کلیسا، زورخانه و محرم منبع‌های الهام من در موسیقی هستند

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در ادامه برگزاری نشست‌های خبری گروه‌های حاضر در سی‌ویکمین جشنواره موسیقی فجر ظهر امروز گروه کوبه‌ای تهران، نغمه تجدد و لوریس چکناواریان نشست‌های خود را برگزار کردند.

گروه کوبه‌ای تهران با حضور حسین رضایی‌نیا، وحید اسداللهی و کامبیز گنجه‌ای در جمع خبرنگاران به بیان توضیحاتی درباره اجرایشان پرداخت.

رضایی‌نیا در صحبت‌هایش گفت: سازهای کوبه‌ای انرژی و اثرگذاری‌شان بسیار زیاد است، اما مهجور مانده‌اند به همین دلیل تصمیم به تاسیس گروه سازهای کوبه‌ای تهران گرفته‌ایم.

وی ادامه داد: اجرای ما با شاهنامه‌خوانی مرشد مهرگان آغاز می‌شود و سپس وارد فضاهای ریتمیک دیگر می‌شویم. گروه سازهای کوبه‌ای تهران اجراهایش تنها مختص به جشنواره نیست، برنامه‌های زیادی برای اجرای کنسرت‌ داریم و حتی ممکن است از نوازندگان معروف دنیا در حوزه سازهای کوبه‌ای برای حضور در کنار گروه‌مان دعوت کنیم. 

وحید اسداللهی یکی دیگر از اعضای گروه کوبه‌ای تهران گفت: قدم نخست در تشکیل گروه‌ سازهای کوبه‌ای را کامبیز گنجه‌ای حدود 7 سال پیش برداشت. اکنون آرام‌آرام به سمتی می‌رویم که سازهای ریتمیک اقوام هم وارد ترکیب سازهای موسیقی ایرانی می‌شوند.

نشست بعدی با حضور نغمه تجدد برگزار شد. 

تجدد در آغاز صحبت‌هایش گفت: من همسر بیژن کامکار هستم و از کودکی تاکنون در حوزه موسیقی فعالیت دارم. امسال در قالب جشنواره اجرایی ویژه بانوان داریم که ترکیب گروه ما به این شرح است: هانا کامکار، ندا خاکی، نسیم اعرابی، خورشید دادبه، آذرنوش خدایی، نیلوفر شهبازی، نیکناز نیکقلمی و ندا بهنازی.

وی ادامه داد: اجرای ما در دو بخش موسیقی ملی و موسیقی تنبور به روی صحنه می‌رود. در بخش موسیقی تنبور گزیده‌ای از کارهای پیشین با گروه شمس نواخته می‌شود که از جمله این آثار می‌توان به «مستان سلامت می‌کند»، «ساربان» و «آن سو مرو» اشاره کرد. در بخش موسیقی ملی نیز آواز بوسه‌های باران  به همراه قطعه‌هایی «مگذار و مگذر» و «ای جان» اجرا می‌شود. 

آخرین نشست امروز با حضور لوریس چکناواریان رهبر ارکستر ملی برگزار شد. 

چکناواریان در آغاز صحبت‌هایش گفت: نخستین بار است که ارکستر ملی را رهبری می‌کنم. قرار است در این اجرا «سوئیت آرارات»- روایت فرود آمدن کشتی نوح بر روی کوه آرارات، اجرای هفت لاوسانگ، اجرای قسمت‌هایی از سوئیت پردیس و پریسا و اجرای قطعه سلام اجرا شود.

چکناواریان درباره تفاوت‌های ارکستر ملی و ارکستر سمفونیک گفت: ارکستر ملی فرقی با ارکستر سمفونیک ندارد. ارکستر ملی همان ارکستر سمفونیک است با این تفاوت که در اجرای من خبری از ربع پرده نیست. ارکستر ملی برای آهنگسازان ایرانی است و من فکر می‌کنم یکی از آهنگسازان ایرانی هستم. 

این آهنگساز درباره علت اجرا نشدن سمفونی تختی گفت: سمفونی تختی اثر بزرگی برای ارکستر بزرگ و گروه کر است. اجرای این قطعه برای جشنواره موسیقی فجر آماده نمی‌شد و امیدوارم در سال آینده بتوانم این اثر را به روی صحنه ببرم.

چکناواریان در پاسخ به پرسشی درباره قطعاتی که توسط ارکستر ملی اجرا می‌شود، تاکید کرد: ارکستر ملی نباید خودش را به آثار موسیقی دستگاهی محدود کند. هنرمندانی مانند مانند احمد پژمان، گری‌گوریان و ملیک اصلانیان از جمله آهنگسازان بزرگی هستند که می‌تواند آثارشان در ارکستر ملی اجرا شود. ارکستر ملی بیش از هر چیز باید به اجرای آثار آهنگسازان ایرانی اختصاص داده شود. 

این رهبر ارکستر درباره احتمال همکاری‌اش با خوانندگان ایرانی گفت: خوانندگان ایرانی عادت به آزاد خواندن دارند. در موسیقی ایران معمولا سازها خواننده را دنبال می‌کنند اما در موسیقی کلاسیک این چنین نیست. در موسیقی کلاسیک ماته ماتیک است. در موسیقی کلاسیک 99 درصد با علم روبه‌رو هستیم و یک درصد موسیقی وجود دارد که آن یک درصد هم باید الهام از سوی خداوند باشد. به هر روی برای کار با خوانندگان ایرانی باید خواننده‌ای انتخاب شود که بتواند کارش را با ارکستر انجام دهد. 

وی ادامه داد: هیچ ارتشی در دنیا نیست که کیفیت و دیسیپلین ارکستر را داشته باشد. خواننده باید با ریتم‌های ارکستر همراهی کند و حتی یک ثانیه تعلل کار ارکستر را با مشکل روبه‌رو می‌کند. 

چکناواریان با اشاره به همکاری سال‌های دورش با شهرام ناظری گفت: ناظری در آن اجرا فوق‌العاده بود و من فکر نمی‌کردم چنین توانایی برای خواندن در کنار ارکستر داشته باشد.  اگر در آینده امکان همکاری با خواننده‌ای در این سطح وجود داشته باشد حتما استقبال می‌کند. 

وی درباره سبک موسیقی‌اش گفت: موسیقی من سه منبع اصلی دارد که عبارتند از موسیقی کلیسایی، موسیقی زورخانه و موسیقی محرم. این 3 مورد پایه‌‌های اصلی تمام آثار من هستند که می‌توانید نشانه‌های این 3 را در آثارم بشنوید. برای مثال در اپرای رستم و سهراب نبرد پدر و پسر را براساس ریتم‌های زورخانه نوشتم و مراسم تشییع جنازه را براساس موسیقی محرم نوشتم. 

انتهای پیام/