مولدان «اندیشه» و شبکه‌های اجتماعی
واقعیت صحنه موجود در فضای مجازی این است که متاسفانه تولیدگران عرصه اندیشه و تفکر کمتر به این فضا توجه دارند و به همین دلیل نیز کمتر مجال حضور در این فضا را برای خود محیا می‌کنند.
بررسی محتوایی فضای مجازی را می‌توان در دو بخش مورد دقت نظر قرار داد.
بخش اول شامل فعالیت خبرگزاری‌ها و سایت‌ها و پایگاه‌های اطلاع‌رسانی با شناسنامه مشخص و تعریف شده است. در این بخش مجموعه‌ای از صاحب‌نظران، کارشناسان و فعالان حضور داشته و به تبادل اطلاعات و تعاملات و حتی اختلافات فکری و اندیشه‌ای می‌پردازند.
فعالیت‌ها در بخش اول به گونه‌ای تعریف و تبیین شده‌است که در مواجهه با بخش دوم، نگرانی‌ها کمتر است. زیرا در بخش اول «مدیریت» نسبی حاکم است و این مدیریت مانع از ظهور و بروز اندیشه‌های «انحرافی» می‌شود.
اما فعالیت‌ها در بخش دوم که مجموعه «شبکه‌های اجتماعی» را در برمی‌گیرد به گونه‌ای است که نشان می‌دهد متاسفانه میزان «توجه» از منظر بصیرت‌افزایی و آگاهی بخشی در این سوی میدان بسیار کم است.
این بی‌توجهی‌ها - که از نگاه خوشبینانه می‌توان نوشت سهوی است - سبب تاخت و تاز «شبهه‌پردازان» و «مهاجمان فرهنگی» شده است.
رصد لحظه‌ای و مستمر محتوایی حال حاضر شبکه‌های اجتماعی بیانگر این نکته است که میلیون‌‌ها «شبهه»،«انتقاد»،«سیاه‌نمایی»،« تحریف»،« تخریب» و «تحقیر» به بهانه«اطلاع‌رسانی» در شبکه‌های اجتماعی تزریق می‌شود و بدون آن‌که با «پاسخ»های مستدل و مستند مواجه شود، اندیشه‌های جوان و نوجوان جامعه را به خود مشغول می‌کند و نمی‌توان از تاثیرگذاری این شبهات به سادگی گذشت.
در این صحنه و میدان، جای تولیدگران اندیشه و تفکر بسیار «خالی» است. نبود آنان را شاید بتوان ناشی از «کم بود» وقت و همچنین «بی‌علاقگی» آنان برای ورود به این فضا توجیه کرد اما واقعا ضرورت حضور «بایسته» و « شایسته» در این میدان «توجیه ناپذیر» است.
نگاه اجمالی به نحوه تولید و انتشار مطالب در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد، اندیشه‌های جوان و نوجوان با قدرت تحلیل و همچنین میزان مطالعه به مقتضای سن آنان در این میدان «رها» شده به نظر می‌آیند.
این درحالی است که این میدان می‌توانست و می‌تواند به مدد حضور دلگرم کننده اندیشه‌ورزان و صاحبان خرد و اندیشه به عنوان یک آوردگاه اندیشه‌ای شور و نشاط جوانان و نوجوانان را به مجموعه‌ای از «ابتکارات» ، « خلاقیتها» مبدل سازد. همچنان که در صحنه حال حاضر می‌توان نوشت بخشی از جوانان و نوجوانان در اقدامی خودجوش تلاش می‌کنند با شور و انرژی بسیار و ارائه مجموعه‌ای از خلاقیتها و توانمندی‌ها در انتخاب سوژه و سوژه‌پردازی مناسب، بخشی از نگاه‌ها را به سمت خود هدایت کنند.
واقعیت صحنه موجود در فضای مجازی این است که متاسفانه تولیدگران عرصه اندیشه و تفکر کمتر به این فضا توجه دارند و به همین دلیل نیز کمتر مجال حضور در این فضا را برای خود محیا می‌کنند. طبعا در این حالت فضای کنونی « فضای مجازی » فاقد عناصر موثری از جمله «هوشمندی» و «مدیریت صحنه» از سوی تولیدگران عرصه اندیشه و تفکر است.
*پژوهشگر ارشد فرهنگی
انتهای پیام/