اثربخشی و عوارض کمتر برای بهبودی زخم پای دیابتی با روش‌های سنتی
یک عضو کمیته تحقیقات دانشکده علوم پزشکی جهرم زخم پای دیابتی و طب سنتی را تشریح کرد و گفت: روش‌های سنتی اثربخشی و عوارض کمتری برای زخم پای دیابتی دارد.
به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری تسنیم, مهران معتمدی درباره زخم پای دیابتی و طب سنتی اظهار داشت: دیابت یا مرض قند از بیماری‌های شایع و ناتوان کننده انسان است که می‌تواند مشکلات جدی را برای اندام‌ها ایجاد کند.
به‌گفته وی یکی از این مشکلات زخم‌های مزمن و مقاوم به درمانی است که معمولاً در کف پای این بیماران ایجاد می‌شود. این عارضه را پای دیابتی Diabetic foot هم می‌گویند.
این عضو کمیته تحقیقات دانشکده علوم پزشکی جهرم افزود: مشکلاتی که برای پای افراد مبتلا به دیابت ایجاد می‌شود دو علت اصلی دارد که دیابت مسبب آن است. این دو علت شامل اختلالات اعصاب محیطی (نوروپاتی) و کم شدن جریان خون اندام است.
معتمدی بیان داشت: دیابت یکی از بیماری‌های دارای عوارض جدی است که از جمله آن می‌توان به نوروپاتی و زخم‌هایی با مدت زمان ترمیم بسیار طولانی و چه‌بسا بدون ترمیم که منجر به "آمپوتیشن" عضو درگیر می‌شود, اندازه کرد.
وی اضافه کرد: بررسی‌های پژوهشگران نشان می‌دهد که روش‌های درمان زخم که در گذشته استفاده شده است می‌تواند مؤثر واقع شود، از جمله این مواد و روش‌ها استفاده از عسل و زالودرمانی است که می‌توان با قرار دادن زالو در اطراف زخم طی چند جلسه اشاره کرد. همچنین از روش‌های گیاهی می‌توان به روغن حاوی گل همیشه‌بهار و روغن گل سرخ اشاره کرد.
این عضو کمیته تحقیقات دانشکده علوم پزشکی جهرم یادآور شد: با بررسی‌های انجام شده مشخص شده است که روش‌های مختلفی برای درمان زخم پای دیابتی وجود دارد که هر درمان مدت زمان خاص خود و عوارض جانبی خاص خود را دارد.
معتمدی خاطرنشان کرد: از جمله این درمان‌ها می‌توان به روش‌های "دبریدمان جراحی یا شیمیایی زخم" و همچنین روش‌های سنتی گیاهان دارویی و زالو اشاره کرد که روش‌های سنتی اثربخشی بیشتر و عوارض کمتر دارد، در نتیجه می‌توان با انجام تحقیقات بیشتر به روش‌های کم‌عارضه‌تری از دل طبیعت پی برد.
انتهای پیام/*