انتقاد معاون وزیر نیرو از منتقدان سدسازی/کشور را بدون سد نمیتوان اداره کرد
معاون وزیر نیرو در امور آب و آبفا گفت: کسانیکه منتقد سدسازی در ایران هستند، بهطور قطع از وضعیت طبیعی وجغرافیایی ایران اطلاعی ندارند.
بهگزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، رحیم میدانی در مراسم آغاز عملیات اجرایی سد سرنی اظهار داشت: کار اجرای سد سرنی را آب منطقهای هرمزگان آغاز کرد اما کار به جایی رسید که به لحاظ حیثیت ملی نیاز بود کار را به شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران بسپاریم تا بتوانیم در یک دوره سه ساله با بهترین کیفیت و کمترین هزینه این سد را به بهرهبرداری برسانیم.
وی با بیان اینکه همواره تلاش وزارت نیرو این بوده که مسیر توسعه کشور را هموار کند، گفت: کشور ما نیازمند توسعه، ایجاد اشتغال مولد، افزایش ظرفیت تولید مواد غذایی و تأمین مناسب آب است که در کنار تمامی این موارد باید به توسعه پایدار توجه کنیم.
معاون وزیر نیرو در امور آب و آبفا افزود: مفهوم توسعه پایدار این است که هم از لحاظ اقتصادی، هم از لحاظ اجتماعی و هم از لحاظ زیست محیطی باید به مقوله توسعه نگاه کرد و این سه رکن، ارکان اصلی توسعه پایدار هستند.
میدانی با اشاره به بازنگریهای صورت گرفته بر روی پروژههای سدسازی در دولت یازدهم، اذعان داشت: اینکه ما پروژههای سدسازی را مجدداً مورد بازنگری قرار دادیم به لحاظ تأکیدی دوباره بر اهمیت محیط زیست بود و اینگونه نبود که ما نیاز به سدسازی نداریم.
وی با بیان اینکه بدون سدسازی نمیتوان کشور را اداره کرد، ادامه داد: کسانی که منتقد سدسازی در ایران هستند، بهطور قطع از وضعیت طبیعی وجغرافیایی ایران اطلاعی ندارند.
این مقام مسئول تصریح کرد: 90 درصد مواد غذایی ایران از اراضی آبی صورت میگیرد در حالی که در کشورهای دیگر جهان 60 درصد تأمین منابع غذایی از اراضی دیم است؛ همچنین بارندگیها در ایران پراکنده است و اغلب رودخانهها سیلابی هستند و اگر سازهای بر روی رودخانهها نداشته باشیم که در زمانهای پرآبی بتوانیم سیلابها و آوردهای رودخانهای را برای زمانهای کم آب سال ذخیره کنیم، در تأمین آب دچار مشکل میشویم.
میدانی افزود: بهطور مثال در بارندگیهای اخیر در کمتر از 24 ساعت 51 میلیون مترمکعب آب پشت سد میناب ذخیره شد که اگر این سد احداث نشده بود در عرض 24 ساعت 51 میلیون مترمکعب آب از دسترس ما خارج میشد و به دریا میریخت.
وی ادامه داد: وقتی سازههایی برای ذخیره آب شیرین پیش از اینکه به دریا ورود کنند نداشته باشیم باید سه تا 4 برابر از آب دریا برداشت کنیم تا بتوانیم از هزینههای سنگین یک واحد آن را به عنوان آب شیرین استحصال کنیم و بقیه را به دریا بازگردانیم که حتماً این مسئله به محیط زیست ضررهای خاص خودش را خواهد زد؛ پس به جای آنکه بخواهیم آب شیرین را به سمت دریا رها و دوباره آب را از دریا شیرین سازی کنیم میتوانیم سازههایی ایجاد کنیم و از ورود آب شیرین به دریا برای استفاده خودمان جلوگیری کنیم.
انتهای پیام/