غرفه ایران در اکسپو میلان؛ ساپورت داریم اما لباس محلی نه

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، هیچ می‌دانید از 11 اردیبهشت 1394 سومین رویداد مهمِ دنیا در شهرِ میلان ایتالیا آغاز به کار کرده است. هیچ می‌دانید که این رویداد به مدت 6 ماه ادامه دارد. هیچ می‌دانید که ایران هم یکی از حاضران در این رویداد است. هیچ می‌دانید این رویداد نمایشگاهی است جهانی که هر 5 سال یک بار در یکی از کشورها برگزار می‌شود. هیچ می‌دانید این نمایشگاه را اکسپو (expo) می‌نامند.

هیچ می‌دانید که اهمیت این نمایشگاه و پیامدها و برآیندهای آن برای کشورهای جهان آن چنان ارزشمند است که امروزه اکسپوها سومین رویداد مهم دنیا پس از مسابقات جام جهانی فوتبال و بازیهای المپیک بوده و نام المپیک فرهنگ ملل را برای آن برگزیده‌اند.

اگر نمی‌دانستید جای تعجب ندارد. وقتی در رسانه‌های ما خبری از این رویدادِ مهم نیست؛ طبیعی به نظر می‌رسد که کسی از آن خبر نداشته باشد. البته در این میان هستند کسانی که این رخدادها را به طور تخصصی دنبال می‌کنند و از زمان و مکانش با خبرند؛ که البته تعدادشان اندک است.

اما چرا از اکسپوِ میلان بی‌خبریم؟

نگاهی به گذشته این نکته را اثبات می‌کند که برای هر رویداد مهمی در دنیا، همواره خبرنگاران و عکاسانِ بسیاری از ایران اعزام شده‌اند تا آن رویداد را به خوبی پوشش دهند.

وقتی خبرنگار و یا عکاسی برای پوشش خبری به رویدادی مهم اعزام می‌شود، براساسِ رسالت واقعی‌اش از همه زوایا به موضوع می‌پردازد. وقتی ایران در رویدادی جهانی حاضر می‌شود، اگر اوضاع خیلی بر وفق‌مراد نباشد، مسئولان ترجیح می‌دهند خبرنگاران و عکاسان حذف شوند تا از نگاه نقادانه‌ی آنان در امان باشند. این رویه گاهی به بی‌خبریِ جامعه از یک رویداد مهم مانند اکسپو می‌انجامد.

واقعیت این است که مسئولان نمی‌خواهند خبرنگاران و عکاسان به این اکسپو بروند. به همین دلیل هم تا کنون خبرنگاران و عکاسانِ خبرگزاری‌ها و روزنامه‌های رسمی کشور به این رویداد اعزام نشده‌اند. راستی آنجا چه خبر است که مسئولان نمی‌خواهند خبرنگاران و عکاسان ایرانی آنجا باشند؟

بسیاری از کشورها با تازه‌ترین تکنولوژی‌هایشان به میلان رفته‌اند. هر کدام از این کشورها از برنامه‌های هنری برای جذب مخاطبان بهره می‌برند. به همین دلیل اکسپو میلان محلی برای ارائه بهترین کارهای هنری هم هست.

در غرفه ایران خبر چندانی از تکنولوژی نیست. در عین حال موسسه توسعه هنرهای معاصر تلاش کرده تا این ضعف‌ها را با حضور گروه‌های هنری پوشش دهد. برای مثال تا کنون 5 گروه موسیقی فولکلور ایران به میلان اعزام شده‌اند و اجراهای موفقی هم داشته‌اند. اما به دلیل عدم حضور خبرنگاران و عکاسانِ ایرانی در ایتالیا، این اجراها بازتاب چندانی در ایران نداشته است.

برای روز ملی ایران در اکسپو میلان، برنامه‌های هنری بسیاری در نظر گرفته شده که مهمترینشان به اجرای موسیقی ایرانی اختصاص دارد. اما باز هم خبری از حضور خبرنگاران و عکاسانِ هنری در این روز نخواهد بود.

البته پوشش خبری از غرفه ایران تنها بخشی از این رویداد مهم است، 145 کشور با آخرین دستاوردهایشان در اکسپو میلان حاضر هستند که این امر خود توجهِ بسیاری را می‌طلبد.

هرچقدر هم که مسئولان وزارت صنعت معدن و تجارت نخواهند که ایرادهای غرفه ایران در اکسپو میلان خبری شود، باز هم به قول آن ضرب‌المثل معروف «دیوار موش دارد و موش هم گوش دارد».

اخباری که از میلان به گوش می‌رسد، از اتفاق‌های ناگواری خبر می‌دهد. در ادامه به چند خبر که سایت معماری نیوز منتشر کرده، اشاره می‌کنیم. نکته‌هایی که مسئولان نمی‌خواهند، خبرنگاران از آن با خبر شوند.

سالن نیمه‌کاره

سالن ایران در اکسپو به صورت نیمه‌کاره آغاز به کار کرد و در نهایت و با گذشت نزدیک به سه ماه به مسئولان ایرانی تحویل داده شد.

قراردادهای اضافی و بی‌تدبیری

نکته جالب اینکه بعد از تحویل غرفه مشخص شد هیچ گونه قراردادی با پیمانکار غرفه ایران بابت «تامین امنیت سالن» منعقد نشده است. بنابراین مسئولان مجبور به تنظیم قراردادی جدید با پیمانکار دیگری به منظور تامین امنیت سالن شدند که این امر ضعف مدیریتی آشکار مجریان برگزاری را بیشتر نشان داد.
سناریوی ایران و سردرگمی بازدیدکنندگان

سردرگمی در غرفه ایران

شعار اکسپوی 2015 میلان «تغذیه زمین، انرژی برای زندگی» است. در این نمایشگاه از شرکت کنندگان درخواست شده سناریوهای گسترده‌ای در رابطه با مناسب بودن، سالم و کافی بودن و ماندگاری غذا در بخش‌های مختلف کشاورزی، خدمات غذایی و فناوری تدوین کنند. هر کشور هم متناسب با این موضوع سناریویی را برنامه‌ریزی کرده است.

در سناریوی ایران سردرگمی‌های بسیاری به چشم می‌خورد؛ در ابتدای ورود به پاویون ایران گونه‌های گیاهان مشاهده می‌شود اما حتی نام این گونه‌ها نوشته نشده است و بازدید کننده نمی‌داند که این گونه چیست و در کجای ایران و در چه فصلی رشد می‌کند.

آنچه بازدیدکنندگان با آن در غرفه ایران روبرو بوده‌اند استفاده از چراغ‌های رشته‌ای نئونی، استفاده نابجا از صنایع دستی با بدترین نوع کیفیت، استفاده از لامپهای ال ای دی برای شبیه سازی حوض ایرانی در کف سالن که بخشی از این حوض هم به دلیل تابش نور آفتاب قابل مشاهده نبوده و در جدیدترین مورد لجن بستن بخشی از حوض غرفه ایران بوده است.

لجن بستنِ حوض غرفه ایران

با لجن بستن حوض غرفه ایران در اکسپوی میلان مسئولین برای رفع این معضل ناچار شده‌اند با پیمانکار دیگری برای لجن‌زدایی قرارداد ببندند که هزینه هر مترمربع لجن‌زدایی 35 یورو است.

موضوع دیگر در مورد طراحی سالن، وجود 7 چشمه توالت و نبود نمازخانه در سالن ایران است.
در غرفه ایران هیچ اثرى از ملیت، سنت و اسلام درسازه سالن وجود ندارد.

نبود نمازخانه  به حدی مساله ساز شد که در نهایت یکی از اتاقهای 12 متری را به نمازخانه تبدیل کردند که در حال حاضر هم آقایان و هم بانوان بطور مشترک در آن نماز می خوانند.

ساپورت داریم؛ لباس سنتی نه

سن مخصوص نمایشهاى بومى به دلیل طراحى غلط بلا استفاده مانده!

از لباس سنتی دیگر کشورها تا ساپورت پوشی در غرفه ایران

موضوع دیگر نحوه پوشش کارکنان غرفه ایران است. بیش از 3 ماه از افتتاح اکسپو می گذرد، اما کارکنان حاضر در سالن هنوز لباس فرم ندارند. این امر ابتدایی ترین موضوع حضور در هر نمایشگاه، حتی نمایشگاه های استانی است.

در حالی که اکثرکشورها برای کادر اجرایی خود لباس  فرم مناسب تدارک دیده‌اند که بیشتر آنها لباسهای سنتی و بومی آن‌هاست؛ در نمایشگاهی که قرار است معرفی کننده فرهنگ کشور ما باشد و در کشوری که بی‌شمار لباس محلی در طرح‌ها و رنگ‌های مختلف دارد، اما برخی از کادر اجرایی غرفه ایران با لباسهایی ظاهر می شوند که اگر همان پوشش را در خیابان‌های ایران داشته باشند توسط گشت ارشاد به آنها تذکر داده می‌شود!

در کنار همه این‌ها حاشیه‌های بسیار دیگری هم هست که در گزارش‌های بعدی به آن اشاره می‌کنیم.

انتهای پیام/