پناهجویان، سرگردان در مرزهای حقوق بشر انگلیسی

به گزارش گروه "رسانه‌ها" خبرگزاری تسنیم، مسئله پناهندگی در حقوق بشر آن قدر مهم و قابل پیش‌بینی بوده است که یک ماده از مواد بنیادین اعلامیه حقوق بشر به آن اختصاص پیدا کرده است. بند اول ماده 14 اعلامیه حقوق بشر مصوب سال 1948 میلادی چنین میگوید:

مسئله پناهندگی در حقوق بشر آن قدر مهم و قابل پیش‌بینی بوده است که یک ماده از مواد بنیادین اعلامیه حقوق بشر به آن اختصاص پیدا کرده است. بند اول ماده 14 اعلامیه حقوق بشر مصوب سال 1948 میلادی چنین میگوید:

« در برابر شکنجه ، تعقیب و آزار ، هر شخصی حق درخواست پناهندگی و برخورداری از پناهندگی در کشورهای دیگر را دارد.»

  غرب وحشی برای فرار از کارنامه ی کثیف خود و تظاهر به رعایت بدهیات انسانی برای صرف نظر از گذشته سیاه حقوق بشری اش دست به تصویب قوانین و معاهدتی مفصل با ویترینی زیبا زده است. اما به عمل کار براید به سخندانی نیست...

  مطلبی که این روزها در رسانه های جهان در صدر اخبار قرار گرفته است سرگردانی پناهجویان به کشورهای اروپایی و از طرف دیگر برخوردهای بد و رادیکالی حکام غربی نسبت به پناهندگان این کشورهاست.

  قبل از شرح ماجرای پناهندگان  یاد آوری یک کنوانسیون به نظر لازم و احتمالا جالب بیاید.

سه سال بعد از تصویب و اعلام اعلامیه ی حقوق بشر، به علت اهمیت بیش از اندازه ی ماده 14 آن راجع به امور پناهندگی، سندی تنظیم شد تحت عنوان «کنوانسیون‌ مربوط‌ به‌ وضع‌ پناهندگان‌, مصوب‌ 28 ژوئیه‌ 1951، ژنو». از این سند با عنوان مختصر تر «کنوانسیون ژنو» نیز یاد میشود.

در این سند به صورت ریز تر و مفصل تر راجع به شرایط پناهندگی و به تبع آن پناهجویی افرد به کشورهای دیگر به وضع قانون پرداخته است و کشورهایی که این کنوانسیون را امضا کرده باشند نیز طبق همین سند موظف به اجرای بند های آن هستند.

اما نوبت به اجرا که میرسد خبری از اجرای صحیح کنوانسیون ژنو و عمل به اعلامیه حقوق بشر در بین کشورهای مدعی حقوق بشر نیست.

انگلیس یا بریتانیا یکی از مقصدهای پناهجویان سراسر دنیا به خصوص جنگ زده های سوری و دیگر کشور های خاورمیانه است. کشورهایی که شرایط زندگی در آن ها به غایت سخت شده است و صدای طبلی که فقط از دور خوش است، آن ها را به سرزمین بریتانیا کشانده است. اما ظاهرا اجرای معاهدات بین المللی و تن دادن به حقوق بشر هنگامی که هزینه داشته باشد دیگر دستور کار اروپایی های مدعی قرار نمیگیرد.

4شنبه 11 شهریور بود که رسانه های غربی به اوج سرگردانی پناهجویان اشاره کردند:

بر اساس گزارش یورونیوز، بستن راه قطارها و تلاش برای سوار شدن به آنها در تونل منتهی به کانال مانش از تازه‌ترین اقدامات پناهجویان است. کانال مانش تونلی زیرآبی است که خاک فرانسه را به خاک بریتانیا متصل می‌کند. هدف اصلی پناهجویان سرگردان در کاله رساندن خود از خاک فرانسه به خاک بریتانیاست. به دنبال سخت‌تر شدن بازرسی‌های امنیتی، به نظر می‌رسد بسیاری از آنان به خطر انداختن جان خود برای سوار شدن به این قطارها را آخرین راه چاره می‌یابند.

پناهجویان در مرز فرانسه و انگلستان سرگردان هستند و یکی پس از دیگری به دلیل کمبود امکانات از بین میروند و در همین حال از تریبون های رسمی بریتانیا به جای همدردی و ارایه راهکار جهت تسهیل پناهندگی حرف از میزان خسارت دیرکرد کامیون های ترانزیت، ناشی از شلوغی مرزها به گوش می رسد!

به گفته یک سخنگوی انجمن حمل و نقل دریایی انگلیس، هزینه تاخیر در تردد کامیون ها از یورو تونل روزانه بیش از 750 هزار پوند هست!

این سخنگو عنوان کرده است که در سه ماه گذشته میزان تاخیر کامیون ها برای عبور از این تونل به دلیل اعتصاب کارکنان شرکت تابعه یورو تونل، نزدیک به 20 روز بوده است!

انتظار می رود که با توجه به شروع تعطیلات تابستانی در انگلیس تنها در روز شنبه بیش از ده هزار خودرو در صف عبور از یورو تونل باشند!

به مرور زمان سه هزار نفر پناهجو پشت مرزهای انگلیس معطل حقوق بشر غربی شده اند ولی رسانه های مدعیان حقوق بشر در حال نشان دادن حقیقت دولت ها وسردمدارانشان هستند.

'ترزا می' وزیر کشور انگلیس در نشست مجلس عوام با اشاره به تشدید تدابیر صورت گرفته برای مقابله با مساله پناهجویان گفت: جلو شمار قابل توجهی از پناهجویانی که روز سه شنبه گذشته تلاش داشتند در جریان اعتصاب کارکنان شرکت ' مای فری لینک '، خود را به این کشور برسانند، گرفته شده است....!

یا در جای دیگر با نمونه ای مستند دیگر مواجه میشویم که دولت انگلستان به دیپورت کردن مهاجران افغانستانی بطور رسمی اقدام کرده است. کشوری که به دلیل حضور نظامی کشورهای اروپایی و آمریکایی 12 سال خونین را پشت سر گذاشته و امید به زندگی را از دست داده است حالا مردمانش توسط آتش بیار های معرکه از پناهندگی محروم میشوند.

به گزارش خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس، وزارت کشور انگلیس در یک پرواز اختصاصی حدود 10 تن از پناهجویان افغانستانی را روز چهارشنبه به کابل بازگرداند.

واکنش های غیر حقوق بشری دولتمردان انگلیس و تصمیم های رادیکال آن ها، ضمیر روشن مردم حق طلب را بیدار کرده و در سراسر انگلیس امواج اعتراض مردمی گاه به گاه دیده می شود. در صفحات فیس بوک انگلیسی ها چند ماه پیش فراخوان یک راهپیمایی داده شد که خیلی زود مردم را به خیابان ها کشید.

تظاهرات کنندگان پلاکاردها و پارچه نوشته هایی در دست داشتند که روی آن نوشته شده بود:  'از مردم حمایت کنید نه از مرزها' ' مساله زندگی پناجویان است' .  این تجمع کنندگان همچنین در شعارهای خودشان خواستار تعطیلی بازداشتگاه های مربوط به پناهجویان و مهاجران غیرقانونی در انگلیس شدند .

نکته ی قابل توجه تر این است که باید دید علت غیر قابل تحمل شدن پناهندگان این کشورها و به عنوان مثال سوریه یا افغانستان چیست که مردمش سر به پناهجویی غرب بی عاطفه می سپارند؟

آیا علت نا بسمان شدن زندگی و اجبار شهروندان به خروج از کشورشان چیزی غیر از اقدامات کینه توزانه ی همین کشورهای غربی است؟!

منبع:ریشه

انتهای پیام/

بازگشت به صفحه سایر رسانه ها