وضعیت نظام سلامت و جایگاه طب سنتی ایران

به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری تسنیم, امروزه با پیشرفت دانش بشری و دستیابی به تکنولوژی‌های جدید پزشکی هم مانند سایر علوم پا به عرصه توسعه صنعتی و تجاری گذاشته است. متأسفانه نگاه تجاری به این موضوع, پزشکی را از هدف ارزشمند و ماهیت اصلی خود یعنی پیشگیری و درمان دور کرده است.

تغییر سبک زندگی جوامع صنعتی و در حال توسعه، و دور شدن از تمدن و فرهنگ کهن طبیعتاً ماهیت طب و پزشکی را نیز تحت تأثیر قرار داده تا جایی که این تغییر باعث بروز آسیب‌های جدی در جامعه شده است.

از جمله به تخصیص هزینه‌های سنگین خرید دارو و تجهیزات پزشکی و بیمارستانی، عدم توجه به اصل تقدم پیشگیری بر درمان، افزایش نگرانی در بین مردم بر اثر طولانی شدن روند درمان، آسیب‌های جبران ناپذیر سودجویی که افراد غیرمتخصص و دلالان عرصه بهداشت و درمان می‌توان اشاره کرد.

این گونه تصور نکنید که هرآنچه دنیای پیشرفته در حال تولیدش است, خودشان هم حتماً مصرف کننده‌اند. ما تقریباً به‌طور کاملاً شدیدی از آن چیزی تبعیت می‌کنیم که آنها خودشان به آن اعتقادی ندارند و یا لااقل مانعش می‌شوند و به‌دلایل متعددی هم این کار را انجام می‌دهند، چون خیلی اعتقاد ندارند که اینها حتماً برای سلامت مردم مهم است، وگرنه حتماً این کار را انجام می‌دادند. از طرفی دیگر بحث اقتصاد در سلامت و اینکه چقدر به مردم بحث مالی تحمیل می‌شود، مطرح است.

مردم 70درصد هزینه‌های درمان را از جیب می‌دهند

مردم 70 درصد هزینه‌های درمان را از جیب می‌دهند. 70 درصد هزینه‌های درمان از جیب مردم رفتن چیز کمی نیست یعنی مردم واقعاً با این هزینه‌ها گرفتارند، چرا؟ به‌خاطر اینکه نظام سلامت این هزینه‌ها را گران کرده، خود طب را گران می‌کنیم. ما یک درمان ساده سرماخوردگی را توسط متخصص انجام می‌دهیم، این غلط است. متخصص هم حاضر نیست بگوید که شما می‌توانستید به پزشک عمومی مراجعه کنید.

با وجود این‌همه امکانات چرا روند درمان تا این اندازه دچار بی‌نظمی و اختلال است؟

پرسش اصلی اینجاست: با وجود این‌همه امکانات چرا روند درمان تا این اندازه دچار بی‌نظمی و اختلال است، اختلالی که اعتماد مردم را به پیشرفت طب کمرنگ کرده، تا آنجا که بیماری‌های صعب العلاج بیشتر لاعلاج جلوه می‌کند؟

بحث پژوهش در هر علمی به‌ویژه پزشکی حائز اهمیت است، از این رو در همه جوامع خصوصاً کشورهای فراصنعتی، اصل اقتصاد بر پایه تحقیقات علمی و مشاهدات تجربی محققین عرصه پژوهش‌بنیان نهاده می‌شود، لذا بودجه و امکانات بسیار خاص و ویژه‌ای به این امر تخصیص می‌یابد، نظیر مرکز تحقیقات علمی فرانسه که سالانه بودجه‌ای معادل 123/864 میلیون یورو در سال را به تحقیقات علمی اختصاص می‌دهد و یا مرکز تحقیقات تخصصی انگلستان که هزینه آن مستقیماً توسط خاندان سلطنتی تعیین می‌شود.

اما در ایران به‌علت عدم توجه مدیران به مقوله تحقیق و پژوهش و عدم تخصیص بودجه و منابع مالی مناسب این بخش، همواره پژوهشگران و محققین با مشکلات عدیده‌ای دست به گریبان بوده‌اند.

در واقع اگر دولت‌مردان و برنامه نویسان کشور، بودجه و امکانات لازم را در اختیار متخصصین قرار دهند، می‌توان با ایجاد انگیزه به مراکز علمی بسیار تخصصی و پژوهشگران کارآمد و متخصص دست یافت، بدین ترتیب بخش اندکی از هزینه‌های کلان درمان صرف پیشگیری شده و کشورمان به قطب مهمی در تحقیقات علمی خاورمیانه و حتی فراتر از آن تبدیل خواهد شد.

آشنایی و اعتماد مردم به طب سنتی از دیرباز در فرهنگ ایران‌زمین مشهود بوده است. در پی مطالعه روند این شیوه با نگاهی ژرف و گذرا، پایه‌های این باور و اعتماد به‌تدریج متزلزل شد. متأسفانه سوء استفاده از طب سنتی و طب مکمل در کشور توسط افرادی بی‌تعهد این باور عمیق را تحت الشعاع خود قرار داد و نگاه مردم را دگرگون ساخت؛ تغییری که چندان مطلوب نبود و اینک با آسیب‌های عمیق آن روبه‌رو شده‌ایم.

انتهای پیام/*