خطر خوابآلودگی در فصل تعیین سرنوشت
گاهی خداوند برای بندگان شایسته خود «دشمنتراشی» میکند. این کفرگویی نیست بلکه یکی از سنتهای الهی است. چنین اقدامی از سوی خدای حکیم، نه از سر دشمنی با بندگان که از جهت خیرخواهی برای آنان است.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم ، گاهی خداوند برای بندگان شایسته خود «دشمنتراشی» میکند. این کفرگویی نیست بلکه یکی از سنتهای الهی است. چنین اقدامی از سوی خدای حکیم، نه از سر دشمنی با بندگان که از جهت خیرخواهی برای آنان است. کسانی که با قرآن و مفاهیم حیاتبخش آیات آن، انس دارند این ادعا را تصدیق میکنند. بصیرت سیاسی در فهم نحوه تنظیم رفتار ما با دشمنان خارجی، از آیات مربوط به این ادعا، سرچشمه میگیرد. اما چرا خدای متعال در مسیر زندگی بندگان مومن خود عواملی را برای مزاحمت و مخالفت به وجود میآورد که موجب میشود از حرکت بازایستند یا گاهی دچار ترس و وحشت شده و تسلیم میشوند یا به همان راهی که دشمن تحمیل میکند تغییر مسیر میدهند.
شگفتآور اینکه هرچه این بندگان مومنتر و به حقیقت نزدیکتر، دشمنتراشها و مزاحمتها و مخالفتها بیشتر و گستردهتر! پیامبران الهی از یک سو مامور نشر و ابلاغ معارف الهی هستند و از سویی دیگر دشمنان و مخالفانی در مسیر آنها قرار داده میشود تا با عزمی بیشتر و ارادهای استوارتر بر ماموریت خود پافشاری کنند.
قرآن کریم: «اینگونه برای هر پیامبری دشمنی از مجرمان قرار دادیم، اما همین بس که پروردگارت هادی و یاور تو باشد.» (فرقان، آیه 31)
«اینچنین در برابر هر پیامبری دشمنی از شیاطین انس و جن قرار دادیم. آنها به طور سرّی سخنان فریبنده و بیاساس (برای اغفال مردم) به یکدیگر میگفتند و اگر پروردگارت میخواست چنین نمیکردند. بنابراین آنها و تهمتهایشان را به حال خود واگذار.» (انعام، آیه 112)
اینکه دشمن با کینهتوزی و فتنهانگیزی خود امنیت را سلب و با اعمال تحریم و فشارهای اقتصادی عرصه را تنگ میکند، برای ما ناخوشایند و آزاردهنده است.
اما اگر این دشمنی موجب بیداری، هوشیاری، مراقبت، کسب آمادگی و مقاومت در عرصههای اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اعتقادی شود، امری کاملا نامطلوب نخواهد بود و لذا در ضربالمثلهای ما گفته میشد: عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد.دشمنتراشی خداوند برای پیامبران اگرچه در نگاه اول امری عجیب و غیرمنتظره به نظر میآید، اما آن روی سکه این است که مسیر رشد و ارتقا و تعالی انسان به سوی خدای متعال از معبر خیر و شر و مبارزه جدی و همهجانبه با دشمنان خدا، میگذرد. به قول سعدی شیرازی: نابرده رنج گنج میسر نمیشود.
اگر در مفاهیم نهفته در آیات 249 تا 251 سوره بقره تامل کنیم، به حکمت الهی در سنت اعتلای انسان از طریق جهاد و مبارزه با دشمنان خدا پی میبریم و اینکه چگونه حضرت داوود(ع) پس از به هلاکت رساندن جالوت که فرماندهی سپاه دشمن را بر عهده داشت، صلاحیت تصدی حکومت و دریافت حکمت و علم را از سوی خداوند متعال به دست میآورد و اینکه از سپاه بزرگ طالوت عده اندکی که گوش به فرمان طالوت بودند و همه سختیها و مشقتهای مسیر طولانی که با طالوت پیموده بودند را تحمل کردند، شایستگی پیروزی بر سپاهیان جالوت را به دست آوردند.
نکته مهم این است که طالوت میتوانست به جای عمل به وظیفه سخت جهاد و مبارزه که خدای متعال برای او ترسیم کرده بود، راه آسان معامله با جالوت را انتخاب کند و موقتا غذا و توشهای به دست آورد تا سربازان خود را که دچار تشنگی و گرسنگی شدید شده بودند و طی مسیرهای طولانی پرزحمت آنها را به شدت دچار خستگی و تردید کرده بود به آب و نان و استراحت و رفاه برساند و چهبسا در فرصت مناسبی هدف شبیخون سپاه جالوت واقع میشدند.
اما همان گروه اندک مقاوم وفادار به طالوت بر راه حق خود پافشاری و مقاومت کردند و همه سختیهای مبارزه را تحمل کردند تا بالاخره لحظه باشکوه پیروزی زمینی و آسمانی خود را درک کردند.
امروز صفآرایی شیطان بزرگ و شیطانزادگان منطقهای در برابر انقلاب اسلامی و ملت بزرگ ایران و طالوت زمان و محاصره اقتصادی و تهدید به نفوذ و استحاله داخلی و صدور ناامنی و ترس و وحشت اگرچه دردسرها و مشکلاتی را برای کشور و ملت ما فراهم کرده است، اما این موانع چیزی جز آزمون تعیین سرنوشت برای ملت ما نیست و البته برابر آنچه در آیه 120 سوره توبه آمده است این پایداری و مقاومت در پیشگاه خدای متعال ثبت و ارجگذاری میشود:
«.... هیچ تشنگی، خستگی و گرسنگی در راه خدا به آنها نمیرسد و هیچ گامی که موجب خشم کافران میشود برنمیدارند و ضربهای از دشمن نمیخورند مگر اینکه به خاطر آن، عمل صالحی برای آنها نوشته میشود، زیرا خداوند پاداش نیکوکاران را تباه نمیکند.»
اکنون ما در مسیر مشیت الهی حرکت میکنیم و در معبر آزمونها و ابتلائات دشوار و پایداری در برابر مشکلاتی که دشمن بر ما تحمیل میکند سرنوشتی متناسب با انتخاب مسیر برای خود ترسیم میکنیم.
براساس این مقوله سخنان مقام معظم رهبری دوشنبه گذشته و ملاحظات مهمی که پیرامون انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان در فصل تعیین سرنوشت فرمودند را بازخوانی میکنیم. خداوند نعمتی را که به ملتی ارزانی داشته، سلب نمیکند مگر اینکه آن ملت با انتخاب مسیر دیگری شایستگیهای قبلی را از دست داده باشند.
قرآن کریم: زیرا خدا نعمتی را که به تو ارزانی داشته است، دگرگون نمیسازد، تا آن قدم خود دگرگون شوند و خدا شنوا و داناست. (انفال، آیه 53)
هر انتخاباتی در کشور ما فصل تعیین سرنوشت است. در عصر گذر نسلها، سکانداری نهادها و قوای کشور از سوی ملت به چه کسانی سپرده میشود؟
افرادی که با سنت الهی در مواجهه با دشمنانی که خداوند مبارزه با آنان را ابزار رشد و تعالی زمینی و آسمانی و تعیین سرنوشت ما قرار داده است، آشنا هستند و آن را باور دارند و شایستگی خود را در بصیرت و هوشیاری و مقاومت و مجاهدت در برابر شیوههای گوناگون نفوذ دشمن نشان دادهاند با انسانهای متزلزلی که قدرتطلبی برای ثروتاندوزی را قبله خود ساختهاند و لذا برای قبلهیابی خود با هر پیشنهادی آماده معامله هستند، چه از خارج و چه از داخل!
افرادی که نه تنها از ظرفیتهای اعتقادی برای مقاومت برخوردار نیستند که خود میتوانند طعمه دشمن برای توطئه خطرناکی مثل «نفوذ» شوند.
مقام معظم رهبری فرمودند: «مفهوم عمیق حقالناس در زمینههای اجرا، نظارت، حقوق داوطلبان، لیستهای انتخاباتی، صیانت از آرای مردم و پذیرش نتایج انتخابات، ابعاد مکمل و پرمعنایی دارد و مردم با توجه به طمعورزی آمریکاییها به این انتخابات، موضوع نفوذ را مورد توجه کامل قرار دهند.»
«آمریکاییها... به انتخابات چشم طمع دوختهاند، اما ملت بزرگ و هوشیار ایران چه در انتخابات و چه در مسائل دیگر مخالف خواستهای دشمنان عمل میکند و همچون گذشته به دهان آنها میکوبد.»
«کسانی که به اطلاعات دسترسی دارند، میدانند که چه دامهایی برای کشور گسترده شده یا در حال گسترده شدن است تا در حصار اراده و تصمیمات ملت نفوذ کنند. اگر بر فرض عنصری نفوذی در مجلس خبرگان یا مجلس شورای اسلامی یا دیگر ارکان نظام وارد شود، مانند موریانه از داخل پایهها را میجود و سست میکند.»
انتهای پیام/