تصمیم روسیه اختلاف با سوریه یا اقدامی برای فرصت دادن به راهکار دیپلماسی
تصمیم ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه مبنی بر خروج بخشی از نیروهای خود از سوریه را از چه منظری باید بررسی کرد؛ اختلافات دو کشور یا فرصتی برای پیشبرد مذاکرات و تلاشی برای ادامه آتشبس؟
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه روز دوشنبه به سرگئی شویگو وزیر دفاع این کشور دستور داد که کار خارج کردن نیروهای نظامی اساسی روسیه از سوریه را از امروز سه شنبه آغاز کند.
پوتین گفت: دخالت نظامی روسیه تا حد زیادی به اهداف خود رسید اما دو پایگاه روسیه در حمیمیم و طرطوس به کار خود ادامه خواهند داد.
وی در جریان نشست در کرمیلن با وزیران دفاع و خارجه روسیه افزود: عقب نشینی از روز سه شنبه آغاز میشود و نیروهای روسیه در سوریه اکثر ماموریتهای خود را اجرا کردند.
دفتر ریاست جمهوری سوریه هم در این زمینه اعلام کرد که ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه در تماس تلفنی با بشار اسد همتای سوری خود با وی درباره کاهش تعداد پایگاههای هوایی روسیه در سوریه توافق کردند.
بنابراین این سوال مطرح است که چرا روسیه در آستانه مذاکرات گروههای سیاسی در ژنو تصمیم به خروج نیروهای خود از سوریه گرفته است.
پاسخ این سوال را "ویتالی چورکین" نماینده روسیه در سازمان ملل داد آنجا که گفت: عقب نشینی نظامی روسیه از سوریه به حلوفصل سیاسی درگیری کمک خواهد کرد.
وی افزود: مسئله مربوط به "تشدید تلاشهای ما برای دستیابی به حل و فصلی سیاسی در سوریه است".
از سوی دیگر سخنان "فرانتس کلینتسی ویچ" معاون اول رئیس کمیته دفاع و امنیت شورای فدرال روسیه را میتوان در راستای تلاش روسیه برای پیشبرد روند سیاسی و فرصت دادن به گروههای سیاسی برای پایان دادن به جنگ ارزیابی کرد.
وی در این زمینه گفت: تصمیم پوتین چه بسا نه تنها دلایل نظامی بلکه دلایل سیاسی هم داشته باشد. وی تاکید کرد: روسیه قصد "سوزاندن همه پلها و عقب نشینی از روند برقراری صلح در سوریه را ندارد؛ به ویژه در مبارزه با تروریسم". این مسئول روس تاکید کرد: روسیه قادر است که در صورت لزوم، یک روزه با آمادگی کامل به سوریه بازگردد.
با توجه به موضعگیری مقامات روسیه و سوریه میتوان گفت که این تصمیم با توافق دو طرف روس و سوریه اتخاذ شده و تحلیل های رسانه ای مبنی بر اختلاف دو کشور به دور از واقعیت است امری که دفتر ریاست جمهوریه سوریه بدان اشاره کرد و آن را یک ادعای رسانهای عنوان کرد. (بیشتر بخوانید)
با توجه به جایگاهی که سوریه برای روسیه دارد به نظر نمی رسد مسکو، دمشق را در مبارزه با تروریسم در شرایط کنونی به حال خود رها کند و در صدد قربانی کردن متحد خود باشد چرا که اگر روسیه چنین قصدی را داشت از ابتدا این کار را میکرد نه اکنون که سوریه در شرایطی به مراتب بهتری از گذشته قرار دارد بنایراین این تحلیل که روسیه در صدد قربانی کردن متحد خود است و به نوعی در این زمینه با غرب به توافق رسیده است، دور از واقعیت به نظر میرسد.
از سوی دیگر طرح مباحثی از جمله«عصبانیت» روسیه از مقامات سوریه در خصوص موضع گیری اخیر مقامات این کشور که در آن خطوط قرمز دمشق برای مذاکرات را مطرح کردند دور از ذهن به نظر می رسد، چرا که دو طرف روسیه و سوریه در سطوح بالایی با هم هماهنگی دارند که نیازی به واکنشی از این دست در سطح رسمی نداشته باشد و از طریق غیررسمی و کانالهای دیپلماتیک می توان این مسئله را پیگیر کرد در ثانی موضعگیری مقامات روسیه بعد از سخنان مقامات سوریه در حمایت این کشور از دمشق، این تحلیل را نیز دور از ذهن متبادر میکند.
با توجه به مطالب فوق، باید اقدام روسیه را در جایی دیگر جستجو کرد و آن را فرصتی به راهکار دیپلماسی توصیف کرد که در آن مسکو قصد دارد به رقبای خود این اطمینان را بدهد که این کشور خواهان حل و فصل سیاسی بحران سوریه است و حضور نظامی این کشور در سوریه تنها برای مبارزه با تروریسم بوده است که تا اندازهای این راهبرد نتایج مثبتی به همراه داشته است.
به عقیده مقامات روس، اکنون زمان آن است که فرصت لازم به گروههای سیاسی برای پایان جنگ در سوریه که وارد ششمین سال خود شده است، داده شود و این اقدام روسیه می تواند سرآغازی برای این کار باشد و بهانه لازم از گروههای معارض که روسیه و سوریه را به کارشکنی در مسیر مذاکرات توصیف میکنند بگیرد و این زمینه را فراهم کند که دو طرف مسیر سیاسی را دنبال کنند و موضع گیریوزیر خارجه ایران در این خصوص را میتوان در این راستا تجزیه و تحلیل کرد.
یادداشت: حسن رستمی
انتهای پیام/ر