۳ گزینه فراروی غرب برای رهایی از رسوا شدن در سوریه
پیوستن واقعی ائتلاف مبارزه با داعش به سردمداری آمریکا به ائتلاف محور روسیه، تغییر واقعی موضع غرب در رویارویی با تروریسم و هماهنگی آنها با اتاق عملیات بغداد ۳ گزینه ای است که غربی ها را از رسوا شدن بیشتر در سوریه رها خواهد کرد.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، به نظر می رسد برای آمریکا و همپیمانان آن بسیار سخت است که پیروزی های تازه ارتش سوریه و همپیمانان آن به ویژه در شهر تدمر بپذیرند. این پیروزی ها برای نخستین بار از زمان حمله به سوریه تاکنون در غرب در میان افکار عمومی شوک بزرگی به وجود آورده است. به طوری که سوال های بسیاری مطرح می شود که به تغییری در روند بحران سوریه منجر می گردد.
سوال های بسیاری از راه مقایسه میان ائتلافی که میان آمریکا و 63 کشور برای مبارزه با تروریسم در سوریه و عراق تشکیل شده و ائتلافی که میان ایران، روسیه، سوریه، عراق و مقاومت شکل گرفته مطرح می شود. نتیجه ائتلاف آمریکایی سبب گسترش دامنه داعش شد. داعش در برابر چشمان ائتلاف آمریکایی حدود 10 ماه پیش به شهر تدمر وارد شد و امنیت این شهر را به چالش کشید. جنگنده های آمریکا در ورود داعش به شهر تدمر این گروه تروریستی را زیر نظر داشتند. این در حالی است که ائتلافی که توسط ایران، سوریه، عراق، روسیه و مقاومت تشکیل شده در کم تر از 10 روز موفق شد داعش را در شهر تدمر شکست دهد. این در حالی که این گروه تروریستی نیز مانند رژیم صهیونیستی از پشتیبانی و استحکام نظامی گسترده ای بر خوردار بود.
پیروزی های نظامی ارتش سوریه در تدمر و پیش از آن در لاذقیه و حومه حلب سبب شده است که سوال های بسیاری میان افکار عمومی در غرب مطرح شود. این سوال ها عبارتند از: آیا ائتلاف مبارزه با تروریسم به رهبری آمریکا به طور واقعی در مقایسه با ائتلاف سوریه و همپیمانانش در رویارویی با داعش ناتوان است؟ یا اینکه رهبران غرب در ادعاهای خود درباره مبارزه با تروریسم نیرنگ به کار می برند و با هدف دیگری به سوریه وارد شده اند؟ چه چیزی سبب شده است که سوریه طی 7 ماه پیش در میدان های نظامی به پیروزی دست یابد و صحنه درگیری ها را تغییر دهد این در حالی است که غربی ها طی 20 ماه گذشته هیچ گونه دستاوردی در مبارزه با تروریسم نداشتند؟ آیا غرب قدرت به وجود آوردن موازنه میان 2 ائتلاف یادآوری شده را دارد و برای رسیدن به چنین خواسته ای باید چه اقدامی انجام دهد؟
این سوال ها و دیگر ملاحظه ها برای نخستین بار رسانه های غربی را واداشت تا در برابر واقعیتی که نظام های حکومتی غرب خواستار پنهان سازی آن بودند، مقاومت کنند. افزایش آگاهی ها سبب شده است دولت هایی که در غرب در حمله به سوریه نقش داشته اند نگران این باشند که این مسائل آنان را زیر فشار قرار دهند و آنان را در برابر همه شهروندان رسوا سازد و سبب شود تا مردم مانع از این شوند که آنها توطئه های خود را ادامه دهند.
از این رو مشاهده می شود دولت های غربی در حال مانور هستند تا از این راهبرد، نخست آبروی خود را حفظ کنند و سپس از راه مشخص کردن خسارت ها فاصله میان ائتلاف دروغین مبارزه با تروریسم و ائتلاف واقعی مبارزه با تروریسم را از بین ببرند. در این زمینه غرب اگر به طور واقعی هدف رهایی از رسوا شدن را دنبال می کند به طور واقعی خود را در برابر 3 گزینه می بیند.
** غرب در برابر 3 گزینه
گزینه نخست: ائتلاف مبارزه با تروریسم به سردمداری آمریکا باید به ائتلاف راستین مبارزه با تروریسم بپیوندد. زیرا درست و مفید بودن راهبرد ائتلاف سوریه و همپیمانانش ثابت شده است. همچین لازم است که قطعنامه شماره 2253 سازمان ملل اجرایی شود و همه کشورهای جهان در رویارویی با تروریسم همکاری کنند. اما این مساله برای غرب به ویژه کشورهایی مانند آمریکا، فرانسه، انگلیس و کشورهای منطقه مانند عربستان، ترکیه و غرب بسیار سخت و بلکه ناممکن است. مبارزه همه جانبه با تروریسم بهترین راه است اما این کشورها هیچ اقدامی برای نابود سازی گروه داعش و دیگر گروه های تروریستی انجام نمی دهند. در صورتی که مساله مبارزه با تروریسم به طور واقعی در دستور کار قرار گیرد تروریسم را در سوریه و عراق طی کم تر از 6 ماه زمینگیر خواهد کرد اما به یقین آمریکا چنین چیزی را نمی خواهد.
گزینه دوم: این گزینه زمانی عملی می شود که اتئلاف غرب به رهبری آمریکا به طوری تغییر یابد که به هماهنگی مثبت با ائتلاف سوریه و همپیمانانش تن دهد و از اتاق عملیات بغداد که شایستگی خود را در مدیریت عملیات مبارزه با تروریسم ثابت کرده استفاده کند. اتاق عملیات بغداد توانسته است اطلاعات لازم برای نیروهایی که سرگرم مبارزه با تروریسم هستند، فراهم کند. در نتیجه این اطلاعات نیروهای مبارزه با تروریسم توانسته اند به طور دقیق تروریست ها را هدف قرار دهند و به پیروزی هایی در میدان های نبرد دست یابند. با وجود اینکه این گزنیه کم تر از دیگر گزینه ها محور آمریکایی را در تنگنا قرار می دهد اما این مساله سبب می شود که آنان به شکست خود در سوریه اعتراف و از ادامه توطئه چینی ها چشم پوشی کنند و در برابر این مساله تسلیم شوند که دولت سوریه و طرح های آن به رهبری «بشار اسد» در مبارزه با تروریسم دارای مشروعیت هستند. این مساله ای است که غرب در دوره کنونی نمی تواند آن را بپذیرد.
گزینه سوم: پناه بردن به مانور و بازنگری در موضع گیری به طور آشکار و به کار بستن این رویکرد است که غرب به تازگی در مبارزه با تروریسم جدی است. این مساله از راه پیروی از ماهیت ساختاری ائتلاف راستین مبارزه با تروریسم که متکی بر حضور نیروهای ماهر در میدان های نبرد و پشتیبانی هوایی کارامد، دقیق، هماهنگی میان آنها و به کار بردن هدفمند از نیروها در رویارویی با تروریسم می باشد، امکان پذیر است. چنین مساله اقتضا می کند که نخست آمریکا به دنبال نیروهای زمینی باشد که آن را از همکاری و هماهنگی با ارتش عربی سوریه و نیروهای همپیمانان آن به ویژه نیروهای حزب الله بی نیاز سازد. زیرا این نیروها به طور کلی به آمریکا اعتماد ندارد و آمریکا هم اصلا نمی تواند تصور کند که این نیروها با واشنگتن در یک جبهه به نبرد تن دهند.
با وجود چنین چیزی آمریکا باز هم این گزینه را مناسب ترین و تنها راه برای حفظ آبروی خود می داند. به این دلیل آمریکا به تازگی طرح آموزش نیروهای مخالفان میانه رو را مطرح کرده است. این کشور تصمیم گرفته است طی 3 ماه عناصری از آنان را آموزش و با نیروهای ویژه آمریکا و همپیمانان خود به سوریه اعزام کند تا از این راهبرد دستاوردی را داشته باشد و بتواند گروه داعش را از برخی پایگاه های خود خارج کند تا در مراحل بعد ادعا کند که همانند ائتلاف روسی – ایرانی در پاکسازی شهرهای سوریه نقش داشت.
اما درباره عراق، آمریکا تلاش می کند نیروهای داوطلب مردمی را در نبرد آزاد سازی موصل به حاشیه براند. این کشور تلاش می کند تا نیروهایی زمینی دیگری را به کمک ارتش عراق بفرستند تا از این راه جدی بودن خود در مبارزه با تروریسم را به اثبات برساند و بار دیگر حضور نظامی خود را در عراق تقویت کند تا پایگاه هایی را که کشور بسازد.
با وجود مانورهای آمریکا در سوریه و عراق می توان گفت که این مانورها چیز تازه ای در بر ندارد تا بر آن تکیه کند و اموری را که از کنترل واشنگتن خارج شده تغییر دهد. آمریکا نمی تواند از تحولاتی که در میدان های نبرد سوریه رخ می دهد چیزی به دست آورد. هر چند آمریکا می تواند با اقدام های خود در مسیر حل سیاسی بحران سوریه بر پایه قطعنامه شماره 2254 سنگ اندازی کند اما این کشور نمی تواند در تصمیم های سیاسی و نظامی دولت سوریه به رهبری بشار اسد تاثیر گذارد. سوریه با پشتیبانی همپیمانان خود در راهی که برای دفاع از خود ترسیم کرده است، پیش می رود.
منبع: روزنامه الثوره سوریه
انتهای پیام/ر