از غیبت «حمید» تا تابلویی از احمد متوسلیان که به رهبر انقلاب تقدیم شد + عکس

جمعی از شاعران کشور همزمان با میلاد مبارک امام حسن(ع) به دیدار مقام معظم رهبری رفته و سروده‌های خود را در محضر ایشان قرائت کردند.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نیمه ماه مبارک برای هر شاعر انقلابی یادآور لحظات خوشی است که بسیاری آن را چشیده‌اند و بسیاری دیگر در آروزی درک آن هستند. حضور رهبر معظم انقلاب در میان شاعران و اهل قلم، مربوط و محدود به سال‌های اخیر نیست، ایشان به روایت خود شاعرانی چون اخوان ثالث و امیری فیروزکوهی، پای ثابت برخی از انجمن‌ها در مشهد و بعد در تهران بودند. دیدار شاعران با ایشان در دوره ریاست جمهوری و در زمان رهبری نیز ادامه داشت و مشغله‌ها مانع حذف این نوع جلسات نشده است. هرچند البته استمرار این نوع جلسات خود پیام دیگری غیر از ادب‌دوستی رهبر معظم انقلاب دارد و آن اهتمام ویژه ایشان به شعر به عنوان یک میراث ملی و استفاده از تمامی ظرفیت‌های ادبی کشور در مقوله شعر انقلاب و متعهد است.

در دوره رهبری ایشان طبق سنتی چند ساله شاعران در نیمه ماه مبارک گرد هم آمده و برخی از آنها تازه‌ترین سروده‌های خود را در محضر رهبر انقلاب قرائت کرده و در نهایت، سخنان رهبر معظم انقلاب درباره شعر و جریان‌های ادبی در کشور حسن ختام مجلس است.

حضور 150 شاعر از سراسر کشور

امسال نیز مطابق سنت هر ساله تعدادی از شاعران از سراسر کشور به دیدار رهبر معظم انقلاب رفتند. به گفته مدیر دفتر آفرینش‌های ادبی حوزه هنری، امسال تعداد 150 شاعر از سراسر کشور در این جلسه حضور دارند و تلاش شده است تا شاعرانی از همه استان‌ها در این دیدار حاضر باشند.

امسال در جلسه دیدار شاعران با رهبر معظم انقلاب شاعرانی چون عباس براتی‌پور، علی موسوی گرمارودی، زکریا اخلاقی، فاضل نظری، اسماعیل امینی، محمدعلی مؤدب، علی داودی، ناصر فیض، محمدعلی مجاهدی، علیرضا قزوه، فریبا یوسفی، نغمه مستشار نظامی، فاطمه نانی‌زاد، ریحانه کاردانی، نیلوفر بختیاری و ... حضور داشتند. همچنین مسئولان فرهنگی کشور مانند علی جنتی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و غلامعلی حدادعادل رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی از دیگر حاضران در این جلسه بودند. علاوه بر این، شاعرانی از کشورهای افغانستان، پاکستان و هندوستان نیز حضور داشتند.

غایب بزرگ جلسه دیدار شاعران با رهبر معظم انقلاب

حمید سبزواری، پدر شعر انقلاب که بارها رهبر معظم انقلاب او را با عنوان «حمید» خطاب می فرمودند، غایب بزرگ این دیدار بود. در این جلسه محسن ممتحنی، فرزند ارشد حمید سبزواری به نیابت از پدر حضور داشت.

اهدای تابلویی با نقش احمد متوسلیان به رهبر انقلاب

 

جلسه امسال شاعران نیز همانند سال‌های گذشته با حاشیه‌های جالبی همراه بود. قبل از برگزاری جلسه شعرخوانی، یکی از هنرمندان کشور، تابلوی نقاشی با طرحی از حاج احمد متوسلیان به رهبر معظم انقلاب تقدیم شد. این تابلو که کار دانیال فرخ، از هنرمندان متعهد کشور است، تصویری از این فرمانده دلیر سال‌های دفاع مقدس را در آغوش رهبر معظم انقلاب نشان می‌دهد. همچنین در این حاشیه این دیدار، تعدادی از شاعران و هنرمندان حاضر جدیدترین آثار خود را تقدیم رهبر معظم انقلاب کردند که از جمله این موارد، فیلم کشیش مسلمان شده اوکراینی بود که از سوی رضا برجی به ایشان تقدیم شد.

همچنین محسن ممتحنی، فرزند ارشد زنده‌یاد حمید سبزواری، نیز در حاشیه این مراسم نامه‌ای به مقام معظم رهبری تقدیم کرد.

جلسه دیدار پس از نماز به امامت رهبر معظم انقلاب و مراسم افطاری برگزار شد. جلسه مطابق هر سال در دو بخش برگزار شد؛ بخش نخست به شاعران اختصاص داشت که تعدادی از آنها سروده‌های خود را قرائت کردند و بخش دیگر به سخنان مقام معظم رهبری درباره شعر و وضعیت شعر کشور.

در بخشی از این دیدار، محمدمهدی سیار، از شاعران متعهد کشور، چند سروده قرائت کرد که به این شرح است:

چگونه در خیابانهای تهران زنده می مانم؟
مرا در خانه قلبی هست...با آن زنده می مانم

مرا در گوشه این شهر آرام و قراری هست
که تا شب اینچنین ایلان و ویلان زنده می مانم

هوای دیگری دارم... نفسهای من اینجا نیست
اگر با دود و دم در این خیابان زنده می مانم

شرابی خانگی دائم رگم را گرم می دارد
که با سکرش زمستان تا زمستان زنده می مانم

بدون عشق بی دینم، بدون عشق میمیرم
بدین سان زندگی کردم، بدین سان زنده می مانم

...

هوهو زنان بیا نفست حق!
پیر سپیدجامه رقصان!
ای برف!... ای شگرف!
آن کثرت همیشگی شیء و رنگ را
              یک باره از بسیط زمین پاک کرده ای
                                      کولاک کرده ای!

همچنین در بخش دیگری از این مراسم، نیلوفر بختیاری، از شاعران جوان کشور، سروده ای را درباره «ماهواره» و پیامدهای منفی آن بر ذهن مخاطب خواند:

باز شب شد، بی هدف، بی دیدن ماه و ستاره
پای خود ما را نشاند این جعبۀ جادو دوباره

خندۀ خواهر، غم مادر، اجیرِ قصه‌گو شد
دور هم بودیم، امّا ذهن‌هامان در اجاره

بس که شب‌ها این شبح‌ها را به خود تشبیه کردیم،
آدم هر قصه‌ای شد از من و تو استعاره

چیست پشتِ پرده‌های نخ‌نمای این نمایش؟
قصه‌هایی نیمه‌کاره، قهرمانی بی‌قواره

سرنوشتی را که باید آبی یکدست باشد،
حیف، پنهان کرده نعشِ ابرهای پاره‎پاره

در جهانِ مردگان، شب زنده‌داری کافی‌ات نیست؟
پیر شد بختِ جوان تو، به پای ماهواره

***

سعید پورطهماسب، از شاعران جوان نیز سروده‌ای با عنوان «قرار» قرائت کرد که مورد تشویق حاضران در جمع و رهبر معظم انقلاب قرار گرفت:

از تو من تنها نگاهی مختصر می‌خواستم
من که چشمان تو را از هر نظر می‌خواستم

گر چه شاید سهم اندوه مرا از دیگران
بیشتر دادی، ولی من بیشتر می‌خواستم

دین اگر آنگونه بود و آن اگر اینگونه، نه
عشق را بی هیچ اما و اگر می‌خواستم

روزگارم هر چه باشد وام‌دار چشم توست
من که در هر کاری از چشمت نظر می‌خواستم

رستن از بند قفس رنج اسارت را فزود
آه آری باید اول بال و پر می‌خواستم

رفت عمری تا بدانم خویش را گم کرده‌ام
تا بیایم خویش را عمری دگر می‌خواستم

باید از ماهی بخواهم راز دریا را، اگر
پیش از این از ساحل سطحی نگر می‌خواستم

خواب دیدم پیله می‌بافم به دور خویشتن
کاش روزی مثل یک پروانه می‌خواستم

***

غلامعلی حداد عادل که امسال مجموعه شعر «هنوز هم» را از سوی انتشارات سوره مهر به چاپ رسانده است، قصیده ای در نعت حضرت رسول خواند که بخش‌هایی از آن به این شرح است:


محمّدا به که مانی، محمّدا به چه مانی
«جهان و هر چه درو هست صورت‌اند و تو جانی»

حکایتی که تو داری به هیچ چامه نگنجد
فزون ز طاقتِ اندیشه و زبان و بیانی

ندانمت چه بنامم، ندانمت چه بخوانم
که هرچه گویم و خوانم، چو بنگرم، به از آنی

تو در خیال نیایی، تو در قیاس نگنجی
که خود حقیقت برتر ز فهم و وهم و گمانی

تویی که رشتۀ پیوند آسمان و زمینی
تویی که پنجرۀ روشنِ زمین و زمانی

تویی که صاحب خُلق عظیم و طبع کریمی
تویی که صاحب صبر جمیل و قدر گرانی

تویی که در شبِ تاریکِ دهر، نور امیدی
تویی که در تن دنیای خسته، روح و روانی

پیام‌آورِ توحید و عدل و حکمت و عقلی
رسول رحمت پروردگار عالمیانی

زکریا اخلاقی از دیگر شاعرانی بود که در این جلسه به شعرخوانی پرداخت:

در این دقایق موزون، که زندگی تپش عاشقانه‌ی کلمات است
سکوت بال گشوده ست، و شب شروع نماهنگ دلنواز حیات است

ستاره‌ها همه نزدیک، و خانه ها همه مجذوب آسمان تماشا
شب کویر چه زیباست، شب کویر نماد تغزل لحظات است...

***

حجت الاسلام سیدمحمدمهدی شفیعی، طلبه شاعر نیز در این دیدار سروده‌ای را قرائت کرد که در آن به مدافعان حرم و جبهه مقاومت اسلامی اشاره شده است:

مرز ما عشق است هر جا اوست آنجا خاک ما است

سامرا، غزه، حلب، تهران چه فرقی می کند؟

قفل باید بشکند، باید قفس را بشکنیم

حصر الزهرا و آبادان چه فرقی می کند؟

هر که را صبح شهادت نیست، شام مرگ هست

بی شهادت، مرگ با خسران چه فرقی می کند؟

شعله، خاکستر، دم آخر ولی ققنوس را

لحظه آغاز با پایان چه فرقی می کند؟
مطابق سنت هر ساله، یکی از سروده‌های جلسه شعرخوانی امسال به شعری ترکی از مرتضی طوسی اختصاص داشت:
باخدی غافل دن او کج آیین گؤزون
حیله باز، نازک باخیشلی، چین گؤزون

گوشه گیر دینداریدیم بیرگون منه
باخدی دوردمین گوشه دن بی دین گؤزون

بیرباخیشلا قلبیمی سالدین تورا
صید ائدیب دیر طرلانی شاهین گؤزون

سوزدو بیرکهلیک کیمی بیر یاز گونو
سینه مین دشتینده بیلدیرچین گؤزون

من دئدیم:اولسون بلالردن اوزاق
من دئدیم اولسون،دئدی"آمین"گؤزون

عاشیقین غمزه یله آلت اوست ایله میش
سوره ی "زلزال" اوخور "والتّین" گؤزون

من صراط المستقیم دن چیخمیشام
نستعینیم دیر والضالین گؤزون

گؤزلرین گؤردوکده بسم اله دئدیم
آمما قورخوب قاچمادی او جین گؤزون

کئشکه جان ایستردی، قالمازدیم دو دل
مندن ایمان ایسته ییر کابین گؤزون
همچنین بخشی از جلسه شعرخوانی امشب به شاعران فارسی‌زبان از دیگر کشورها اختصاص داشت. در بخشی از این جلسه احمد شهریار، شاعر پاکستانی سروده ذیل را قرائت کرد:
جز حرف راست هیچ نگوید زبان ما
تیر شکسته را نرهاند کمان ما

پا در رکاب باش که در راه زندگی
شور نفس بود جرس کاروان ما

بلبل بیا به غمکده ی ما که از فراق
شاخ گل است هر مژه ی خون چکان ما

پرواز ماست رو به تجلی وگرنه خلق
در زیر خاک ساخته اند آشیان ما

ما را به عشق کشتی و ما زنده تر شدیم
رنگی به جز بهار ندارد خزان ما

یارب هزار بار به عنقا حلال باد
بر خوان صبر مائده ی استخوان ما

ای شهریار از نفس واپسین نترس
جان می دمند بر بدن نیمه جان ما
ناصر فیض، از شاعران طنزپرداز کشور، نیز شعری طنز خواند که مورد استقبال حاضران در جمع قرار گرفت:
گل در بر و می در کف و معشوق به کام است
من مانده‌ام این‌جا که حلال است، حرام است؟
با این که به فتوای دل اشکال ندارد
گریار پسندید ترا کار تمام است
در مذهب ما باده حلال است، ولی حیف
در مذهب اسلام همین باده حرام است
شد قافیه تکرار ولی مسئله‌‌ای نیست
چون شاعر این بیت طرفدار نظام است
این ماه شب چاردهم در شب مهتاب
یا این که نه، همسایه ما در لب بام است.
در مجلس اگر جای خودت را نشناسی
این جا است که مفهوم قعود تو قیام است
پرسید طبیبم که پس از رفتن یارت
وضع تو اعم از بد و از خوب کدام است
از این که چه آمد به سرم هیچ نگفتم
گفتم دل من سوخت، نفهمید کجام است

از دیگر شاعرانی که در این جلسه به شعرخوانی پرداختند می‌توان به علی موسوی گرمارودی، محمدکاظم کاظمی، روح الله اکبری، علی انسانی، نصیر ندیم، محسن سعیدی، محمدجواد آسمان، ولی الله کلامی، سعید یوسف نیا، فاطمه افشاریان و فاطمه موسوی اشاره کرد.
پایان بخش این مراسم نیز به بیانات رهبر معظم انقلاب درباره جریان شعری کشور اختصاص داشت. ایشان در سخنان خود ضمن یادی از زنده یاد حمید سبزواری، به ویژگی های شعری وی اشاره کردند و سرود را یکی از نیازهای روز جامعه برشمردند. ایشان همچنین در بخش دیگر سخنان خود بر ترجمه سروده های انقلاب اسلامی و دفاع مقدس تأکید کردند.
انتهای پیام/