آمریکای مدعی مجسمه نفی و نقض حقوق بشر

به گزارش خبرگزاری تسنیم، در بخش نگاه امروز روزنامه وطن امروز منتشر شده در روز سه‌شنبه 23 تیرماه مطلبی با عنوان "آمریکای مدعی مجسمه نفی و نقض حقوق بشر" به قلم دکتر جواد حقگو را می‌خوانید:

در میان کشورهای جهان و حتی قدرت‌های بین‌المللی، عملکرد و کارنامه هیچ کشوری را در زمینه مسائل حقوق بشری نمی‌توان همپایه آمریکا دانست.

آمریکا دارای حکومتی است که در کوتاه زمانی که از شکل‌گیری آن می‌گذرد گوی سبقت را در استعمارگری، سرکوب، تحقیر و عقب‌مانده نگاه داشتن ملت‌ها و همچنین کشتار و آواره‌سازی نوع بشر از دیگر رقیبانش ربوده است.

این در حالی است که رهبران واشنگتن خود را در جایگاه مدعی‌العموم حقوق بشر در سراسر جهان قرار داده‌اند و از این حربه در کنار ابزارهایی نظیر گسترش دموکراسی برای پیگیری اهداف و منافع خود سود می‌جویند.

به این ترتیب طرح اتهام‌های حقوق بشری را می‌توان یکی از مهم‌ترین تاکتیک‌های آمریکایی‌ها برای اعمال فشار و ایجاد تنگنا برای دولت‌های ناهمسو نظیر روسیه، چین، جمهوری اسلامی ایران و... برشمرد. این در حالی است که ملت مسلمان ایران و مسؤولان جمهوری اسلامی طی دهه‌های پس از وقوع انقلاب اسلامی خود اصلی‌ترین قربانیان نقض حقوق بشر به دست ایادی و وابستگان به هیات حاکمه آمریکا بوده‌اند.

ماه جاری، رهبر معظم انقلاب به مناسبت فرارسیدن سالروز شهادت دکتر بهشتی و 72تن از یارانش با خانواده این شهدای بزرگوار و برخی دیگر از شهیدان استان تهران دیدار کردند و با خاطرنشان ساختن جنایت‌های بسیار آمریکا، نمونه‌هایی از این جنایات را تنها در بازه زمانی هفته دوم تیرماه برشمردند.

معظم‌له با اشاره به حوادثی نظیر انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی و بمباران شیمیایی سردشت در هفتم تیرماه سال‌های 1360 و 1366، ترور آیت‌الله صدوقی در یازدهم تیرماه 1361 و سرنگونی هواپیمای مسافری ایران در دوازدهم تیرماه 1367 که به صورت مستقیم و غیرمستقیم به دست آمریکایی‌ها صورت گرفت، تصریح کردند به باور برخی این هفته را باید «هفته حقوق بشر آمریکایی» نامید.

در تحلیل این سخنان رهبری، برخی صاحبنظران بر ضرورت‌های جبهه‌بندی و پاتک مناسب و کارآمد در برابر هیاهوگری حقوق بشری آمریکایی‌ها و نیز شناساندن چهره واقعی این دولت جهانخوار با توجه به مولفه‌های فضا و شرایط کنونی تاکید و سخنان رهبر انقلاب را چراغی راهنما در این زمینه قلمداد کرده‌اند.

در تشریح مولفه‌ یادشده باید گفت، به باور بسیاری از کارشناسان سیاسی و بین‌المللی تلاش فراگیر واشنگتن و همپیمانان غربی آمریکا برای خروج از وضعیت چالش هسته‌ای با ایران با توجه به تمایل دولت یازدهم در تهران برای دستیابی به توافق هسته‌ای به هر قیمت می‌تواند با‌عنایت به بدعهدی‌ها و کارشکنی‌های غربی‌ها به نوعی قرارداد احتمالی بینجامد.

به‌رغم توافق احتمالی یادشده و به دلیل ماهیت نگاه غرب به جمهوری اسلامی ایران باید منتظر بود در دوره پساتوافق هسته‌ای ضمن بهانه‌تراشی‌های مربوط به اجرایی‌سازی توافق، حملات حقوق بشری و اتهام‌زنی‌های سیاسی نظیر مداخله در امور کشورهای منطقه و حمایت از تروریسم به جای اتهام‌ها و تنگناهای پرهزینه هسته‌ای (برای آمریکا و غرب) به کانون تمرکز دشمنان جهانی تهران تبدیل شود.

به این ترتیب جبهه آتی مخاصمه غرب به سرکردگی آمریکا با ایران را می‌توان مسائل حقوق بشری دانست که نشانه‌های آن از هم‌اکنون آشکار شده است؛ نشانه‌هایی نظیر موج جدید حملات رسانه‌ای به ایران با محورهای محکومیت اعدام، زندانی بودن مجرمان امنیتی، وضعیت حقوق زنان و... که با تمدید مکرر ماموریت گزارش‌نویس ویژه و مزدور حقوق بشر در امور ایران تکمیل می‌شود.

این در شرایطی است که انتظار می‌رود دستگاه‌ها و نهادهای بین‌المللی در زمینه حقوق بشر نیز به عنوان دست‌افزارهای آمریکا برای این هجمه همچون گذشته مورد اتکا قرار گیرند.

ماه گذشته بود که شورای حقوق بشر سازمان ملل در جمع‌بندی کارنامه یک‌ساله آمریکا به جای محکوم‌سازی اقدام‌های ضد حقوق بشری این کشور، تنها 384 مورد توصیه حقوق بشری را به واشنگتن ارائه کرد!! این در حالی بود که طی یک سال گذشته کلکسیونی از موارد نقض حقوق بشر با ضرباهنگی سریع‌تر از گذشته از سوی آمریکایی‌ها به نمایش درآمد.

در ماه‌های گذشته از جاسوسی مکالمات تلفنی رهبران اروپایی و نقض حریم خصوصی آنان گرفته تا کشتار سیاهپوستان در شهرهایی همچون فرگوسن، چارلستون شمالی، بالتیمور، نیویورک و... به دست پلیس نژادپرست آمریکا، نگاه جهانیان را به خود خیره کرد.

چهره آمریکا در زمینه نقض حقوق بشر تا حدی سیاه است که حتی «باراک اوباما» رئیس‌جمهور این کشور ناچار به اذعان برخی مولفه‌های هم‌پیوند با نقض آشکار این حقوق در آمریکا شده و اظهار داشته ویژگی‌هایی نظیر نژادپرستی در آمریکا نهادینه شده است.

با وجود این آشکارایی چهره واقعی حکومت آمریکا که از پله کشتار ده‌ها هزار نفر در حمله هسته‌ای به ژاپن به ایستگاه خفگی مصنوعی در گوانتانامو رسیده، نکته قابل تامل سینه‌چاک دادن برخی برای تطهیر چهره این هیولای بدمست جهانی است حال آنکه در کشور ما کمتر کوی و برزنی را می‌توان یافت که نام یکی از قربانیان مدعی اصلی حقوق بشر را بر خود نداشته باشد.

انتهای پیام/