بهترین راه داستاننویس شدن از نظر قاسمعلی فراست
منتقد ادبی معتقد است بهترین راه برای داستاننویس شدن شرکت در کلاسهای آموزشی و کارگاهها نیست. او پیشنهاد دیگری برای علاقهمندان به داستاننویسی دارند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، قاسمعلی فراست درباره داستان کوتاه گفت: داستان کوتاه برخلاف رمان، صرفاً یک تلنگر را به خواننده وارد میکند. در این داستانها قصد نداریم از راز زندگی و هستی پرده برداریم، بلکه صرفا یک موضوع ساده از زندگی را در چند صفحه بیان میکنیم و به نویسنده تلنگری میزنیم.
وی ادامه داد: اما در رمان به واسطه امکانات و حجمی که دارد، میتوان موضوعی را مورد تامل قرار داد. یعنی خواننده رمان درباره زندگی و هستی تامل میکند ولی در داستان کوتاه فرصتی برای این کار ندارد. به همین دلیل انتخاب سوژه در داستانهای کوتاه بسیار مهم است و نویسنده باید بداند چه سوژهای برای نگارش یک داستان کوتاه مناسب است.
این منتقد ادبی گفت: بعد از اینکه سوژه مناسب انتخاب شد، باید دید که این سوژه را باید چطور و از طریق چه زاویه دیدی روایت کرد. معمولاً خوب است داستانهایی که به حوزه درونیات آدمی ارتباط مییابد را با زاویه دید اول شخص روایت کنیم، اما اگر بیشتر توصیفات مربوط به خارج است بهتر است از زاویه دید سوم شخص یا دانای کل روایت شود.
وی درباره ضرورت وجود جذابیت در جملات آغازین یک داستان کوتاه گفت: داستان کوتاه باید در همان جملات نخستین خود مخاطب را درگیر کند تا داستان را تا انتها بخواند، به همین دلیل دانستن اینکه از کجا و چطور شروع کنیم بسیار اهمیت دارد. به همین دلیل شاید برای کسانی که تازه شروع میکنند بهتر است از سوژههای حادثه محور آغاز نمایند نه سوژههای موقعیتمحور، زیرا حادثهها کنجکاوی خواننده را برمیانگیزند و باعث میشوند او داستان را دنبال کند.
فراست افزود: در داستان کوتاه نباید از شخصیتهای زیاد استفاده کرد، زیرا در این نوع داستانها فرصت پرداخت به شخصیتهای متعدد وجود ندارد. این داستانها معمولا یک یا دو شخصییت دارند و به ندرت ممکن است سه شخصیت داشته باشند.
به گفته این نویسنده؛ بهترین راه برای داستاننویس شدن، نه شرکت در کلاسهای آموزشی و کارگاهها، بلکه داستانهای خوب خواندن است، زیرا همه چیز را برای خوب شدن یک داستان میتوان به صورت عملی در داستانهای خوب دید و یاد گرفت.
وی با بیان اینکه متاسفانه در کشور ما هنر و ادبیات راهی برای گذرداندن مناسب معاش نیست، گفت: در ادبیات و هنر نان پیدا نمیشود، ولی تا دلتان بخواهد در آن لذت وجود دارد؛ به همین دلیل من معتقدم بیچاره کسی است که در این دنیا هیچ دلمشغولی هنریای ندارد. اما شما که میخواهید وارد این عرصه شوید باید بدانید که این شغل درآمدزایی نیست و بهتر است در کنار این کار به فکر شغلی باشید. با این وجود کسی که میتواند داستان بنویسد، میتواند در یک جامعه حرفش را به خوبی مطرح کند، زیرا داستان نوشتن چیزی نیست جز همین درست و بهجا مطرح کردن امری و این به نویسنده کمک میکند در حوزههای دیگر هم خوب موضوع مدنظرش را طرح کند.
انتهای پیام/