تجربه و رشد سیاسی

به گزارش خبرگزاری تسنیم متن یادداشت عباس سلیمی نمین با عنوان " تجربه و رشد سیاسی" به شرح ذیل می باشد :
ملت ها در مسیر استقلال حتی اگر در عرصه های بسیار پیچیده سیاسی بین المللی با شناخت و طراحی دقیق وارد شوند تجربه ای ذی قیمت را بر تجارب خود خواهند افزود، چه نتیجه مطلوب یا غیر مطلوب باشد.
مذاکرات مدیریت شده و هوشمندانه ایران با 1+5 و دست یابی به توافقی که «برجام» نام گرفت، زمینه شکل گیری تجربه گرانسنگ سیاسی را فراهم آورد. هرچند نسل اول انقلاب اسلامی به ویژه رهبری آن شناختی تاریخی و میدانی از آمریکا داشت، اما با ورود نسل سوم به صحنه سیاست این معرفت به سهولت قابل بسط نبود.

نباید از یاد برد که رهبری خیزش سراسری ملت ایران در سال 57 هرگز به فاصله فهم عمیق خود از مسائل سیاسی و اجتماعی حتی نسبت به سیاستمداران برجسته تفاخر نورزید بلکه صادقانه تمامی همت خویش را بر کاستن از این فاصله از طریق ایجاد فرصت برای تجربه کردن آن ها، گذاشت.

خوشبختانه آیت الله خامنه ای به عنوان جانشین ایشان نیز همین مشی را پی گرفتند. کما این که در سال 92 به صراحت بر اهمیت تجربه در حیات سیاسی و رشد جامعه تاکید نمودند:

«بأذن الله از این مذاکرات ضرری هم نمی کنیم بلکه تجربه ای در اختیار ملت قرار می گیرد که مثل تجربه تعلیق موقت غنی سازی در سال های 82 و 83، ظرفیت فکری و تحلیلی مردم را بالا خواهد برد...

یک دهه قبل در مذاکرات با اروپایی ها، با نوعی عقب نشینی، تعلیقی را که در واقع تحمیل شده بود پذیرفتیم اما بعد از دو سال تعلیق و تعطیلی بسیاری از کارها، همه فهمیدیم که حتی با این گونه کارها، مطلقاً امیدی به همکاری طرف های غربی وجود نخواهد داشت...

اگر این کار را نمی کردیم ممکن بود برخی مدعی شوند که اگر یک بار عقب نشینی می کردید مشکلات حل و پرونده هسته ای عادی می شد، اما با تجربه تعلیق موقت همه درک کردند که طرف های ما دنبال اهداف دیگر هستند...

به مذاکرات جاری خوش بین نیستم چرا که معلوم نیست نتایجی را که ملت انتظار دارد به همراه بیاورد اما معتقدیم این تجربه ایرادی ندارد به شرط این که ملت بیدار باشد و بداند چه اتفاقی دارد می افتد...

این اقدام، یک تجربه و احتمالا یک کار مفید است اگر نتیجه گرفته شود چه بهتر اما اگر نتیجه ای گرفته نشد، معنایش این خواهد بود که برای حل مشکلات کشور باید روی پای خود بایستد.» (12/8/92)

بنابراین از دیدگاه پیشقراولان رشد و هدایت جوامع بشری، کسب تجربه جایگاه ویژه ای دارد و اصولاً ملت ها اعتبار و سابقه تمدنی شان با میزان تجربیات اکتسابی محک می خورد.

با توجه به اهمیت این معنی باید دید چرا برخی عناصر پر حاشیه دو طیف سیاسی مطرح با اتخاذ مواضعی مبالغه آمیز فرصت کسب تجربه از مذاکرات اخیر را  به ویژه از نسل سوم

می‌گیرند.

این عده  که از آنان می توان به عنوان موافقان و مخالفان دو آتشه برجام یاد کرد با ایجاد فضایی غیر منطقی امکان کسب تجربه را دشوار و تا حدودی نا ممکن می سازند.

موافقان پرحاشیه آگاهانه با اغراق نسبت به دستاوردهای برجام مانع از دیده شدن بد عهدی های آمریکا می شوند و مخالفان غیر منصف نیز با سراسر ضعف و کاستی دیدن عملکرد جبهه خودی و تیم مذاکره کننده ایرانی ناآگاهانه همین نتیجه را رقم می زنند.

عملکرد موافقان غلو کننده را از این رو می توان آگاهانه ارزیابی کرد که به هیچ وجه مایل نیستند بد عهدی آمریکا و غیر قابل اتکا بودنش بر جامعه ایران روشن تر شود.

حتی در مقام توجیه عدم پای بندی واشنگتن به رفع تحریم ها بر می آیند و سیستم بانکی کشور را در مبادلات مالی کلان متهم به عدم آمادگی می کنند! متأسفانه در این میان مخالفان غیر منصف نیز به جای این که انگشت اتهام خود را متوجه پیمان شکنی های قدرت های زیاده خواه نمایند ضمن به زیر سوال بردن مذاکره که با مجوز نظام در دولت دهم کلید خورد حملات خود را صرفاً متوجه کاستی ها و ضعف های تیم مذاکره کننده می نمایند که این امر نوعی آب به آسیاب موافقان مبالغه گر ریختن است.

قطعاً برجام نتایج تعیین کننده ای داشته است و در ادامه می توان با استفاده از افکار عمومی فشار مضاعفی بر زیاده خواهان و بدعهدان وارد ساخت تا در مقام اجرای برجام بر دستاوردهای خود بیفزاییم ضمن این که از تجربه ای که نفس ورود قدرتمندانه به این صحنه برای ما رقم زده است نباید غافل بود.

کسانی که رشد سیاسی جامعه را یکی از اهداف کلان انقلاب اسلامی می دانند هرگز نمی توانند بر این مهم در مذاکرات اخیر چشم پوشند.

انتهای پیام/