ندای آسمانی در اطاعت از امام مهدی(ع) در سال ظهور

به گزارش خبرگزاری تسنیم، کتاب‌های "ملاحم و فتن" دسته‌ای از منابع حدیثی است که به اوضاع آخرالزمان و ظهور امام عصر(عج) می‌پردازد. البته این مبحث در میان شیعه غالبا با عنوان ملاحم و در میان اهل سنت بیشتر با عنوان فتن تعبیر شده و هر دو فرقه کتاب‌های خود را به همین نام ها خوانده‌اند.

سید بن طاووس (م 664) عالم شیعی با استفاده از کتاب‌های فتن اهل سنت کتاب "التشریف بالمنن" معروف به "الملاحم و الفتن" را جمع آوری کرده است. کتاب حاضر- که در نگاه نخست بخش عمده آن درباره آخرالزمان شناسی و نشانه‌های ظهور به نظر می‌آید- در دیدگاه محدثان و عالمان شیعه، پس از سید اهمیت فراوانی یافته است و از احادیث آن به مثابه روایاتی درباره علامت‌های ظهور بهره برده‌اند.

علامه مجلسی روایات الفتن را به نقل از ابن طاووس گزارش کرده و دیگر محدثان بعدی نیز چنین کرده‌اند. سید در این کتاب حدود 425 تا 450 روایت را نقل کرده است که از این روایت‌ها تنها حدود 170 روایت به بحث مهدویت و نام و اوصاف مهدی(عج)، نشانه‌های ظهور، مدت زمان حکومت، اوصاف حکومت و یاران حضرت مهدی (عج) می‌پردازند.

در این مجال قسمت هایی از این کتاب گرانقدر مهدوی را متذکر می شویم.

حسن گوید: رسول خدا(ص) یاد بلائی کرد که دچار اهل بیتش می شود تا اینکه خدا مردی را با بیرق سیاه از طرف مشرق بفرستد کسی که آن بیرق را یاری کند خدا او را یاری می کند و کسی که نصرت آن را ترک کند خدا نصرتش را ترک می کند، بعدا می آیند نزد مردی که نامش نام من است و او را سرپرست خود می کنند و خدا او را یاری و تایید می نماید.

عمرو بن مره جهنی می گوید: بیرق سیاهی از خراسان خروج می کند تا اینکه مال سواری خود را به این درخت زیتونی که مکان آن در زمین بایر ما است می بندد. راوی گوید: گفتیم: ما درخت زیتونی در اینجا نمی بینم؟ گفت: تا موقعی که افراد آن بیرق وارد اینجا شوند آن درخت بوجود می آید. عبدالرحمان بن قار گوید: اهل دومین بیرق سیاهی بر بیرق اول خروج می کند (مال سواری خود را) به آن (درخت) می بندد موقعی که وارد شدند خارجی به آنها خروج می کند، از اهل بیرق اول، کسی نیست مگر اینکه پنهان می شود و آن ها را (اهل بیرق اول را) شکست می دهد.

سعید بن مسیب از رسول خدا(ص) روایت کرده است که فرمود: بیرق های سیاهی از طرف مشرق خروج می کند و تا آن موقعی که خدا بخواهد خواهند بود بعد از آن بیرق های کوچک سیاهی از طرف مشرق خروج می کنند و با مردی از فرزندان ابی سفیان و یارانش جنگ می کنند و مطیع مهدی(ع) می شوند.

ابو رزین می گوید: موقعی که سفیانی به کوفه رسید و یاران آل محمد(ص) را کشت مهدی(ع) خروج می کند و شعیب بن صالح در زیر لوا او خواهد بود.

جابر از امام محمد باقر(ع) روایت کرده که فرمود: بیرق های سیاهی از خراسان خروج می کنند و وارد کوفه می شوند، وقتی که مهدی(ع) خروج کرد راجع به بیعت نزد او خواهد فرستاد.

کعب می گوید: وقتی که سنگ آسیای بنی عباس بگردش افتاد و افراد بیرق های سیاه، مال های سواری خود را به زیتون شام بستند و خدا اصهب را با عموم اهل بیتش به طوری به دست آن ها کشت که یک نفر اموی نماند مگر اینکه فراری و مخفی باشد و سفیانی بنی جعفر و بنی عباس را از بین برد و ابن آکله الاکبار بر منبر شام نشست و بربر به سوی جنگ شام خروج کرد، علامت خروج مهدی(ع) است.

ابن شوذب گوید: من نزد حسن بودم که سخنی از مردم (حمص) به میان آمد حسن گفت: مردم حمص در بین جمعیت اول، با سعادت ترین مردم خواهند بود و در بین جمعیت دوم، شقی ترین مردم هستند راوی گوید: گفتم: ای ابا سعید جمعیت دوم کدام است؟ گفت: هشتاد هزار نفر که دل های پری دارند - نظیر (دل) انار که پر است از حبه - از طرف مشرق خروج می کنند که نابود کردن جمعیت اول به دست آنها است.

محمد بن جعفر از حضرت علی بن ابی طالب(ع) روایت کرده که فرمود: سفیانی می نویسد: برای آنکسی که در کوفه است - بعد از آنکه شهر کوفه را کوبیده باشد - که به طرف حجاز رود، پس به سوی مدینه خواهد رفت و شمشیر کشیده چهار صد نفر از قریش و انصار را می کشد و شکم ها را پاره کرده و بچه ها را خواهد کشت و یک برادر و خواهر را که نام آنها محمد و فاطمه است کشته آن ها را درب مسجد مدینه به دار میزند. ابو رومان از علی بن ابیطالب(ع) روایت کرده که فرمود: سفیانی لشکری به مدینه می فرستد که بر هر یک از آل محمد(ص) قدرت پیدا کنند بگیرند و مرد و زن هائی را از بنی هاشم بکشند، در این موقع است که مهدی و مستنصر از مکه به مدینه فرار می کنند، پس آنها را تعقیب می کنند در صورتیکه آنها به حرم امن خدا ملحق شده اند. کعب می گوید: اهل مدینه جبلیه مستاصل خواهند شد و نفس زکیه کشته می شود ابن عمر گوید: علامت جنگ مدینه آنست که امیر مصر بیاید و در حدیث دیگر است که وقتی در مدینه آمدند در مدت سه روز اهل آن را می کشند.

عبدالسلام بن سلمه (گوید:) از ابو قبیل شنیدم: سفیانی لشکری به مدینه می کشد و امر می کند هر کسی را که از بنی هاشم در آنجا باشد حتی زن های آبستن را بکشند، این کار را به علت آن می کند که یک نفر هاشمی با اصحاب خود از طرف مشرق خروج می کند (سفیانی)می گوید این چه بلائی است که اصحاب من غیر از آن افرادی که قبل از آن ها بودند کشته شدند پس به قتل آنها فرمان می دهد به طوری که احدی در مدینه شناخته نمی شود و از مدینه به طرف بیابان ها و کوه ها فرار می شوند حتی زنان آن ها فرار خواهند کرد. چند روزی لشکر او (سفیانی) در میان آنها شمشیر می کشد و بعد از آن خودداری می نماید، در بین آن مردم کسی ظاهر نمی شود مگر اینکه ترسان خواهد بود، تا اینکه مهدی(ع) در مکه ظهور کند، موقعی که آن حضرت در مکه ظهور کرد باقیمانده (بنی هاشم)در مکه به دور او اجتماع میکنند.

فصل احمد بن یحیی صولی از آل... نقل می کند: گروهی که چشم های آنها کوچک و صورتشان پهن (یا داغ دار) که نظیر سپرهای پهن یا آهنین... جسد و مو، مال های سواری خود را به درخت خرما می بندند.

ابو هریره گوید: در مدینه ریگزاری (یا جنگ و جدالی) است که سنگ های زیتون در آن غرق می شوند و واقعه حره در مقابل آن، چون ضربت تازیانه ای است، آن واقعه به طور تقریب به قدر 24 میل دور از مدینه اتفاق می افتد و بعد با مهدی(ع) بیعت می شود.

کیسان قصاب از مولای خود روایت کرده که گفت: از علی بن ابیطالب(ع) شنیدم که فرمود: مهدی(ع) خروج نمی کند تا اینکه سه نفر کشته شوند و سه نفر بمیرند و سه نفر باقی بمانند.

عمار یاسر گوید: علامت خروج مهدی(ع) آن موقعی است که ملت ترک به سوی شما برگردد و آن خلیفه شما که اموال را جمع می کند بمیرد و (شخص) کوچکی را خلیفه خود کند و بعد از دو سال از خلافت خلع شود و طرف غربی مسجد دمشق فرو رود و سه نفر در شام خروج کنند و اهل مغرب به سوی مصر خروج نمایند که همان امارت و سلطنت سفیانی خواهد بود. شخصی از اهل مغرب گوید: مهدی(ع) خروج نمی کند تا اینکه مرد، دختر خوشگل و زیبا را برای فروش عرضه کند و بگوید: کی به وزن این دختر طعام می دهد و آن را می خرد؟ بعد از آن مهدی(ع) خروج خواهد کرد.

ابو رومان از علی بن ابی طالب(ع) روایت کرده که فرمود: موقعی که منادی از آسمان ندا کرد: حقا که حق با آل محمد(ص) است مهدی(ع) ظهور می کند و نام او در دهان مردم خواهد بود و مردم مسرور می شوند و ذکری غیر از ذکر آن حضرت ندارند.

ابن شوذب از بعضی از اصحاب خود نقل کرده که مهدی(ع) خروج نمی کند مگر اینکه نه رئیسی باقی باشد و نه ابن رئیس.

ابو قبیل میگوید: مردی از بنی هاشم مالک خواهد شد که بنی امیه را می کشد از آنها جز قلیلی باقی نخواهد ماند و غیر از بنی امیه کسی را نمی کشد. بعد از آن مردی از بنی امیه خروج خواهد کرد که در عوض هر نفری از بنی امیه دو نفر از بنی هاشم خواهد کشت تا اینکه غیر از زن ها کسی باقی نمی ماند، پس از آن مهدی علیه افضل الصلوه و السلام و عجل الله تعالی فرجه خروج کند.

سعید بن مسیب گوید: فتنه ای بپا خواهد شد که اول آن بچه بازی است هر چه از طرفی تسکین پیدا می کند از جانب دیگر سربلند می کند به همین نحو خواهد بود تا اینکه منادی از آسمان ندا می کند: آگاه باشید که امیر شما فلانی خواهد بود. ابن مسیب تا سه مرتبه گفت: حقا که او امیر شما است.

جابر از حضرت امام محمد باقر(ع) روایت کرده که فرمود: منادی از آسمان ندا می کند آگاه باشید که حق با آل محمد(ص) است و منادی از زمین ندا می کند: آگاه باشید که حق با عیسی است یا گفت: آل عباس است من در باره آن منادی زمین شک دارم، جز این نیست که آن صوت زمین از شیطان است که می خواهد امر را بر مردم مشتبه نماید.

مغیره بن عبدالرحمان گوید: راجع به فتنه ابن زبیر به مادرم که پیر و قدیمی بود گفتم: این فتنه ای است که مردم را هلاک خواهد کرد؟ گفت: نه ای پسرک من، ولی بعد از آن فتنه ای به پا خواهد شد که مردم هلاک می شوند و کار آن ها استقامت پیدا نمی کند تا اینکه منادی از آسمان ندا کند: بر شما لازم است که (متابعت) فلان کنید

ابن مسیب گوید: فتنه ای در شام به پا می شود که اول آن بچه بازی خواهد بود، بعد از آن کار مردم استقامت ندارد و پایه آن به جائی بند نخواهد شد و مردم جماعتی ندارند تا آنکه منادی از آسمان ندا کند: بر شما لازم است که از فلانی متابعت نمائید و کف دستی پیدا می شود و اشاره می کند و در روایت دیگر است که آن منادی میگ وید: امیر شما فلانی است.

شهر بن حوشب از رسول خدا(ص) روایت کرده که فرمود: در محرم آن سالی که سر و صدا و جنگ می شود منادی از آسمان ندا می کند آگاه باشید که برگزیده خلق خدا فلانی است به حرف او گوش کنید و او را اطاعات نمائید.

عمار یاسر میگوید: موقعی که نفس زکیه کشته شود و برادرش در مکه بطور مرموزی کشته شود منادی از آسمان ندا می کند: امیر شما فلان است و آن مهدی(ع) است که زمین را پر از حق و عدل خواهد کرد.

سعید بن مسیب گوید: بعد از این، افتراق و اختلافی خواهد بود تا اینکه کف دستی از آسمان ظاهر شود و منادی از آسمان ندا کند امیر شما فلان است.

ابن رومان از حضرت علی بن ابیطالب(ع) روایت کرده که فرمود: بعد از خسفی منادی در اول روز ندا میکند که حق با آل محمد(ص) است، بعد از آن منادی در آخر روز ندا می کند که حق با اولاد عیسی است و آن مدحی است از شیطان.

منبع: شبستان

انتهای پیام/