هدف نهایی از نفوذ سیاسی، فرهنگی و امنیتی نفوذ اقتصادی است/ باید اقتصاد کشور را از نفوذ نجات داد
حداقل چهار عرصه برای نفوذ از طرف آمریکا وجود دارد: نفوذ اقتصادی، نفوذ سیاسی، نفوذ فرهنگی و نفوذ امنیتی و هدف نهایی برای نفوذ، مسئله اقتصاد است؛ چرا که آمریکا در ایران دو دسته منافع اقتصادی دارد.
به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری تسنیم، حجتالله عبدالملکی از اقتصادانان حاضر در لیست ائتلاف اصولگرایان در تهران طی یادداشتی با عنوان "نفوذ اقتصادی و انتخابات مجلس" نفوذ اقتصادی را هدف اصلی دشمن دانست و راهکارهای مقابله با نفوذ اقتصادی را تشریح کرد.
متن این یادداشت بهشرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
راههای نفوذ اقتصادی و مسئله مجلس و انتخابات
حداقل چهار عرصه برای نفوذ از طرف آمریکا وجود دارد: نفوذ اقتصادی، نفوذ سیاسی، نفوذ فرهنگی و نفوذ امنیتی و هدف نهایی برای نفوذ، مسئله اقتصاد است؛ چرا که آمریکا در ایران دو دسته منافع اقتصادی دارد.
نفوذ برای آمریکا و غرب یک دسته منافع مستقیم و یک دسته منافع غیرمستقیم دارد. منافع غیرمستقیم، بحث تمدنی را شامل میشود که اگر آمریکا بتواند انقلاب اسلامی را مهار کند، در بلندمدت میتواند تمدن خود را تضمین کند و تمدن غرب را رو به جلو ببرد. اما برای آن هدف نهایی که گفته شد در هر صورت از هر چهار مجاری نفوذ استفاده میکند.
در هر کدام از این چهار مجاری یک سری محورها وجود دارد. هر کدام از این محورها مصادیقی دارد که مصادیق میتواند داخلی و خارجی باشد.
یکی از محورهای نفوذ سیاسی، مسئله انتخابات است. بحث ما نفوذ عناصر وابسته به مجلس است که چه برنامهای برای آن ممکن است وجود داشته باشد؟
در بحثهای سیاسی تام آن میتوان گفت: برای نفوذ در انتخابات، قطعاً از عناصر اقتصادی و عناصر فرهنگی هم استفاده میکنند، خود محور سیاسی هم مطرح هست.
نمایندگانی را که میخواهند به مجلس بفرستند، نمایندگانی باشند که پیگیر منافع آمریکا باشند که این خود نسل سوم استعمار است. نسل اول استعمار حمله نظامی و اشغال بود، نسل دوم، کودتا بود و نسل سوم، الگوی نفوذ خزنده است که افرادی را در مراکز تصمیم گیری و تصمیم سازی بگمارند که اینها در واقع آن منافع را پیگیری کنند. ظاهر این افراد هم، ظاهر صالحی است.
اینها از ابزارهای مختلفی میتوانند استفاده کنند. در نفوذ اقتصادی دو مسیر مستقیم و غیرمستقیم وجود دارد.
برای مسیر مستقیم نفوذ چهار راه وجود دارد:
• فروش کالا
• حضور در بخش انرژی
• خرابکاری
• منابع انسانی (مغزها، نخبگان و...)
و برای مسیر غیرمستقیم سه راه وجود دارد:
• دیپلماسی علمی
• دیپلماسی عمومی
• دیپلماسی رسمی
حال میتوان تحلیل کرد که چگونه این هفت راه (البته حداقل هفت راه) به جریان انتخابات، برای نفوذ دادن افراد وابسته به خودشان، کمک میکند.
بحث مسیر غیرمستقیم بیشتر به جریان انتخابات مرتبط است. در توضیح راههای مسیر غیرمستقیم، بهترتیب میتوان گفت:
دیپلماسی علمی:
یعنی حضور افراد تحت تأثیر نگاه علوم انسانی غربی در مجلس، یعنی آمریکاییها اینطور القا کردند که یک علمی، یک مبنای دانشی دارند که بر همه مبانی در دنیا غلبه دارد از جمله بر مبانی اسلامی (عدم اعتقاد به علوم انسانی بومی و اسلامی).
دیپلماسی عمومی:
در دیپلماسی عمومی مسئله اصلی، سبک زندگی است. در اینجا دو مدل مد نظر آنهاست.
• برجسته کردن سبک زندگی آمریکایی یا غربی برای نمایندگان:
یعنی اگر نمایندگانی که به مجلس رفتند یا خواهند رفت، افراد دستنشانده بهلحاظ فکری، آمریکایی نباشند، بعداً زندگی اینها را به آن سمتی ببرند که مد نظر خودشان است که خود به خود این افراد در جبههای میروند که منافع آمریکا را پیگیری کنند.
• برجسته کردن سبک زندگی غربی برای تودهها:
سبک زندگی مطلوب تودهها چه سبکی است که لباس آن سبک را تن نامزد انتخاباتی بکنند تا رأی بیاورد. اینها همه منوط به این است که سبک زندگی چگونه شکل گرفته باشد. طرف غربی تلاش میکند که سبک زندگی خودش را برجسته کند.
دیپلماسی رسمی:
یک جریان دیپلماتیکی در کشور صورت میگیرد که بهنفع کاندیداهایی که طرفدار منافع آمریکا هستند تمام شود تا آنها رأی بیاورند، بهعنوان مثال: آمریکا نشان بدهد که در جریان دیپلماسی دوستدار آمریکا، فشارها روی ایران و تحریمها را کم کرده است یعنی بگوید "مردم، ببینید دیپلماسی با آمریکا جواب میدهد، پس به کسانی رأی دهید که شعار «نگویید مرگ بر آمریکا» سر میدهند".
این احتمال هم وجود دارد که آمریکاییها یک گشایشی را در هفتههای منتهی به انتخابات ایجاد کنند تا به مردم بگویند دیپلماسی با آمریکا جواب داد و آنهایی که گفتمانشان ارتباط با آمریکاست به مجلس راه پیدا کنند.
در مسیر مستقیم، شرکتهای چندملیتی مسئله مهمی است. شرکتهای چندملیتی یعنی یک سری شخصیتهای حقوقی که وابستگی به آمریکا دارند، در کشورهای مختلف مستقر میشوند و اینها شروع به استخدام کردن افرادی از خود آن کشورها میکنند و آنها را با فکر مد نظر خودشان پرورش میدهند. از آنها حمایت مالی هم میکنند و آنها میروند و در جایگاه تصمیم ساز و تصمیم گیر قرار میگیرند، مانند شرکتهایی که در آنها حضور آمریکا چندان به چشم نمیآید ولی سهامدار عمده آنها آمریکاییها هستند. این شخصیتها، چنین شرکتهایی را در کشورها نفوذ میدهند، بهعنوان مثال: یک شرکتی که تولید کننده تجهیزات الکترونیکی است بهطوری که سیدرصد آن آمریکایی است، این شرکت وارد ایران میشود، نمایندگی ایجاد میکند و ممکن است خط تولید هم ایجاد کند. برای فروش محصولاتش در بازار شروع به نیرو گرفتن میکند، مثلاً در شهرهای بزرگ دفتر مرکزی ایجاد میکند و برای دفتر مرکزی خود افراد جهتدار بهلحاظ سیاسی استخدام میکند. اینها را از نظر فکری تقویت میکند. برای آنها کارگاه آموزشی برگزار میکند. کنار بازاریابی این افراد بهمرور با تفکرات آمریکاییها آشنا میشوند و بیشتر تحت تأثیر قرار میگیرند. از طرف دیگر به آنها حقوق خوب هم میدهند و بهاصطلاح آنها را نمکگیر میکنند و توان مالی آنها را برای رقابت انتخاباتی بالا میبرند و آنها راحت در انتخابات پیروز میشوند.
در ایران معمولاً نگاهی که نسبت به انتخابات وجود دارد نگاه اقتصادی است نه سیاسی ولی در جریان نفوذ، اصل نظام، ریشه، اصول و مبانی آن مد نظر است.
اینجا شفافیت مالی نمایندگان مطرح میشود که هر کدام از آنها روشنگری کند که برای تبلیغات خود چقدر و از کجا هزینه کرده است.
این قضیه دو هدف را دنبال میکند: یکی اینکه باعث هوشیاری مردم میشود و دوم اینکه از ریخت و پاش در انتخابات جلوگیری میکند.
حجتالله عبدالملکی از جمله اقتصاددانان لیست ائتلاف اصولگرایان است که رزومه وی بهشرح زیر است:
دکتر حجتالله عبدالملکی
زندگینامه و شرح خلاصه سوابق اجرایی و علمی
الف. زندگینامه:
• متولد چهارم فروردین ماه سال 1360 ــ شهر ری؛
• ساکن تهران (شهرک اکباتان)؛
• اقتصاددان و عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق علیه السلام؛
• دکترای اقتصاد از دانشگاه اصفهان ــ نفر اول دوره (1388)؛
• کارشناس ارشد معارف اسلامی و اقتصاد از دانشگاه امام صادق علیه السلام ــ نفر اول دوره (1384)؛
• حافظ قرآن کریم؛
• مسلط به زبانهای انگلیسی و عربی؛
• قهرمان مسابقات کاراته و تیراندازی؛
• نفر اول المپیاد معارف اسلامی.
ب. سوابق اجرایی:
• دبیر شورای اقتصاد سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران (1394 ــ ادامه دارد)؛
• دبیر اندیشکده آمایش بنیادین ــ مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت (1393 ــ 1392)؛
• معاون رییس دانشکده معارف اسلامی و اقتصاد دانشگاه امام صادق علیه السلام (1390 ــ 1386)؛
• عضو هیئت مدیره صندوق بیمه اجتماعی روستاییان و عشایر کشور (1391 ــ 1389)؛
• عضو شورای فقهی صنعت بیمه (بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران) (1391)؛
• مشاور وزارت امور اقتصادی و دارایی (1388 ــ 1385)؛
• نماینده جمهوری اسلامی ایران در اجلاس بین المللی بانک جهانی ــ فرانسه (2010)؛
• دبیر سمینار بین المللی بازنگری در "گزارش توسعه جهانی 2009" (با همکاری وزارت امور اقتصادی و دارایی و بانک جهانی) (2010)؛
• مدیر بنیاد دانشنامه اقتصاد اسلامی و مجری ویرایش اول دانشنامه (از سال 1390)؛
• دبیر علمی همایش بین المللی وقف و تمدن اسلامی (2008)؛
ج. سوابق علمی:
• اقتصاددان، استاد دانشگاه و عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق علیه السلام؛
• نظریهپرداز ملی در حوزه اقتصاد مقاومتی؛
• نظریهپرداز، صاحب نظر و چهره بین المللی در حوزه اقتصاد اسلامی و اقتصاد منطقهای؛
• تحلیلگر ارشد مسائل اقتصادی داخلی و بین المللی در رسانههای داخلی (صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، روزنامهها و سایتهای تخصصی، خبری و تحلیلی) و رسانههای خارجی (روزنامهها، سایتهای خبری ــ تحلیلی و...)؛
• مؤلف پنج عنوان کتاب در حوزههای: اقتصاد مقاومتی (2 مورد)، بیمه و تکافل (2 مورد)، الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت (1 مورد)؛
• مؤلف 37 عنوان مقاله علمی (14 مقاله علمی ــ پژوهشی و 23 مقاله ارائه شده به کنفرانسها و نشریات داخلی و خارجی)؛
• سخنرانی در کنفرانسهای علمی بین المللی در داخل و خارج از کشور (فرانسه، سنگاپور، ترکیه، امارات متحده عربی و ...، بهنمایندگی از جامعه دانشگاهی جمهوری اسلامی ایران)؛
• مجری چندین طرح تحقیقاتی ملی (بهسفارش وزارت امور اقتصادی و دارایی، وزارت علوم، تحقیقات و فنآوری، وزارت جهاد کشاورزی، بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران و...)؛
• حضور در دوره عالی بین المللی اقتصاد اسلامی (با مشارکت مالزی، پاکستان، کویت، انگلیس و ...، 2006)؛
• مدرس دروس مختلف اقتصاد در دانشگاههای برتر کشور (دانشگاه امام صادق علیه السلام، دانشگاه تهران، دانشگاه علم و صنعت، دانشگاه علامه طباطبایی(ره)، دانشگاه علوم اقتصادی، دانشگاه اصفهان و...)؛
• ارائه بیش از 200 سخنرانی در مجامع علمی کشور با موضوعات کاربردی اقتصاد مقاومتی.
کتب تألیفی:
1. اقتصاد مقاومتی؛ درآمدی بر مبانی، سیاستها و برنامه عمل، نشر سدید؛
2. الگوی تکافل در پوشش ریسک و بیمه، انتشارات پژوهشکده بیمه، با همکاری سیدمحمد کریمی؛
3. تحلیل تأثیر سیاستهای کلان اقتصادی بر رشد بخشی ــ منطقهای در ایران، نشر مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت؛
4. بیمه و تکافل در اندیشه اقتصاددانان مسلمان، انتشارات دانشگاه امام صادق علیه السلام؛
5. مقدمهای بر نظریه اقتصاد مقاومتی، نشر سدید؛
مقالات علمی ارائه شده به کنفرانسهای بین المللی:
1. تألیف مقاله علمی و ارائه سخنرانی با عنوان
"Integrability of Euro-Mediterranean Countries: A Numerical Taxonomy Analysis"
مقاله برگزیده کنفرانس بین المللی در کشور ترکیه با عنوان
Euro-Mediterranean Partnership: regional Construction or Dilution in
Globalization- Galatassaray University, 2006
2. تألیف مقاله علمی و ارائه سخنرانی با عنوان
Developing Awqaf Properties and Islamic Financial Engineering
مقاله برگزیده کنفرانس علمی بین المللی در کشور سنگاپور با عنوان
2007, Integration of Awqaf Properties in the Islamic Financial sector
3. تألیف مقاله علمی با عنوان
Awqaf sector and Poverty Elimination in Iran
مقاله برگزیده همایش علمی بین المللی اوقاف، آفریقای جنوبی، آگوست 2007.
4. تألیف مقاله علمی و ارائه سخنرانی با عنوان
Integration between Islamic Financial and Endowment Foundations:
A Theoretical and Conceptual Development
مقاله برگزیده کنفرانس علمی بین المللی در کشور امارات متحده عربی با عنوان
Dubai International Endowment Investment Conference- February 2008
5. ارائه مقاله علمی با عنوان
Social Policies and Iranian Regional Economic Development
به کنفرانس علمی بین المللی در کشور کرواسی با عنوان
Social Policies and Regional Development, 2006
6. ارائه مقاله علمی با عنوان
"Optimal Relationship of Islamic Oil-Producing Countries with WTO: An Islamic Economics Analysis"
به کنفرانس بین المللی در کشور کویت با عنوان
"WTO and Developing Countries: Realities and Future Challenges"- Kuwait University, 2005
طرحهای تحقیقاتی:
1. مجری طرح پژوهشی با عنوان تحلیل تأثیر سیاستهای کلان اقتصادی بر رشد اقتصادی منطقهای ایران، بهسفارش وزارت امور اقتصادی و دارایی، 1386 تا 1388؛
2. مجری طرح تدوین دانشنامه اقتصاد اسلامی، بهسفارش معاونت پژوهشی دانشگاه امام صادق علیه السلام- زمستان 1390 (ادامه دارد)؛
3. مجری طرح پژوهشی با عنوان مکانیابی و تعیین ظرفیت بهینه واحدهای تولیدی شرکت صنایع شیر ایران، بهسفارش شرکت صنایع شیر ایران، 1383 تا 1385؛
4. مجری طرح پژوهشی با عنوان تدوین بسته سیاستی توسعه اقتصادی استان زنجان، بهسفارش وزارت امور اقتصادی و دارایی (در اجرای مصوبه هیئت دولت در سفر اول به استان زنجان)، 1387؛
5. مجری طرح پژوهشی با عنوان تدوین بسته سیاستی توسعه اقتصادی استانهای کشور (کرمانشاه: فاز اول، کردستان: فاز دوم)، بهسفارش دانشگاه امام صادق علیه السلام، 1386؛
6. مجری طرح پژوهشی با عنوان تدوین سرفصلهای دروس اختیاری رشته معارف اسلامی و اقتصاد، بهسفارش دانشگاه امام صادق علیه السلام، 1388؛
7. حضور در طرحهای پژوهشی متعدد بهعنوان همکار اصلی (از سال 1383)؛
فعالیتهای آموزشی:
1. تدریس دروس مقطع کارشناسی ارشد: موضوعات انتخابی در اقتصاد اسلامی، اقتصاد منطقهای، اقتصاد توسعه، اقتصاد شهری، موضوعات انتخابی در اقتصاد شهری و منطقهای (دانشگاه امام صادق علیه السلام)؛
2. تدریس دروس مقطع کارشناسی ارشد: اقتصاد فضا (دانشگاه علامه طباطبایی(ره)) و اقتصاد خرد، اقتصاد کلان، فقه الاقتصاد، موضوعات انتخابی در اقتصاد اسلامی (دانشگاه اصفهان)؛
3. تدریس دروس کارشناسی: اقتصاد اسلامی، اقتصاد کشاورزی، اقتصاد خرد، روش تحقیق (دانشگاه امام صادق علیه السلام)، نظریههای اقتصاد اسلامی(1) (دانشگاه تهران)، اقتصاد شهری (دانشگاه علامه طباطبایی(ره))، نظامهای اقتصادی صدر اسلام (دانشگاه اصفهان)، روش تحقیق (دانشگاه علوم اقتصادی) و...؛
4. مدرس کارگاه آموزشی الگوریتم نوآوری (ویژه سال نوآوری و شکوفایی)، دانشگاه امام صادق علیه السلام، فروردین ماه 1387.
انتهای پیام/*