پیام ها و پیامدهای طرح کنگره برای تحریم غیر مستقیم ایران

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم ، روزنامه خراسان در ستون یادداشت روز امروز خود نوشت :

در هفته گذشته نشریه نشنال جئوگرافیک مجموعه جدیدی را از 16 مقصد جذاب در سال 2016، منتشر کرد و «ایران» را اولین پیشنهاد این فهرست قرار داد. این خبری بود که تعداد زیادی از غربی ها را برای سفر به ایران مشتاق می کرد و سالی پر رونق در حوزه صنعت گردشگری را برای ایران نوید می داد. نشریه بین المللی «سفر و اوقات فراغت» نیز با توصیه به گردشگران برای سفر به کشورمان نوشت: «با توافق اخیر ایران با شورای امنیت سازمان ملل و گروه 1+5، یکی از بزرگ‌ترین تمدن‏های جهان در حال بازگشت به عرصه توریسم جهانی است.»اما در کنار معرفی ایران به عنوان یکی از مهمترین قطب های گردشگری دنیا و همین طور ورود هیئت های مختلف تجاری و سیاسی به ایران برای ایجاد روابط اقتصادی در فضای پسابرجام، اخباری از آمریکا درباره طرحی جدید برای ایجاد محدودیت علیه ایران نیز در هفته گذشته منتشر شد.
طرحی که با 407 رأی موافق در برابر 17 رأی مخالف در مجلس نمایندگان آمریکاتصویب شد تا در صورت تصویب نهایی در مجلس سنا و کاخ سفید، محدودیت های جدیدی را برای کشورمان اعمال کند. براساس این طرح شهروندان 38کشور دوست آمریکا که مطابق قوانین این کشور در حال حاضر بدون اخذ روادید می توانند وارد خاک آمریکا شوند، درصورتی که در 5 سال گذشته به ایران، سوریه، عراق یا سودان سفر کرده باشند، بایستی پیش از سفر به آمریکا درخواست روادید کنند.
تصویب مصوبه جدید مجلس نمایندگان آمریکا که با استقبال کاخ سفید نیز مواجه شده است حاوی پیام ها و دارای پیامدهایی برای کشورمان است که نسبت به آنها باید با هوشیاری برخورد کرد:

  1-بی شک تصویب این طرح در سنا و تأیید آن از سوی دولت آمریکا، بیش از هرچیز «غیرقابل اعتماد بودن آمریکایی ها» را برای همگان اثبات خواهدکرد. گشودن موضوعات جدید برای مذاکره با آمریکا با حل و فصل پرونده هسته ای ایران، مطالبه ای بود که برخی از گروه هاو شخصیت های سیاسی، گاه از سر خیرخواهی و گاه به دلایل دیگری آن را مطرح می کردند.
اما با کارشکنی های گوناگونی که طرف مقابل در این مدت از خود نشان داده است از جمله طرح این قانون، اساساً استدلال فوق الذکر را تبدیل به سالبه به انتفاء موضوع کرده است. 

  2- از سوی دیگر این قانون که با ادعای مبارزه با تروریسم به تصویب رسیده است، نشان دهنده استفاده سیاسی و پوچ بودن شعار مبارزه با تروریسم از سوی دولتمردان آمریکایی است. چه کسی است که بتواند منکر حمایت های همه جانبه برخی از کشورهای عربی و متحد آمریکا  از تروریست ها باشد.
هیلاری کلینتون، وزیر خارجه سابق آمریکا صراحتاً در کنفرانس شورای روابط خارجی آمریکا اعتراف می کند: «حمایت های مالی سعودی ها منبع مالی مهمی برای گروه های تروریستی در داخل سوریه و عراق و دیگر مکان هاست.»  ولی آیا آمریکا هیچ اقدامی درباره ایجاد محدودیت برای سعودی ها و سایر کشورهای حامی و صادرکننده تروریسم مانند ترکیه، پاکستان یا حتی لیبی انجام داده است؟! روزنامه گاردین نیز با اشاره به این «تناقض» از اینکه آمریکایی ها به جای عربستان، ایران را نشانه گرفته‌اند، انتقاد کرده است.

  3- اقدام اخیر آمریکایی ها  را می توان «آزمونی برای اروپایی ها» نیز خواند. باید دید اروپایی ها که مشتاقانه پس از برجام از ایجاد ارتباط گسترده با ایران خبر داده بودند و با امضای توافق نامه های گوناگون آن را دنبال کرده بودند، با این قانون جدید آمریکایی ها چه خواهند کرد؟ اروپایی ها به خوبی می دانند که واکنش آنها در خصوص این قانون علاوه بر اینکه از سوی ملت و دولت ایران رصد می شود، در تضاد با منافع آنان نیز هست. ذخایر عظیم انرژی، منابع طبیعی و به خصوص گاز ایران، شکل گیری روابط راهبردی میان ایران و روسیه، قرار گرفتن ایران در مسیر تجاری اروپا به شرق آسیا، بازار بزرگ 70 میلیونی ایران و بسیاری از موارد دیگر، متغیرهایی است که اروپایی ها باید با درنظر گرفتن آنها، تصمیم منطقی و جدی در برابر اعمال تحریم های جدید علیه ایران را از سوی متحدان خود بگیرند.

  4- شاید بتوان با مراجعه به سخنان چند ماه اخیر مسئولان ارشد آمریکایی، نتیجه وضع تحریم های جدید علیه کشورمان را پیش بینی کرد. باراک اوباما در مصاحبه با روزنامه نیویورک تایمز و جان کری در جلسات استماع کنگره و مصاحبه با شبکه خبری ای.بی.سی نیوز، مشخصاً تصریح کردند که در صورت ادامه تحریم ها علیه ایران، سازمان تحریم‌ها از هم فرومی‌پاشید چرا که دیگر کشورها اراده و انگیزه‌ای برای تداوم اعمال محدودیت‌ها علیه ایران ندارند. پربیراه نیست که با توجه به این اعترافات بگوییم آمریکا با اشتباهات محاسباتی مکرر، به سمت انزوای بیشتر پیش می رود. به خصوص اگر در کنار این اشتباه، «شکست ائتلاف ادعایی مبارزه با تروریسم به رهبری آمریکا»، «مشکلات و معضلات داخلی این کشور» را نیز اضافه کنیم.

  5- اما از این موارد مهم تر، نحوه مواجهه کشورمان با اقدامات این چنینی که به منظور سنجش حساسیت، ایستادگی و پیگیری ایران در ایفای حقوق مصرحه خود در برجام است، می باشد و مسئولان ذی ربط در وزارت خارجه و شورای نظارت بر اجرای برجام، باید اقدامی جدی و متناسب با آن را در دستور کار خود قرار دهند. به خصوص که برخی از کارشناسان و صاحب نظران، اقدام اخیر آمریکایی ها را «مغایر با بند 29 برجام» و «یکی از شروط رهبر معظم انقلاب» در خصوص نقض برجام در صورت «وضع هرگونه تحریم در هر سطح و به هر بهانه‌ای» توصیف کرده اند.

با توجه به سابقه شیطنت آمریکایی ها در نقض توافقات گوناگون و تلاش برای ارائه تفسیرهای یکجانبه از توافقات، وضع این قانون دور از انتظار نبوده و نحوه برخورد و مواجهه طرف ایرانی مسیر آتی ادامه اجرای برجام را مشخص می کند. به نظر می رسد این طرح و سطح واکنش دستگاه دیپلماسی ایران به آن  و قاطعیتی که در برخورد با این اقدام خواهیم داشت، برای طرف مقابل نوعی سنجش قاطعیت ایران در واکنش به چنین اقداماتی است و لازم است  واکنش ها چنان قاطع باشد که جلوی چنین رفتارهایی را از طرف مقابل بگیرد.

انتهای پیام/