بازدید ارزیاب یونسکو برای ثبت‌جهانی قنات ابراهیم‌آباد استان مرکزی
یاموچی کازویا در سفر یک روزه خود به استان مرکزی از قنات ابراهیم‌اباد به عنوان یکی از ۱۱ قنات برتر کشور و منتظر در مسیر ثبت جهانی بازدید تا بتواند گزارشات ثبت خود را کامل کند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اراک، قنات ابراهیم یکی از قنات‌های کهن ایران و استان مرکزی است که به صورت یک رشته طولانی شرقی، غربی به طول یازده کیلومتر از کوههای هفتاد قله سرچشمه گرفته و تاداخل آبادی ابراهیم آباد ادامه می یابد.
این قنات در دو بافت مارنی(شولاتی) و کنگلومرائی و یا به تعبیر اهالی سر ایجاد شده و با شیب ملایمی از مبداء یا سرزا به مظهر می‌رسد.
نخستین چاه قنات که مادرچاه آن شناخته شده در محل موسوم به سر زا است که در منطقه هفتاد قله و در محل پشت قبرستان قرار گرفته است که این قنات شامل رشته اصلی و دو رشته فرعی است که در محل رشته رونا و قوشد خوانده میشود. شاخه اصلی دارای 311 رشته رونا دارای 15 و رشته قوشد دارای 22 حلقه چاه است.
به طور کلی این قنات در حدود 100هکتار از اراضی روستای ابراهیم آباد را به صورت دورهای مشروب ساخته و از مسیر آغاز خود تا ابتدا دارای سه سقاخانه است.
این قنات به طور کلی از ابتدای ورودی روستا تا محل قنات و دو حمام کناری مورد بازدید نماینده یونسکو قرار گرفت تا با تکمیل شدن گزارش‌های سازمان یونسکو مسیر دستیابی به ثبت جهانی هرچه سریع‌تر سپری شود.
یاموچی کازویا قبل از ورود به استان مرکزی از 10 مورد قنوات دیگر که از میان تعداد فراوان قنات‌های ایران براساس شاخص‌های موردنظر انتخاب شده اند بازدید کرده است.
نماینده و ارزیاب سازمان یونسکو در جریان این بازدید علاوه بر مشاهده و ارزیابی قنات ابراهیم‌آباد از دو بنای دیگر حمام قدیمی زنانه و مردانه نیز این روستا نیز دیدن کردند.
حمام تاریخی ابراهیم‌اباد مشتمل بر دو بخش حمام مردانه و زنانه بوده که با استفاده از مصالح سنگ، گل، آهک، آجر و گچ ساخته شده است و هر دوبخش حمام از سربینهو گرمخانه و خزینه تشکیل گردیده و ورودی بخش مردانه حمام از شرق و ورودی زنانه در جهت مخالف غرب است.
این بنای تاریخی درارتباط با بافت قدیم روستای ابراهیم‌آباد و مربوط به دوره قاجار بوده که در تاریخ 25 آبان ماه سال 1387 در لیست آثار ملی با شماره 13792 به ثبت رسید.
در حال حاضر آب انبار قنات ابراهیم‌اباد به عنوان دفتر قنات وموزه مردم شناسی کاربری دارد که تمامی لوازم مربوط به گذشته این روستا و قنات در آن جمع‌آوری و نگه داری میشود و این اثر نیز در 28 اسفندماه 1385 با شماره 19030 در لیست آثار ملی کشور به ثبت رسید.
انتهای پیام/ ی
