست؟
در نگاهی فراکلی این گونه به نظر می‌آید که جذابیت حضور در این شبکه‌ها حتی برخی از مدیران و مسئولان را نیز گرفتار خود کرده است! همچنان که برخی از مدیران و مسئولان مراکز مختلف صرفا به استفاده از این شبکه‌ها برای گفت‌وگو با مخاطبان می‌اندیشند و چندان از احتمال تغییر محتوای کلامی خود و تحریف مطالب خود در این شبکه‌ها نگران نیستند!
بدون تردید، برخی از جریان‌های فعال در جامعه به این پدیده برای حضور پررنگ‌تر در انتخابات پیش‌روی، نگاه ویژه‌ای دارند و این نکته ضرورت ساماندهی و نظارت بر تولید محتوا در شبکههای اجتماعی را مضاعف می‌کند.
انتهای پیام/