فلسطین مسأله اول جهان اسلام‏

خبرگزاری تسنیم: روز قدس یادگار جاودانه بنیانگذار جمهورى اسلامى ایران، در حالى همه ساله در سراسر دنیا گرامى داشته مى‏‌شود که در تمام این سال‏ها، تلاش‏هاى فراوانى از سوى لابى صهیونیستى صورت گرفته تا این حرکت بزرگ در دنیاى اسلام را تضعیف و متوقف کند.

به گزارش خبرگزاری تسنیم،  روز قدس یادگار جاودانه بنیانگذار جمهورى اسلامى ایران، در حالى همه ساله همزمان با آخرین جمعه ماه مبارک رمضان در سراسر دنیا گرامى داشته مى‏‌شود که طى تمام این سال‏ها، تلاش‏هاى فراوانى از سوى لابى صهیونیستى صورت گرفته تا این حرکت بزرگ در دنیاى اسلام را دچار تضعیف و توقف کنند.

قدس، قبله نخستین و حرم دوم مسلمانان جهان، سرزمین اصلى و وطن میلیون‏ها آواره مسلمان فلسطینى است که استکبار جهانى توسط صهیونیسم جنایتکار، از سال 1948 آن سرزمین را از دست ساکنانش خارج ساخت و تحت سلطه نیروهاى اشغالگر قدس قرار داد.
این توطئه از همان اولین سالهاى اجرا، با مقاومت مردم مسلمان فلسطین و اعتراض مسلمانان و انسان‏هاى آزاده و بیداردل جهان مواجه شد و به شکل مبارزات پیگیر و سیاسى - نظامى، چهره خود را نشان داد. ملت مسلمان ایران نیز پس از پیروزى انقلاب شکوهمند اسلامى، مسأله آزادسازى فلسطین از چنگال غاصبان قدس را سرلوحه آرمان‏هایش قرار داده و همه ساله روز قدس را به روز فریاد کشیدن بر سر ستمکاران تاریخ تبدیل کرده است‏.
پس از پیروزى انقلاب، امام خمینى در اولین فرصت، روزى را براى به نمایش ‏گذاردن حساسیت جهانى نسبت به‏ سرنوشت قدس و نجات آن از چنگال صهیونیست‏هاى جنایتکار، به‌‏عنوان «روز قدس» تعیین نمودند. نگاه حضرت امام(ره) به مسأله قدس یک نگاه جهانى بود و این نگاه را می‌‏توان در پیام آن‏ راحل عظیم الشان به‌‏خوبى درک کرد. 


امام(ره) در پیامی که روز 16 مرداد 1358 در سیزدهمین روز از ماه مبارک رمضان سال 1399 هجرى قمرى خطاب به مسلمانان جهان صادر کردند، چنین فرمودند:

بسم‌‏الله الرحمن الرحیم‏
من طى سالیان دراز، خطر اسرائیل غاصب را گوشزد مسلمین نمودم که اکنون، این روزها به حملات وحشیانه خود به برادران و خواهران فلسطینى شدت بخشیده است و به‌‏ویژه در جنوب لبنان به قصد نابودى مبارزان فلسطینى پیاپى خانه و کاشانه ایشان را بمباران مى‏‌کند. من از عموم مسلمانان جهان و دولت‏هاى اسلامى مى‏‌خواهم که براى کوتاه کردن دست این غاصب و پشتیبانان آن، به هم بپیوندند و جمیع مسلمانان جهان را دعوت مى‏‌کنم آخرین جمعه ماه مبارک رمضان را که از ایام قدر است و مى‏‌تواند تعیین‏‌کننده سرنوشت مردم فلسطین نیز باشد، به‌‏عنوان «روز قدس» انتخاب و طى مراسمى همبستگى بین‌‏المللى مسلمانان را در حمایت از حقوق قانونى مردم مسلمان فلسطین اعلام نمایند. از خداوند متعال پیروزى مسلمانان را بر اهل کفر خواستارم.
والسلام علیکم و رحمةالله برکاته‏
روح‌‏الله الموسوى الخمینى‏

 تاریخچه مختصرفلسطین اشغالى‏
فلسطین به‏‌لحاظ تاریخى، سرزمین اعراب فلسطین است. قبایل عرب کنعانى، بیش از هفت هزار سال قبل از میلاد، از منطقه مجاور (شبه جزیره عرب) به این سرزمین آمده و در آن سکنى گزیدند.

 حضور یهود در فلسطین‏
حضرت ابراهیم‏ علیه السلام حوالى 1900 سال ق. م به همراه برادرزاده‌‏اش (لوط) از عراق هجرت کرد و در فلسطین رحل اقامت گزید و مردمان این سامان را به توحید فراخواند. پس از آن عبرانى‌‏ها (یهودیان راستین)، در قالب عشایر دامپرور و در جست‏‌وجوى آب و غذا، به این منطقه آمده و در میان مردمان این دیار - که از روى نوع‏‌دوستى و مهمان‏‌نوازى آن‏ها را پذیرفته بودند - اقامت گزیدند. اما وقتى تعدادشان فزونى یافت، شروع به درگیرى با میزبان کرده، کوشیدند بر پاره‌‏اى از مناطق و اماکن مقدس چیره شوند.

 فلسطین محل معراج نبى اکرم‏ صلى الله علیه وآله‏
ده سال پس از مبعث رسول اکرم‏ صلى الله علیه وآله، پروردگار یکتا، پیامبر خود را شبانه به مسجدالاقصى در فلسطین برد و از آنجا به آسمان عروج داد.

 صهیونیسم و فلسطین‏
قبل از جنگ جهانى اول از آنجایى که انگلیس، قصد سیطره و چنگ‌‏اندازى بر منطقه عربى اطراف کانال سوئز را داشت، مصر را اشغال و یهودیان را ترغیب کرد تا ادعاى بى‏‌اساس خود را مبنى بر داشتن حق بازگشت به کوه کذایى «صهیون» در قدس و برپایى دولت در فلسطین، مجدداً مطرح کنند. دولتى که حامى منافع انگلیس در منطقه بوده و از کمک‏هاى همه‏‌جانبه این کشور برخوردار باشد. انگلیس در همین زمینه، مشوق تئودور هرتسل (خبرنگار یهودى‌‏تبار اتریشى) در امر دعوت از یهودیان جهان، براى تأسیس دولت صهیونیستى در فلسطین بود و عملًا نخستین کنگره صهیونیستى در شهر پال سوئیس (1897 م.) با حضور صدها تن از شخصیت‏هاى یهودى سراسر جهان برگزار شد. در این اجلاس شرکت‌‏کنندگان موافقت کردند براى بازگرداندن یهودیان جهان به فلسطین و برپایى دولت صهیونیستى، علیه ملت و صاحبان راستین آن، تلاش کنند و در همین راستا مؤسسات مالى چندى، براى تحقق این هدف شوم دایر کردند.
به‌‏دنبال شروع جنگ اول جهانى، انگلیس در سال 1917 م. با موافقت فرانسه، آمریکا و دیگر کشورهاى غربى، بیانیه‌‏اى را صادر کرد و به‌‏وسیله بالفور (وزیر خارجه وقت این کشور) به روچیلد (سرمایه‌‏دار یهودى) قول داد: وطن قومى براى یهودیان در فلسطین ایجاد کند. این وعده به «بیانیه بالفور» موسوم شد. در سال 1918 م. (هم‏زمان با شکست‏ ترکیه و اشغال فلسطین به‌‏وسیله انگلیس)، کشورهاى‏ یادشده تلاش کردند زمینه برپایى دولت یهودى را در فلسطین مهیا سازند. در همین رابطه جامعه ملل با قیمومیت انگلیس بر فلسطین، به‌‏منظور برپایى دولت یهودى در آن موافقت کرد. انگلیس نیز نماینده‌‏اى یهودى‏‌تبار (هربرت ساموئیل) را در سال 1920 م. به فلسطین گسیل داشت تا مقدمات کوچ یهودیان سراسر جهان را به آنجا فراهم آورد. انگلیس استعمارگر به موازات این اقدام، به تجهیز و آموزش نظامى یهودیان پرداخت و زمین‏‌هاى وسیعى را در اختیار آنان قرار داد تا شهرک‏هایى را احداث کنند.

 ایستادگى فلسطینیان‏
فلسطینیان از همان ابتدا در برابر قیمومیت انگلیس و باندهاى صهیونیستى، پایدارى و مقاومت کردند و براى دفاع از زمین و پاسدارى از مقدسات، گروه‏هاى جهادى تشکیل داده، تظاهرات و اعتصاب‏هاى عمومى به راه انداختند. قیام‏هاى 1920، 1923 و 1929 (معروف به انقلاب براق) از آن ‏جمله است. انگلیسى‌‏ها قیام‏هاى فلسطینیان را سرکوب و هزاران تن را کشتند یا به زندان انداختند.
قیام‏هاى مردم فلسطین تداوم داشت و به موازات آن، کوچ یهودیان سراسر جهان با هدف اشغال فلسطین نیز ادامه یافت تا این‏که پس از پایان جنگ دوم جهانى (1945 م.)، انگلیس و آمریکا توانستند در سال 1947 م. از طریق سازمان ملل متحد قطعنامه تقسیم فلسطین را صادر کنند. به موجب این قطعنامه جائرانه، فلسطین بین فلسطینیان و یهودیان اشغالگر تقسیم گردید.

 اشغال فلسطین‏
انگلیس پس از اطمینان از توان باندهاى صهیونیستى در فلسطین و حمایت و پشتیبانى آمریکا و جهان غرب و شوروى از برپایى کشورى براى یهودیان، اعلام داشت که از فلسطین بیرون خواهد رفت و چنین نیز شد. ارتش انگلیس در 1948 م. پس از واگذارى مراکز و تسلیحات نظامى خود به باندهاى صهیونیستى و ابقاى برخى از فرماندهان در خدمت اهداف یهودیان، خاک فلسطین را ترک کرد. بن گوریون رهبر باندهاى‏ صهیونیستى، از این وضعیت سوء استفاده کرد و تأسیس کشور «اسرائیل» در سرزمین‏هاى اشغالى 1948 م. را اعلام نمود. مدتى بعد آمریکا، دولت صهیونیستى را به رسمیت شناخت و به‏دنبال آن اتحاد جماهیر شوروى هم‏چنین کرد. کشورهاى اروپایى یکى پس از دیگرى و بعد سازمان ملل متحد، این دولت غاصب را به رسمیت شناختند.
فلسطینیان این ستم و ناروایى را نپذیرفته، به نبرد با صهیونیست‏ها پرداختند. در این نبردها، نیروهایى از ارتش کشورهاى مصر، اردن، سوریه، لبنان، عراق و نیروهاى داوطلب اخوان المسلمین شرکت جستند لیکن به‏‌دلیل ضعف تدارکاتى و تسلیحاتى و حضور استعمارى انگلیس و فرانسه در اغلب کشورهاى منطقه و خیانت برخى از رهبران، منجر به شکست این نیروها و آوارگى صدها هزار فلسطینى گشت. به‌‏دنبال این جنگ، کرانه باخترى، قدس و نوار غزه همچنان در دست فلسطینیان و به دور از اشغالگرى صهیونیست‏ها باقى ماند لیکن کرانه باخترى‏ و قدس تابع اردن و نوار غزه تابع مصر گشت.
پس از جنگ 1948 م. کشورهاى آمریکا، فرانسه و انگلیس دولت غاصب صهیونیستى را به سلاح‏هاى پیشرفته (هسته‏اى، میکروبى و شیمیایى) مجهز ساختند. به‌‏رغم ناکامى فلسطینیان، آنان دست از مقاومت و پایدارى برنداشته و گروه‏هاى چریکى تشکیل دادند. این نیروها حمله به شهرها و شهرک‏هاى صهیونیستى را در دستور کار خود قرار دادند.

 تجاوز سه‏‌جانبه سال 1956 م‏
در سال 1956 م. انگلیس، فرانسه و اسرائیل، در توطئه‌‏اى مشترک، تجاوز سه‏‌جانبه‏‌اى را علیه مصر تدارک دیدند و صهیونیست‏ها نوار غزه و بخشى از سینا را اشغال کردند. اما بر اثر فشارهاى جهانى و عملیات مقاومت، ناگزیر از این مناطق خارج شدند. در سال 1963 م. سازمان آزادى‏‌بخش فلسطین به رهبرى احمد شقیرى، شکل گرفت و صاحب سپاهى در نوار غزه شد. هم‏چنین جنبش‏هاى چریکى نظیر جنبش فتح، جبهه خلق و... تشکیل شدند و توانستند عملیات چریکى بسیارى را از خاک سوریه علیه صهیونیست‏ها به مورد اجرا بگذارند و تلفات و ضایعات قابل توجهى به آنان وارد سازند. اسرائیل در سال 1967 م. با حمایت آمریکا، جنگى را علیه مصر و سوریه به راه انداخت و صحراى سیناى مصر و ارتفاعات جولان سوریه را علاوه بر سایر بخش‏هاى فلسطینى به اشغال خود درآورد. اما ملت فلسطین همچنان به مقاومت خود در برابر اشغالگرى صهیونیستى ادامه داد. پس از شکست 1967 م. عملیات نظامى- چریکى فلسطینى، از خاک اردن علیه صهیونیست‏ها گسترش یافت و خطر و تهدیدى بالقوه براى یهودیان غاصب گردید. به‌‏دنبال این تحولات، آمریکا و صهیونیست‏ها، اردن را تحت فشار قرار دادند و این کشور در سپتامبر 1970 م. فعالیت چریکى فلسطینیان را درهم کوبید. کارهاى چریکى از این پس، به سوریه و لبنان انتقال یافت‏.

 خیانت سادات وکمپ دیوید
در سال 1973 م. سوریه و مصر توافق کردند براى آزادسازى خاک اشغال‏شده خویش، با صهیونیست‏ها بجنگند و اگر دخالت مستقیم آمریکا در جنگ نبود، شکست کامل صهیونیست‏ها رقم مى‏‌خورد. در پى این حوادث، مذاکرات آتش‌‏بس میان مصر و رژیم صهیونیستى زیر نظر آمریکا آغاز و کار به جایى رسید که انور سادات (رئیس جمهور وقت مصر)، در سال 1987 به‏‌طور یک‏جانبه و در کمپ دیوید آمریکا، صلحى را با صهیونیست‏ها امضا کرد. مصر با امضاى این قرارداد، عملًا از گردونه درگیرى با دشمن صهیونیستى خارج شد لیکن خداوند سبحان خروج مصر را به‌‏واسطه پیروزى انقلاب اسلامى در ایران به رهبرى امام خمینى‏(رحمةالله‌علیه) جبران کرد. رهبر عظیم‌‏الشأن ایران سفارت اسرائیل را تعطیل و سفارت فلسطین را به‌‏جاى آن دایر فرمود و اعلام داشت: «اسرائیل غدّه‏‌اى سرطانى است و باید ریشه‏‌کن شود.» هم‏چنین روز جهانى قدس را اعلام و سپاه قدس را تأسیس کرد. این خط‏‌مشى و سیاست حکیمانه و حمایت از مبارزات به‏‌حق مردم مسلمان فلسطین، به‌‏وسیله جانشین شایسته ایشان مقام معظم رهبرى و مسؤولان نظام اسلامى، با همان قوت ادامه دارد به‌‏طورى‏‌که شاهد مقاومت گروه‏هاى فلسطینى و شکست چندباره رژیم صهیونیستى در جنگ‏هاى سه‏‌گانه هستیم.
و این در حالى است که صهیونیستها به دفعات اعلام کرده‌‏اند، آن‏ها کسانى نیستند که به اشغال خاک فلسطین و قدس شریف اکتفا نمایند و اگر در مسیر توسعه‏‌طلبى خویش با مقاومت ملت فلسطین و واکنش افکار عمومى ملتهاى مسلمان مواجه نباشند، آرزویشان تحقق رؤیاى دستیابى به اراضى حدفاصل نیل تا فرات است. آن‏ها هنوز از این عقیده دست نکشیده‏‌اند. ولى اگر 2 قرن پس از طرح این رؤیا توسط بنیانگذاران صهیونیسم، هنوز صهیونیستها حتى در درون مرزهاى فلسطین به ثبات و آرامش نرسیده‏‌اند، براى این شکست هیچ دلیلى جز مقاومت دامنه‏‌دار و مستمر ملت ستم‌کشیده فلسطین نمى‌‏توان اقامه کرد. ملتى که همواره به حمایت هم‏کیشان خود در سراسر جهان اسلام نیاز دارد. روز قدس ازجمله مظاهر حمایت جهانى از مردم رنج‌‏کشیده فلسطین است.

 روزقدس، رسوایى گروه‏هاى تروریستى‏
گروه تروریستى داعش ادعا دارد که مى‏‌خواهد اسلام را پیاده کند، اما هیچ اقدامى نسبت به مخالفت با اقدامات اسرائیل انجام نمى‏‌دهد، روز قدس مى‏‌تواند این تقابل را پررنگ کند و رسوایى گروه‏هاى تروریستى و ارتباط گروه تروریستى داعش با صهیونیسم و مستکبرین را اثبات کند، هنگامى که آن‏ها روز قدس را تحریم مى‌‏کنند و به آن اهمیتى نمى‏‌دهند، مردم متوجه مى‌‏شوند آن‏ها در ادعاهایشان صادق نیستند.
تحرکات داعش و تکفیرى‌‏ها در جهان اسلام حاشیه امنى را براى اسرائیل ایجاد کرده است، زیرا در مقطعى که تمام کشورهاى اسلامى روندى را پیش گرفته بودند تا اسرائیل را از صحنه روزگار براندازند، اما اکنون رژیم صهیونیستى در حاشیه امن قرار گرفته است.
اگرچه مراسم روز قدس امسال به نسبت سال‏هاى پیش در هواى گرم‏ترى برگزار شده و راهپیمایى و تظاهرات در این روز دشوارى‌‏هاى بیشترى دارد اما ملت متحد ایران بار دیگر با حضور منجسم خود، دشمنان اسلام و انقلاب را ناامید مى‏‌کنند. امروز چشم مردان و زنان و کودکان مظلوم فلسطین و دیگر جوامع اسلامى به حمایت‏هاى آحاد مردم نظام مقدس جمهورى اسلامى است. هم‏چنین، امسال وجود شرایط فعلى در منطقه به‏‌ویژه حملات رژیم آل سعود به مردم بى‏‌دفاع و مظلوم یمن بر اهمیت حضور مردم عدالت‌‏محور جوامع اسلامى به‌‏ویژه مردم فهیم نظام مقدس جمهورى اسلامى در راهپیمایى روز قدس مى‌‏افزاید.

انتهای پیام/