تونل گلاب، به نام شرب به کام صنعت/مرگِ خاموش زاینده‌رود در راه است
طرح تونل انتقال آب گلاب با عنوان تأمین آب شرب استان‌های همجوار است اما در حقیقت به منظور توسعه صنایع و کشاورزی است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از شهرکرد، مدتی است که رسانه‌ها و مدیران استان اصفهان با ایجاد فضای سنگین رسانه‌ای و تبلیغی و با ارتباطات گسترده‌ای که دارند ضمن به تحریف کشاندن اذهان عمومی چنین القاء می‌کنند که عامل اصلی خشکی زاینده‌رود برداشت بی‌رویه آب در بالادست است و به همین دلیل بر اجرای طرح تونل انتقال آب گلاب 2 تأکید می‌کنند.
طرح تونل گلاب 2 با انتقال آب از این مسیر یکی از تصمیماتی است که به رغم انتقاد بسیاری از سازمان‌ها و نهادها از جمله سازمان حفاظت محیط زیست در سال 86، مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در فروردین‌ماه 87، دفتر فنی آب وزارت نیرو در تیرماه 89، سازمان بازرسی کل کشور در سال 90 و دستور صریح شورای عالی آب کشور در سال 92 به عنوان طرحی غیراصولی، مخرب و غیرقانونی شناخته شده و تهدیدی برای 45 هزار نفر و تمدن 5 هزار ساله منطقه است که در صورت عملی‌شدن در آینده نزدیک شاهد آثار زیان‌بار و فجایع ناشی از آن خواهیم بود.
مرگ خاموش زاینده‌رود در راه است
سید طاهر نوربخش در گفت‌وگو با تسنیم اظهار داشت: طرح احداث تونل گلاب ابتدا چندین سال پیش با مجوز انتقال آب به حجم 1.7 مترمکعب بر ثانیه برای آب شرب آران، بیدگل و کاشان اخذ شد که پس از مطالعات مشخص شد که به روش تونل به صرفه نیست که همان زمان تصمیم گرفته شد با استفاده از روش پمپاژ از مخزن سد زاینده‌رود آبرسانی انجام شود.
وی افزود: متأسفانه 7 سال قبل مجدداً طرح تونل گلاب به طول 26.5 کیلومتر طراحی شد که در ابتدا آب به وسیله تونل گلاب 1 به طول 10.5 کیلومتر از سد تنظیمی زاینده‌رود گرفته و در روستای گلاب تحویل تونل گلاب 2 به طول 16 کیلومتر داده می‌شود.
رئیس خانه کشاورز استان چهارمحال و بختیاری بیان کرد: تونل گلاب براساس مطالعات مشاور طرح در حالت متوسط 16.5 مترمکعب برثانیه و در حالت حداکثر قادر به انتقال 22.5 مترمکعب بر ثانیه است اما در طرح انتقال 10 مترمکعب بر ثانیه عنوان شده در حالیکه آب‌دهی زاینده‌رود در بعضی از ماه‌های سال مانند دی و بهمن کمتر از این مقدار است.
نوربخش خاطرنشان کرد: آب‌دهی متوسط رودخانه در حال حاضر 15.5 مترمکعب بر ثانیه است بنابراین با انتقال آب خشک‌شدن زاینده‌رود اجتناب‌ناپذیر است.
اهداف پشت‌پرده و گمراه‌کننده طرح انتقال آب گلاب
وی با اشاره به اهداف پشت‌پرده و گمراه‌کننده طرح انتقال آب گلاب بیان کرد: خشکاندن مسیر زاینده‌رود در محدوده استان چهارمحال و بختیاری و قسمتی از غرب استان اصفهان از اهداف طرح است، در صورتیکه چندین شهر بزرگ مانند بِن، سامان و لنجان و 43 روستا از استان‌های چهارمحال و بختیاری و اصفهان در محدوده زاینده‌رود قرار دارند.
رئیس خانه کشاورز استان چهارمحال و بختیاری تأکید کرد: انتقال آب از طریق تونل گلاب به اسم شرب اما به کام صنعت است و در واقع بیشترین بخشی که از این طرح منتفع است، بخش صنعت می‌باشد.
نوربخش با اشاره به دیگر هدف گمراه‌کننده طرح تصریح کرد: دیگر هدف گمراه‌کننده طرح تأمین آب اصفهان بزرگ در شرایط اضطراری «پدافند غیرعامل» است که حجم کار و نوع آن نسبتی با هدف طرح ندارد زیرا که از روش موجود در تأمین آب اصفهان بزرگ‌تر و گسترده‌تر است.
دلایل غیرضروری بودن طرح
وی با اشاره به دلایل غیرضروری بودن طرح انتقال آب گلاب گفت: با استفاده از پمپاژ کاشان «در حال حاضر اجرا شده» و یا پمپاژ دیگر امکان تأمین آب اصفهان برای شرایط اضطراری با هزینه پایین‌تر و مطمئن‌تر از تونل وجود دارد.
رئیس خانه کشاورز استان چهارمحال و بختیاری تصریح کرد: دلیلی بر آلودگی رودخانه و تهدید غیرقابل کنترل به آب اصفهان وجود ندارد. چرا که در 40 سال گذشته چنین اتفاقی رخ نداده است.
نوربخش خاطرنشان کرد: با انتقال آب از تونل سوم کوهرنگ و چشمه لنگان کیفیت آب زاینده‌رود از وضع موجود به دلیل خودپالایندگی جریان آب نیز بهتر خواهد بود.
وی بیان کرد: با مدیریت حفاظت کیفی رودخانه با 10 درصد از هزینه تونل گلاب می‌توان آب رودخانه را با سلامت به جریان انداخت که یک کار ارزشمند فرهنگی و حفاظت پایدار از منابع محیط زیست نیز می‌باشد.
رئیس خانه کشاورز استان چهارمحال و بختیاری خاطرنشان کرد: آب مورد نیاز در شرایط اضطراری صرفاً برای آشامیدن است که با روش‌های دیگر قابل جایگزین خواهد بود.
روش‌های جایگزین تونل انتقال آب
نوربخش افزود: استفاده از ایستگاه پمپاژ کاشان که در حال حاضر نیز انجام می‌شود و یا تقویت ایستگاه موجود که می‌تواند آب اصفهان را در مواقع اضطراری تأمین کند.
وی افزود: استفاده از چاه‌های فلمن اطراف اصفهان که پتانسیل بسیار خوبی برای تولید آب برای شرایط اضطراری را دارند که نمونه آن سیلاب عاشورایی سال 1386 است که رودخانه زاینده‌رود گل‌آلود و تصفیه‌خانه بابا شیخ‌علی موقتاً از مدار خارج که با توزیع زمان‌بندی آب و تقویت چاه‌های فلمن امکان‌پذیر شد.
رئیس خانه کشاورز استان چهارمحال و بختیاری با بیان اینکه با حفاظت کیفی رودخانه می‌توان برای همیشه جریان آب سالم را در زاینده‌رود تضمین نمود، تصریح کرد: در شرایط بسیار اضطراری با انتقال حجمی آب و یا جداسازی آب آشامیدنی از سایر مصارف خانگی می‌توان بخش خصوصی را در تأمین آب آشامیدنی سالم حمایت و ترغیب نمود که در شرایط بحرانی بدون هزینه مازاد و روشی کارآمد است.
نوربخش افزود: در راستای نجات تالاب بین‌المللی گاوخونی، رعایت مسائل اکولوژیکی و زیست محیطی رودخانه زاینده‌رود و جلوگیری از تضییع حق‌آبه‌داران واقعی رودخانه و سایر مسائل، تونل غیرکارشناسی و غیرقانونی گلاب از سوی سازمان محیط زیست کشور متوقف شود.
تونل انتقال آب گلاب فاقد مجوزهای زیست محیطی است
شهرام احمدی در گفت‌وگو با تسنیم اظهار داشت: تونل انتقال آب گلاب فاقد مجوزهای زیست محیطی است.
مدیرکل محیط زیست استان چهارمحال و بختیاری افزود: پروژه انتقال آب گلاب بدون ارزیابی زیست محیطی است که تنها مرجع صدور مجوز فعالیت نه تنها برای گلاب بلکه سایر پروژه‌های مشمول ارزیابی زیست محیطی کمیته ماده 2 ارزیابی محیط زیستی است
وی خاطرنشان کرد: تونل گلاب با پیگیری‌های انجام شده هم‌اکنون متوقف و حق فعالیت ندارد و ما به نظر کمیته ماده 2 ارزیابی زیست محیطی تمکین می‌کنیم.
احداث تونل‌های انتقال آب توهم مصرف ایجاد می‌کند
هومان خاکپور در گفت‌وگو با تسنیم اظهار داشت: استان چهارمحال و بختیاری یک استان کاملاً طبیعی و کوهستانی و همچون استان‌های همجوار فاقد میراث‌های فرهنگی است که وضعیت کوهستانی، منابع آبی و جنگل‌ها از مزیت‌های طبیعی و برتر استان است پس ما باید به گونه‌ای از این منابع بهره‌برداری کنیم که آسیبی به این منابع وارد نشود و پایداری آن‌ها همچنان حفظ شود.
وی افزود: استان چهارمحال و بختیاری از لحاظ وضعیت توپوگرافی از ارتفاع 3 هزار و 400 متر در زردکوه تا ارتفاع 600 متر از سطح دریا در منطقه ارمند لردگان برخوردار است که یکی از غنی‌ترین مناطق کشور از لحاظ تنوع زیستی، گیاهی و جانوری است.
کارشناس منابع طبیعی استان چهارمحال و بختیاری بیان کرد: توسعه در استان و استان‌های همجوار باید برمبنای توانمندی‌های استان و به گونه‌ای طراحی شود که آسیبی به محیط زیست استان وارد نکند.
خاکپور با بیان اینکه مردم استان چهارمحال و بختیاری به دنبال قومیت‌گرایی و منافع خودشان نیستند، گفت: مخالفت با پروژه‌های انتقال آب احساسی و منطقه‌ای نیست بلکه براساس یک نگاه فرامنطقه‌ای است که بخشی از این آسیب مربوط به سرشاخه کارون بزرگ است که خوزستان به عنوان قطب تولید کشور را تهدید می‌کند.
وی خاطرنشان کرد: بزرگترین سرمایه استان‌های همجوار مانند اصفهان و یزد ظرفیت‌های تاریخی آن‌ها است که باید توسعه این استانها حول محور گردشگری تاریخی و فرهنگی قرار گیرد نه توسعه صنعتی که سبب آسیب‌های محیط زیستی هم برای خودشان و هم سایر مناطق شود.
کارشناس منابع طبیعی استان چهارمحال و بختیاری تأکید کرد: براساس قانون و مصوبات شورای عالی آب، دستور رئیس جمهور و معاون ایشان هیچ پروژه عمرانی بدون اخد مجوز ارزیابی زیست محیطی نباید اجرا و دولت نیز نباید برای این پروژه‌ها اعتبار اختصاص دهد.
خاکپور با بیان اینکه پروژه‌های انتقال آب نوعی فریب‌کاری اذهان عمومی است، بیان کرد: همه پروژه‌های انتقال آب با عنوان شرب هستند اما هدف همه آن‌ها توسعه کشاورزی و صنعت است.
وی با بیان اینکه پروژه‌های انتقال آب توهم مصرف ایجاد می‌کنند، تصریح کرد: استان اصفهان زمانی 800 مترمکعب آورده زاینده‌رود را در اختیار داشت که همه نهرها در جریان بودند و گاوخونی نیز مشکلی نداشت.
کارشناس منابع طبیعی استان چهارمحال و بختیاری بیان کرد: با توسعه صنعت و کشاورزی در این استان تونل کوهرنگ یک اجرا و پس ازآن نیز تونل کوهرنگ 2 و 3 اجرا شد اما تاکنون مشکلات اصفهان در زمینه کمبود آب رفع نشده و تا زمانیکه اصفهان دست از توسعه کشاورزی و صنایع برندارد این مشکلات برطرف نخواهد شد.
رهنمودهای کمیسیون جهانی سدها
کسب موافقت مردم، ارزیابی تفصیلی گزینه‌ها، بررسی سدهای موجود، حفظ رودخانه‌ها و معیشت مردم، به رسمیت شناختن حقوق ساکنان و سهیم‌شدن در منافع، تضمین عمل به تعهدات و پیروی از آئین‌نامه‌ها و ضرورت تدوین آئین‌نامه‌های بهره‌برداری از رودخانه‌های مشترک از رهنمودهای کمیسیون جهانی سدها هستند که در اجرای پروژه‌های انتقال آب باید به آن‌ها توجه شود.
انتهای پیام/
