کیایی: اگر با مفسدین مبارزه نشود، خودِ مردم با آنان برخورد می‌کنند

به گزارش خبرگزاری تسنیم، عصر دیروز پنجاه و دومین جلسه نقد و بررسی باشگاه فیلم فرهنگسرای انقلاب اسلامی به فیلم «عصر یخبندان» ساخته مصطفی کیایی و با حضور وی ، فرهاد اصلانی ، مهتاب کرامتی، رضا درستکار و با اجرای سعید قطبی زاده در سینما فلسطین اختصاص داشت که با حضور جمع کثیری از علاقه مندان برگزار شد.

در ابتدای این نشستسعید قطبی زاده با اشاره به کارگردان عصریخبندان گفت: آقای کیایی از کارگردان تازه نفس سینمای ایران است که تا کنون چهار فیلم ساخته است که آخرین آن – عصریخبندان – خیلی حرفه ای تر و با حضور عوامل مشهورتر سینما ساخته شده تا علاوه بر اینکه یک فیلم خوب و نزدیکتر به استاندارد باشد، ارتباط بهتری نیز با مخاطب برقرار کند که البته این تلاش قابل تقدیراست.

«عصر یخبندان» در ادامه کارهای قبلی من است

مصطفی کیایی کارگردان فیلم عصریخبندان یادآور شد: عصر یخبندان در ادامه کارهای قبلی من و با توجه به سلیقه خود من درحوزه سینما تولید شده که سعی کردم این فیلم در وهله اول، جذابیت و سرگرمی داشته باشد تا بتواند طیف گستردتری از مخاطب را شامل شود و در وهله دوم ، اگر دغدغه ای در ذهنم وجود داشته تلاش کردم آن را در یک مجموعه جذاب به مخاطب ارائه دهم.

فیلم بر اساس یک قصه واقعی نوشته شده است

کیایی در بخش دیگری از پنجاه و دومین نشست باشگاه کتاب فرهنگسرای انقلاب اسلامی گفت: هنگامی که این فیلمنامه را می نوشتم برخی از دوستان به من می گفتند ممکن است این فیلمنامه، پروانه ساخت نگیرد اما من آدم احساسی هستم یعنی آدمی هستم که فضای اطراف، خیلی روی من تاثیر می گذارد. مقطعی بوده که از اطرافیانم می شنیدم که این اتفاقی که در فیلم عصر یخبندان نشان داده شد در خیلی از خانواده ها هم رخ داده است. حتی من کاراکتر « بابک» با بازی فرهاد اصلانی را از روی یک موضوع واقعی نوشتم و من شاهد خیانت همسر مردی بودم که مرد آبروداری بود و تلاش داشت که خانواده اش را حفظ کند و سقوط نکند. بنابراین من با توجه به آن اتفاق واقعی این فیلمنامه را نوشتم و البته خودم هم احتمال می دادم که ممکن است پروانه ساخت نگیرد. اما حس مثبتی که از پایان فیلم به مخاطب منتقل می شود سبب شد به این فیلم، پروانه ساخت و نمایش بدهند.

سعی کردم نقش «منیره» منزجر کننده نباشد

مهتاب کرامتی بازیگر نقش منیره در فیلم عصر یخبندان هم در این نشست با بیان اینکه این نقش از من خیلی دور بود تصریح کرد: زمانی که فیلمنامه را خواندم آن را خیلی دوست داشتم ولی تردیدی که من و کارگردان داشتیم این بود که نکند این نقش برای مخاطب منزجر کننده باشد و خیلی دوست داشتیم که این اتفاق رخ ندهد. ما سعی کردیم بدون قضاوت کردن داستان را تمام کنیم و اجازه بدهیم که مخاطب خودش نظر بدهد بدون اینکه حس انزجار نسبت به این زن داشته باشد.

این بازیگرادامه داد: در تک تک پلان ها و سکانس های فیلم که کار می کردم با آقای کیایی صحبت می کردم که اینجا چگونه بازی کنم که این حس انزجار احساس نشود.

این بازیگر سینما و تلویزیون اظهار داشت: نقشی من بازی کردم برای من خیلی تاثیرگذار بود و امیدوارم که روی جامعه هم همین تاثیر را داشته باشد تا ما درک کنیم که حفظ و دوام خانواده نیازمند به رسیدگی دارد.

از سینمای « مصطفی کیایی» راضی هستم

رضا درستکار منتقد سینما هم در این نشست با اشاره به جمعیت زیادی که در جلسه نقد و بررسی حضور داشتند گفت: از دیدن این جمعیت در این جلسه خیلی خوشحالم. بدون شک، نقد بدون تماشاگر بی معنا است. وی با اشاره به مشکلات ساخت فیلم اظهار داشت: من اخیرا مروری بر آثار اسکار 2014 داشتم و چند فیلم آن را مثل فیلم «مرد پرنده» و «دختر گمشده» را توصیه می کنم که حتما ببینید. شما هنگامی که این مدل از فیلمسازی را می بینید متوجه می شوید که سینمای ایران در همه ابعاد چقدر حقیر و فقیر است. سینمای ایران مثل مبارزی می ماند که 28 نفر دست و پای او را گرفتند و فرار کردن یک نفر از دست 28 نفر با توجه به شرایط و تحمیل هایی که معمولا وجود دارد خیلی سخت است. لذا هنگامی که سینمای خودمان را با آنان مقایسه می کنیم متوجه می شویم که سینمای ایران تعطیل است! و زمانی بیشتر به تعطیلی آن پی می برید که بدانید آنچه در سینمای آنان وجود دارد به طور کامل در سینمای ما نیست و آن «جهان فیلمساز» است. نمی خواهم نتیجه بگیرم که مصطفی کیایی دارای جهان فیلمساز است بلکه می خواهم بگویم که ما با فیلمسازی روبرو هستیم که در آستانه داشتن «جهان» است. یعنی بلد است داستان تعریف کند و دارد یاد می گیرد روایت کند و از شکستن روایت خطی، مخاطب را به قلب رویدادها و وقایع می برد ضمن اینکه از بازیگران به نحو احسن استفاده می کند و همواره در حال ارتقاء دانش خودش است و تلاش می کند از دست آن 28 نفری که او را گرفتند فرار کند!

وی اضافه کرد: در سینمای عقب مانده ما، مصطفی کیایی تلاش می کند جدا از این سینما عمل کند و در فیلم های امسال، فیلم «عصریخبندان» فیلم ارزشمندی است.

سعید قطبی زاده ادامه داد: کیایی تلاش می کند با استفاده از نوع روایت موازی؛ تماشاگر را با مدل های تازه سینمای تجاری آشنا کند.

پایان کار یک آقا زاده را آن طوری که دلم خواست تمام کردم

در ادامه نشست نقد و بررسی فیلم عصریخبندان، قطبی زاده به سوال یکی از مخاطبان حاضر در جلسه اشاره کرد؛ چرا فیلمی که هم موضوع جالب و هم گره های خوبی دارد با کشته شدن فرید( با بازی بهرام رادان) در آخر فیلم؛ ما را به یاد سریال «کلید اسرار» می اندازد؟ که کیایی گفت: من این سریال را ندیدم اما در مورد مرگ فرید باید بگویم به دلیل اینکه در فیلم «خط ویژه» نتوانستم پایان کار آن آقازاده را آن طوری که دلم می خواست نشان بدهم لذا سعی کردم اینجا این اتفاق بیفتد و در نهایت هم سعید، فرید را می کُشد. دلم نمی خواست که قوه قضائیه این آدم را دستگیر کند چون ما حافظه تاریخی خوبی از سپردن مفسدین به قوه قضائیه نداریم و فکر می‌کنم این هشداری به قوه قضائیه است که اگر با مفسدین مبارزه نشود خودِ مردم با آنان برخورد خواهند کرد و سعید یکی از میان همین مردم بود و دوست داشتم این اتفاق رخ بدهد.

سوال دیگر مخاطبین از کارگردان فیلم « عصر یخبندان» این بود که چرا هیچ کدام از شخصیت های فیلم، آدم های خوشبختی نیستند؟ که کارگردان پاسخ داد: آدم هایی که در این قصه وجود دارند با اعتیاد روبرو هستند و اعتیاد نمی تواند تاثیر مثبتی روی این شخصیت ها داشته باشد بنابراین نباید تصور شود که اعتیاد سبب خوشبختی می شود!

در حال گذر از سنت به مدرنیته هستیم

یکی دیگر از سوالات باشگاه فیلم از مصطفی کیایی درباره عنوان فیلم «عصر یخبندان» و دلیل انتخاب آن بود که کارگردان یاد آور شد: عصریخبندان با تعریف تاریخی که دارد و روابط سرد آدم ها در این فیلم و فضایی که اتفاق می افتد مطابقت داشت و به نوعی ما در این فیم شاهد گذر از سنت به  مدرنیته هستیم . در حال حاضر، روابط خانواده ها با همدیگر، گرمای گذشته را ندارد و مناسباتی که در فیلم وجود داشت با عصر یخبندان همخوانی داشت. این کارگردان سینمای ایران ادامه داد: من با احترام به انیمیشن عصر یخبندان، از عروسک شخصیت این فیلم استفاده کردم.

اصلانی: قدری زن ذلیل هستم!

سعید قطبی زاده مجری و کارشناس باشگاه فیلم با اشاره به توانمندی های بازی فرهاد اصلانی یاد آور شد: آقای اصلانی در سال های اخیر ثابت کرده بازیگری است که انتظار بازی بد را نمی شود از او داشت بنابراین از او سوال می کنم که او چگونه نقش یک مرد زن ذلیل را بازی کرد؟! فرهاد اصلانی در پاسخ گفت: فکر می کنم موضوعی مثل شک، تبدیل به یک بیماری در جامعه ما شده است ضمن اینکه هیچ کدام از ابعاد این شخصیت برای من نا آشنا نبود من البته کمی هم خودم زن ذلیل هستم البته از نوع کُردی(با خنده) هرچند که خود فیلمنامه همه چیز را به من داده بود و کارگردان هم تاثیرگذار بود و تجربه سال های کاری هم به من کمک کرد. بنابراین راه سختی نداشتم. اما در عین حال، این نقش برای من کاملا جدید بود و این  خطر من را  تهدید می کرد که به سمت کمدی نروم چرا که نقش کمی میل به کمدی داشت ولی صادقانه دلمان می خواست که مخاطب این کاراکتر را بفهمد و احساس همدری کند چرا که بابک خیلی تلاش می کند تا زندگی اش را به پیش ببرد اما حضور موفقی در زندگی ندارد و به اوضاع زندگی مسلط نیست و انتخاب ا می کند و این اتفاق رقم می خورد که این پیشنهاد کارگردان بود که دچار فراموشی شود و البته من هم با این پیشنهاد موافق بودم.

بعد از فیلم ریکاوری طولانی داشتم

فرهاد اصلانی خاطر نشان کرد: من عموما در مورد کاری که انجام می دهم زیاد حرف نمی زنم چون هنگامی که بازی می کنم به این معنا است که حرفم را زدم و الان نوبت دیگران است که حرف بزنند که آیا ما درست عمل کردیم یا خیر؟ من معتقدم اگر ما صادقانه رفتار کنیم تماشاگر آن را باور خواهد کرد. من بعد از فیلم؛ ریکاوری طولانی داشتم و هنوز هم خستگی در وجود من نمایان است چون فوق العاده پرسوناژ تلخی بود که در این سال ها بازی کرده بودم بویژه که بخش عمده این کار در شب و در خیابان های تهران و فصل سرما بود.

این بازیگر با اشاره به مصطفی کیایی تاکید کرد: هیچگاه ندیدم که وی ادعای روشنفکری بکند و همیشه صادق بود و آنچه را که فکر می کرد درست است عمل می کرد و بی جهت نیست که فیلمش درآمده است.

«عصریخبندان» سعی دارد ذهن های گچی ما را بشکند

«رضا درستکار» در ادامه گفت : مصطفی کیایی سعی کرده است « فرشته» و « دیوی» که در تک تک ما آدم ها وجود دارد را عینی کند. این فیلم می گوید ما به سراپرده ها نائل شدیم و ما دیگر، آن آدم سنتی قدیمی نیستیم. این فیلم سعی می کند به اندازه خودش، ذهن گچی ما را بشکند و تصویری را ازخودمان به خودمان نشان بدهد.

برای تک تک پلان ها زحمت کشیدم

در ادامه این نشست یکی از تماشاگران از «مهتاب کرامتی» پرسید که لحظه طلایی بازی در عصر یخبندان در کدام یک از صحنه های فیلم رقم خورده است، گفت: این فیلم، فیلم سختی بود و من بابت تک تک پلان ها زحمت کشیدم این درحالی است که آقای اصلانی خیلی به من کمک کرد و شاید نتوانم به صحنه هایی که خودم بازی کردم اشاره ای داشته باشم اما در صحنه ای که من در پارک پردیسان، بابک ( با بازی فرهاد اصلانی ) را می بینم و من تازه متوجه می شوم که کسی که پیامک می دهد ایشان است صحنه تکان دهنده ای برای من است. آنقدر بازی ایشان در این صحنه، تاثیرگذار است که هر وقت این صحنه را می بینم ناخودآگاه تحت تاثیرقرار می گیرم.

«چرا فیلم های شما در جشنواره فجر موفق به کسب آرای مردمی می شود اما در کسب سیمرغ و جلب نظر منتقدین خیلی موفق نیست» این سوال دیگری بود که رضا درستکار به جای کیایی به آن پاسخ داد: منتقدین با فیلم هایی که کُدگذاری آنان را کشف می کنند به دیده حقارت می نگرند درحالی اینگونه نیست ضمن اینکه این نوع فیلم ها فقط برای منتقدین ساخته نمی شود.

مردم از کنار دعواها می گذرند

فرهاد اصلانی هم در این باره گفت: معمولا دعوای منتقدین برای جایی دیگر است و مردم ترجیح می دهند که از کنار این دعواها بگذارند.

دوست دارم پایان فیلم هایم بسته باشند

مصطفی کیایی در مورد پایان بندی فیلم که سوال یکی دیگر از مخاطب بود گفت: من به پایان فیلم خیلی اعتقاد دارم و دوست دارم که پایان فیلم بسته باشد. خیلی ها به من می گفتند زمانی که فرید کشته می شود باید پایان فیلم باشد یا کسی می گفت زمانی که خانم کرامتی متوجه فراموشی شوهرش می شود پایان فیلم باشد اما من این پایانی که در فیلم وجود دارد را انتخاب کردم.

در خاتمه با حضور عبدالمطهر محمد خانی، رئیس فرهنگسرای انقلاب اسلامی و محمدرضاحبیب اللهی، معاون آفرینش و اجرای فرهنگسرا از هنرمندان و منتقد فیلم تقدیر شد و قاب یادبود پنجاه و دومین باشگاه فیلم فرهنگسرای انقلاب اسلامی توسط توسط فرهاد اصلانی ، مهتاب کرامتی ، مصطفی کیایی و رضا درستکار امضاء شد. عکس یادگاری هنرمندان با حاضرین در جلسه بخش پایانی این نشست بود.

انتهای‌پیام/