توافق هسته ای تاثیری در وضعیت فرهنگی و هنری کشور نخواهد گذاشت

به گزارش گروه "رسانه‌ها" خبرگزاری تسنیم، در روزهایی پر تنش از تمدید مذاکرات میان کشورهای 1+5 همه چشم ها به وین دوخته شده بود، جایی که گروه مذاکره کننده هسته ای به مدیریت جواد ظریف در برابر قدرت های غرب و شرق قرار داشت و در نهایت، بسته های پیشنهادی با عکسی یادگاری از وزرای امورخارجه 7 کشور این جریان به پایان رسید. اما تعبیرها از این برجام صورت یافته در کشور و میان غربی ها همراه با تفسیرهای متفاوتی بود و در این میان باز هم احساسات همیشگی در یک همپوشانی کامل با چرخه دیپلماسی معقولانه قرار گرفت تا برخی ها با شتاب و با همه روزهایی باقیمانده از قطعی شدن مذاکرات، بانگ پیروزی سر دهند. در این خصوص هنرمندان نیز همچون همیشه نگاه هوشیار خود را بر این مقوله وارد ساختند که یکی از افراد مطلع که در این سال ها علاقمند به حضور در عالم سیاست بوده و در بخش سیاست گذاری های سینمایی هم مشارکت داشته است، احمد نجفی است که خیلی صریح گفته هایش را در قالب گفت و گوی پیش رو بیان نموده است.

آقای نجفی این روزها هر کسی به دنبال تحلیلی از مذاکرات هسته ای میان کشورهای 1+5 می باشد. شما به عنوان یکی از افراد صاحب نظر چه برآوردی از مذاکرات و پیامدهای آن در ایران دارید؟

من تقریبا همه تحلیل ها و خبرهای مربوط به مذاکرات را از طریق رسانه ها و نشریات داخلی و خارجی دنبال کرده ام و اگر بخواهم در این فرصت تحلیلی جامع در این باره داشته باشم، باید بگویم که مذاکرات در واقع معامله ای بوده که هنور به اجرا در نیامده و بر جام است و رفع کامل تحریم ها با توجه به خوش عهدی طرفین صورت می یابد. در واقع با یک دست می گیریم و با یک دست می دهیم و باید مواظب باشیم فریب غربی ها را نخورده و دستاوردهای علمی خود را بر باد ندهیم و نخواهیم با بهانه جویی های سیاستمداران غربی، اعتبار خود را از دست بدهیم. آن ها به دنبال بازرسی در ایران هستند و ما خوب می دانیم که این ها بهانه است، چرا که خودشان می دانند که ما هیچ وقت بمب نداشته و نداریم.

در این خصوص برخی ها می خواهند نقش نظارتی مجلس شورای اسلامی و نهادهای مرتبط را از بررسی برگ های توافق از بین ببرند. به نظر شما آیا می توان از وجود نمایندگان ملت در بررسی قضایا غافل شد؟

اصلا به این صورت نباید باشد و کشور ما دارای مجلس و شورای نگهبان و خبرگان و از همه مهم تر رهبری آگاه است و همه موارد باید توسط نهادهای مسئول بررسی شود. اگر چه نباید از تلاش های گروه مذاکره کننده غافل شد، اما آن ها می بایست از طریق چارچوب های مشخص کشور عمل کنند و به نظرم همین طور هم بوده است و همه مراحل تحت درایت رهبری و مشورت مسئولین دغدغه مند کشور انجام شده است.

رژیم صهیونیستی مانند همه سال ها همچنان به دنبال کارشکنی در روند اجرای توافق نامه و رسیدن ایران به حق هسته ای می باشد. این رژیم منفور چه سرانجامی خواهد داشت؟

رژیم صهیونیستی ذره ذره به انزوا خواهد رفت. آن ها منتظر انتخابات آینده آمریکا هستند و مانند همیشه به دشمنی خود با ایران ادامه می دهند، چون می دانند که ما چه قدرتی در منطقه داریم. به طور حتم با نطقی که نتانیاهو در مورد توافق داشته است، بیشتر از همیشه به ضرر خودشان تمام شده است. به نظرم شیطان بزرگ اسرائیل است که حتی آمریکا هم در خدمت آن ها رفتار می کند و این مساله ای است که در سال های طولانی اثبات شده است.

ایران با فرهنگ غنی و نگاهی دینی که در آن حاکم است، چه راهی را باید پیش بگیرد؟

مهم ترین مساله اتکاء به رهبری است. چیزی که مسلم است این بوده که یک واقعیت تاریخی در مورد رهبری وجود دارد که تجربه ای گران بها را به ایشان داده است. اگر طول زندگی حضرت آقا را بررسی کنیم خواهیم دید که چه گوهر گران بهایی وجود دارد که می توان از تجربه و نگاه ارزشمند ایشان در اداره کشور استفاده کرد، چرا که ایشان هم با توجه به تجربه ریاست جمهوری و کارهای اجرایی و اشراف به مسائل حقوقی و سیاسی و پیمودن مراحل مختلف به خوبی می توانند راهنمای کشور باشند. حضرت آقا تجربه زندان و تبعید و شکنجه را در پیش از انقلاب داشته اند و حتی مورد سوء قصد قرار گرفته اند، همه این ها از ایشان شخصیتی ساخته که می تواند الگوی معرفتی برای همه باشد. ایشان هر چیزی را که به صلاح کشور باشد را به خوبی می دانند و گوشزد می کنند.

چگونه می توان در زمینه های مختلف و حتی در بخش ابزار فنی سینما در کشور خودکفا بود و دل به خارجی ها نداد؟

مگر ما در این سال های تحریم با همه تلاش های دشمن نتوانستیم زندگی کنیم؟ به طور حتم با همه مشکلات ما باید کشور خود را حفظ کنیم و اجازه دخالت دیگران را در اداره کشور ندهیم. باید بتوانیم اجازه نفوذ هر گونه فسادی را در کشور ببندیم، در آن روز می توان جشن گرفت، نه مذاکره ای که هنوز اجرای آن مشخص است. مساله دیگر این که ما باید خوشحال چه باشیم، ما که قرار نبود بمب بسازیم که حالا با رضایت آن ها خوشحال شویم. همه کشورهای خارجی خوب می دانند که ایران هیچ وقت به دنبال بمب هسته ای نبوده است. حالا برای چه باید جشن بگیریم، برای چیزی که نداشته ایم! من یادم می آید خدا رحمت کند مرد بزرگی چون امام خمینی(ره) را که در اوج حملات دشمن بعثی به کشور هیچ وقت اجازه نداد که در مقابل دشمن از هرگونه سلاح و بمب استفاده کنیم، پس وقتی کشوری چنین رهبرانی دارد و وقتی رهبر مملکت فتوا می دهد که در ایران بمب نیست، من حتما خواهم پذیرفت. ما باید در همه زمینه ها و در مقوله فرهنگ و هنر به خود متکی باشیم و اسیر وسوسه های فریبنده دشمن نشویم و مراقب نفوذ رسانه های غیراخلاقی به کشور باشیم. ما مردمانی اخلاق گرا هستیم که دین و فرهنگ ما به ما یاد داده که مقابل ظالمان و قدرت طلبان بایستیم.

فکر می کنید حتی با وجود نهایی شدن مذاکرات هسته ای، این مساله تاثیری در اقتصاد هنر و تغییرات فرهنگی خواهد گذاشت؟

این بحثی بسیار جدی است و نیاز به تامل دارد. به نظرم آن چه درست می باشد، رسیدن به باوری است که باید نسبت به فرهنگ و تاریخ و هنر خود داشته باشیم. اگر چه توافق مساله خوبی است اما چندان تاثیری در وضعیت فرهنگی و هنری کشور نخواهد گذاشت و بیشتر مساله سیاسی کاری مطرح است. امیدوارم چنان در فکر برنامه ریزی برای شرایط بهتر مردم باشیم که نیازی به شادی های زودگذر احساس نشود و بتوانیم با درایت به مسیر ارزشمند انقلاب اسلامی ادامه دهیم و از فرهنگ غنی خود دفاع کنیم و متکی به خود باشیم.