منطقه حفاظت شده میشداغ در کوره ذغالی‌ها سوخت
سودجویان در سایه بی‌توجهی محیط زیست در جنگل‌های منطقه میشداغ گودال‌هایی حفر می‌کنند و درختانی که قطع کرده‌اند را در آن انبار کرده و به آتش می‌کشند و خاکستر را با ورقه‌های فلزی می‌پوشانند تا پس از مدتی سفره‌‌هایشان را با ذغال به دست آمده رنگین کنند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، هفته گذشته آتش سوزی گسترده‌ای از درختان کهور جنگل ام الدبس واقع در منطقه حفاظت شده میشداغ آغاز شد که طی آن بیش از بیست هزار اصله درخت کهور، استبرق و سایر درختان در آتش سوختند.
امیر سرخه فعال محیط زیست استان خوزستان در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم در این باره می‌گوید: آتش سوزی در ساعت یک بعد از ظهر روز پنج‌شنبه مورخه 9 اردیبهشت 1395 آغاز و تا ساعت بیست و چهار شب همان روز ادامه یافت و سرانجام توسط گروههای آتش نشانی شهرهای بستان، هویزه و سوسنگرد مهار شد.
وی ادامه می‌دهد: در این حادثه تلخ تعدادی از پرسنل ارگانها و ادارات محلی و همچنین مردم بستان در محل حادثه حاضر شدند و هر کدام به نحوی در خاموش کردن آتش یاری رساندند، اما در کمال شگفتی، علیرغم وقوع آتش سوزی در قلب منطقه حفاظت شده میشداغ، از آغاز آتش سوزی تا زمان مهار آن حتی یک نفر از پرسنل سازمان حفاظت محیط زیست در محل حضور نیافت بنابراین به جرات میتوان گفت این مناطق بدون برخورداری از حمایت سازمان حفاظت محیط زیست به‌عنوان متولی محیط زیست، عبارت "حفاظت شده" را تنها در نوشته‌ها یدک می‌کشند و در عمل از حفاظتی برخوردار نیستند.
سرخه با تاکید بر اینکه گونه‌های جانوری و گیاهی بسیاری طی این حادثه از بین رفته‌اند، تلفات آتش سوزی را جبران ناپذیر دانسته و می‌گوید: منطقه حفاظت شده میشداغ، زیستگاه گونه‌های ارزشمندی چون افعی شاخدار عربی، بوای شنی عربی، سوسمار انگشت شانه‌ای اشمیت، بزمجه بیابانی، مارمولک کرمی شکل و یکی از زیرگونه‌های کمیاب اسکینک معمولی است که تعداد بسیار زیادی از این موجودات طعمه حریق شدند و از طرفی از آنجا که این فاجعه در فصل تولید مثل پرندگان به وقوع پیوست، صدها آشیانه پرنده به همراه تخم و جوجه در شعله‌های آتش سوختند.
این فعال محیط زیست با اشاره به اینکه ارتفاع شعله‌های آتش در منطقه حفاظت شده میشداغ به بیش از ده متر رسید، می‌گوید: شدت آتش به قدری زیاد بود که در برخی مناطق از تنه درختان چیزی جز خاکستر به جا نمانده است.
وی عامل این آتش سوزی زیانبار را ایجاد کوره‌های غیر مجاز ذغال در جنگل عنوان کرد و گفت: ذغالی‌ها روز و شب در نبود نظارت مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست، آسوده خاطر در جنگل به قطع درختان به منظور تهیه ذغال مشغول هستند و درختان قطع شده را در گودال‌هایی که در جنگل حفر کرده‌اند انبار کرده و می‌سوزانند و روی این گودالها را با ورقه‌های فلزی می‌پوشانند تا به تدریج تبدیل به ذغال تبدیل شوند؛ روندی که در بسیاری موارد طی آن، آتش از خاکستر و یا تکه‌های ذغال مشتعل به درختان جنگل سرایت کرده و باعث آتش سوزی می‌شود.
سرخه ادامه می‌دهد: متاسفانه ذغالی ها در روند مخرب تهیه زغال و کوره‌های غیرمجازی که در جنگل ایجاد می‌کنند با هیچ برخوردی از سوی مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست روبرو نمی‌شود و این بی‌تفاوتی و عدم واکنش مسئولان سبب شده طی سال‌های در منطقه حفاظت شده میشداغ که از زیستگاه های مهم کشورمان به شمار می‌رود شاهد وقوع آتش سوزی‌های مکرر باشیم و گونه‌های ارزشمند جانوری و گیاهی را در آتش و سپس بر اثر کم آبی در دست بدهیم.
انتهای پیام/
