قوانین بین الملل مهمترین چالش عربستان برای دخالت در سوریه

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از پایگاه خبری الثبات لبنان، عربستان اعلام کرد تمایل دارد برای حمله زمینی در سوریه به سردمداری آمریکا برای رویارویی با داعش شرکت کند. اخباری که در رسانه ها درز پیدا کرده نشان از این دارد که آموزش های نظامی که در عربستان صورت می‌گیرد بخشی از طرح برای دخالت در سوریه است. همه می‌دانند که دخالت عربستان در یمن در صورتی که عملی شود علیه ارتش سوریه است و نه داعش.

واقعیت این است که گفته شود اعلام تمایل عربستان بیانگر پاسخ مثبت این کشور به اظهارات اشتون کارتر وزیر دفاع آمریکا است. کارتر وزیر دفاع آمریکا در دیدار با اعضای پیمان آتلانتیک شمالی «ناتو» گفته است همه باید به وظیفه خود عمل کنند. او در این دیدار گفت که کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس و ترکیه به اندازه کافی نقش بازی نمی کند و تمدن اسلامی باید برای حفظ خود مبارزه کند.

میدان های نبرد سوریه پس از پیروزی های ارتش سوریه و همپیمانان آن اجازه پیروزی آسان برای غرب را نمی دهد. دخالت نظامی در سوریه غرب را به طور مستقیم با روسیه روبرو خواهد کرد. آنها از این مسئله دوری می کنند. زیرا چنین چیزی به جنگ جهانی منجر خواهد شد که پیامدهای آن برای همه خطرناک خواهد بود.

درباره میدان های نبرد سوریه همین کافی است، اما در قوانین بین الملل می توان به برخی از چالش هایی که این مداخله با آن روبرو است، اشاره کرد.

این چالش ها عبارتند از:

1- دخالت نظامی عربستان در سرزمین های سوریه بدون موافقت آشکار دولت سوریه به منزله حمله و نادیده گرفتن حاکمیت سوریه تلقی می شود. پس باید در برابر چنین مداخله رویارویی کرد و آن را اشغال سوریه به شمار آورد. بر این پایه بمباران نیروهای عربستان حق قانونی دولت سوریه است. دولت سوریه حق دارد که از خود در برابر دشمنان دفاع کند. این حقی است که قوانین بین المللی و ماده 51 منشور سازمان ملل به آن اعتراف می کند. بر پایه این قانون، این حق طبیعی کشورها است که در صورت حمله نیروهای مسلح به یکی از کشورهای عضو سازمان ملل متحد از خود دفاع کنند.

2- با وجود اینکه در سازمان ملل قطعنامه های متعددی درباره مبارزه با تروریسم در سوریه صادر شده است. از جمله قطعنامه‌های شماره 2249 و 2253، اما هیچ یک از این قطعنامه ها به کشورها اجازه حمله نظامی به بهانه مبارزه با داعش در سوریه و عراق را بدون اجازه دولت های این 2 کشور نداده است. مستقیما پس از صدور قطعنامه 2249 برخی از پشتیبانان گروه های مسلح در سوریه مدعی شدند که این قطعنامه، دخالت نظامی در سوریه و عراق را قانونی می دانند. آنها از بند 5 این قطعنامه که در آن شورای امنیت از کشورهای عضو که توانایی لازم برای اتخاذ همه تدابیر لازم را دارند خواسته برای جلوگیری از عملیات تروریستی داعش و جبهه النصره در سوریه و عراق اقدام کنند، سوء استفاده می کنند.

قانونی جلوه دادن دخالت نظامی در سرزمین های دولت مستقل نیاز به قطعنامه ای از شورای امنیت به موجب فصل هفتم منشور سازمان ملل دارد. اما قطعنامه یادآوری شده نه به طور آشکار و نه به طور ضمنی به فصل هفتم منشور سازمان ملل اشاره کرده است. این به مفهوم آن است هرگونه دخالت ناتو یا عربستان یا دیگر کشورها به بهانه مبارزه با داعش در سوریه از مشروعیت بین المللی برخودار نیست. افزون بر این، بند پنجم هم شرط کرده است که این تدابیر باید طبق قانون بین المللی و منشورهای سازمان ملل اتخاذ شود. یعنی بر اصل حاکمیت کشورهای عراق و سوریه تاکید شده و این یک رکن اساسی قوانین بین الملل و منشور سازمان ملل است.  

بنابراین، همه داده ها در میدان های نبرد، سیاست و حتی قانونی سبب شده برای ناتو بسیار سخت باشد که به عربستان سعودی اجازه دخالت نظامی زمینی در سوریه بدهد. از این رو سخن مقام های عربستان مبنی بر مداخله زمینی در سوریه صرفا جنبه ترساندن دارد که آمریکا از راهبرد آن می خواهد روس ها را وادار سازد تا به مبارزه با تروریست ها در سوریه پایان دهند یا اینکه آمریکا از این راهبرد می خواهد که عربستان را در باتلاق سوریه گرفتار کند. عربستان چگونه امید به نبرد با خرس روسی را دارد آن هم در شرایطی که با سپری شدن حدود یک از سال از نبرد علیه یمن هنوز هم عربستان هیچ موفقیتی به دست نیاورده است.
انتهای پیام/