جذب ۵۰ میلیارد دلار سرمایه خارجی عملی نیست/ باید از ارقام کمتر شروع کنیم

به گزارش خبرگزاری تسنیم، وزیر اقتصاد آلمان زیگمار گابریل درصدد بود در اوایل ماه مه با یک هیات اقتصادی به تهران پرواز کند، کشوری که نوید امکانات تجاری را می‌داد. اما او بیمار شد و به ناچار سفرش را اندکی قبل از پرواز لغو کرد.
 این واقعه باعث نگردید تا معاون صدراعظم آلمان در این زمینه دست از فعالیت بردارد. در دیدار اخیر وزیر صنعت، معدن و تجارت ایران، مهندس محمدرضا نعمت زاده مذاکرات اساسی و موفقیت آمیزی را انجام داد. دراین رابطه قرار است بزودی تضمین‌های اعتباری هرمس از جانب دولت فدرال برای معاملات با ایران از سر گرفته شوند.بدین ترتیب تجارت آلمان با ایران مجدداً مسیر شکوفایی خود را طی کند.
نشریه هندلس بلات آلمان مصاحبه ای را با وزیر صنعت ایران با موضوع روابط دو جانبه انجام داده است:

-    جناب آقای وزیر، کشور شما می‌خواهد با خاتمه یافتن تحریم‌ها جهش بزرگی را در زمینه اقتصادی  انجام دهد. حوزه هایی که ایران قرار است بطور خاص بر روی آنها سرمایه‌گذاری‌ ‌کند، کدامند؟
ما در دوران تحریم سخت کوشش کردیم و بسیاری از چیزهایی را جانشین اقلامی کردیم که قبلاً به کشورمان وارد می شدند. ما امروز خود ظرفیت گسترده‌ای در بخش تولید داریم. اما ضمن آن به همکاری درازمدت با کشورهای صنعتی مانند آلمان نیز علاقمند می باشیم. در اینجا پروژه‌های زیرساختی ، به خصوص در بخش حمل و نقل،  نفت و گاز، در معدن و در بخش مواد غذایی در اولویت قرار دارند . ما در این موارد با صدها شرکت از کشورهای مختلف پیرامون قراردادهایی به ارزش  میلیارد دلاری مذاکره می‌کنیم. آنچه در اینجا برای ما در درجه اول اهمیت دارد، انجام سرمایه‌گذاری‌های مشترک وتاسیس  شرکت‌های مشترک هستند. پروژه‌هایی از ارجحیت برخوردارند که راه حل‌های تامین مالی لازم را هم ارائه دهند. در ضمن ما در تلاشیم تا بخش بانکی خود را مجدداً در سطح بین‌المللی فعال و روابط با موسسات اعتباری را دوباره  برقرار سازیم.
-   بطور یقین این مشکل بزرگی محسوب می‌شود. دولت آلمان از بدهی‌های سابق ایران نزد بیمه اعتباری هرمس شکایت دارد؟
ما خوشبختانه بزرگترین مشکلات را حل کرده‌ایم. تنها مشکلات جزیی مانده‌اند که باید بر آنها نیز فائق آییم. امیدواریم که اینها هم هرچه زودتر برطرف شوند. با ایتالیا، فرانسه و کره جنوبی این معضل را حل کرده‌ایم. در واقع انتظار داشتیم آلمان سریع‌تر از بقیه به ایران بازگردد.  اکنون پس از دیدار انجام گرفته با گابریل، وزیر اقتصاد فدرال چنین به نظر می‌رسد که آخرین مشکلات هم بزودی برطرف ‌شوند و وی هم بزودی به ایران سفر خواهد کرد.
-    ممکن است بفرمایید چه زمانی این سفر انجام خواهد گرفت؟ او در اوایل ماه مه ناچار شد سفر خود به تهران را به علت بیماری لغو کند.
فکر میکنم در ماه اکتبر این سفر تحقق یابد.  امیدواریم که تا آن تاریخ مابقی مسایل را هم حل کرده باشیم. آرزو می‌کنیم که کارها سریع‌تر به پایان برسند.
-    به نظر شما صنایع آلمان می‌توانند در ایران   نقشی داشته باشند؟
شرکت‌های آلمانی فعلاً از رقیبان اروپایی خود که فعالیت بیشتری دارند، عقب افتاده‌اند. ما در درجه اول می‌خواهیم با آلمان انرژی‌های تجدیدپذیر را توسعه دهیم.  برای این که ایران را برای همکاری‌ها آماده سازیم هم اکنون در برلین مرکز تجارت ایران و اروپا را احداث کرده ایم. شرکت‌های بزرگ آلمانی هم در باره فعالیت در ایران با ما وارد مذاکره شده‌اند: فولکس واگن، دایملر، زیمنس، لینده، ب آ اس اف، ایرباس. در بخش دارویی و فنون پزشکی نیز مذاکراتی را با شرکت‌های اروپایی و از جمله آلمانی انجام می‌دهیم. امیدواریم بتوانیم با دایملر بزودی به یک توافق نهایی برسیم.البته  گفتگوها با فولکس واگن هنوز در مراحل اولیه قرار دارد.
-    آیا از آلمان مایوس شده‌اید؟
نه. از زمان لغو تحریم‌ها هنوز شش ماه بیشتر هم نگذشته است. انتظار بیشتری نمی‌توان داشت. ما عجله نداریم. اما یک نکته روشن است: ما ملتی هستیم که علاقمندی زیادی به آلمان داریم. بخش بزرگی از صنایع ما با ماشین‌آلات آلمانی مجهز شده‌اند. آلمان برخلاف آمریکا یا انگلیس هرگز در امور ایران مداخله نکرده است. این‌ امور شرایط مناسبی را فراهم می‌کنند.  آلمان باید فعال تر شود تا همکاری‌های گذشته دوباره تجدید گردند.
-    اما آیا با وجود قرارداد ایران با پژو- سیتروئن هنوز جایی هم برای خودروسازان آلمانی باقی می‌ماند؟
بازار ما خیلی گسترده است.  ما می‌خواهیم به یک تولید سالانه سه میلیون دستگاه خودرو برسیم. ما تا قبل از تحریم‌ها تولید را به 6/1 میلیون رسانده بودیم. امسال به 3/1 تا 4/1 میلیون بالغ می گردد. PSA بزودی تولید را در ایران از سر می‌گیرد. ما با فیات هم وارد مذاکره شده ایم، اما آنها شریک آمریکایی دارند که کار را سخت تر می‌کند.
-    پس از سال‌ها محرومیت اکنون نوبت به رشد رسیده است. فکر می‌کنید ایران به چه سطحی از رشد اقتصادی دست پیدا کند؟
بانک جهانی سالیانه پنج درصد رشد اقتصادی برآورد می‌کند و ما قطعاً می‌توانیم امسال به این هدف برسیم. هدف ما اما آن است که به هشت درصد رشد اقتصادی برسیم. البته باید گفت که  با کار سخت‌تر و سرمایه‌گذاری‌های خارجی می‌توان بدان دست یافت.
-    برآورد  میزان سرمایه گذاری  مورد نیاز ایران در سال چقدر است؟
کارشناسان بین‌المللی می‌گویند که ما به سالی 40 تا 50 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری خارجی نیاز داریم. اما دسترسی به آن به سرعت عملی نیست. زیرا این میزان مقدارش خیلی بالا است. ما باید کار را با انتظارات به مراتب کمتری شروع کنیم و پس از آن حجم آن را به طور مداوم افزایش دهیم. تنها در چهار ماه گذشته دو میلیارد دلار سرمایه گذاری خارجی به سمت ما جریان پیدا کرده است. همچنین ما شاهد علاقمندی فزاینده سرمایه‌گذاران خارجی به بورس خود هستیم. این امر تا کنون سابقه نداشته است. بنابراین ما نسبت به روند کنونی بسیار خوشبین هستیم و انتظار رشد مناسبی را در ایران پیش بینی می کنیم.
-    سرمایه‌گذاری‌های خارجی برای اجرای خط مشی اصلاحات رییس جمهور روحانی تا چه اندازه اهمیت دارند؟
باید گفت که این موضوع یک انتظار شخصی تلقی نمی شود.  سرمایه‌گذاری‌های خارجی برای رشد اقتصادی ما ضرورت دارند. روی هم رفته هدف ما از همکاری با سرمایه‌گذاران خارجی در این است که  سطح صادرات خود را بالا ببریم. ما یک بازار بزرگ داخلی عرضه می‌کنیم و انتظار داریم که در عوض به اتفاق شرکت‌های خارجی مشترکاً در بازارهای بین‌المللی سهیم گردیم. ایران باید به مرکز ثقل بسیاری از صنایع در سرتاسر خاورمیانه مبدل شود. در فعالیت‌های مشترک باید همیشه بخشی از تولید برای صادرات در نظر گرفته شود.
-    دولت شما برای تسریع  رشد اقتصادی به چه اصلاحاتی دست خواهد زد؟
ما به اقداماتی در زمینه «مقررات‌زدایی» های بسیار، اصلاحات مالیاتی و برقراری تسهیلات فراوان مالیاتی برای سرمایه‌گذاران مبادرت کرده ایم. شما لازم نیست طی شش تا دوازده سال مالیات بپردازید و اگر در یک منطقه آزاد تجاری مستقر شوید، حتی تا 20 سال از پرداخت مالیات معاف می شوید. مشکل ما کمبود سرمایه، اعتبارات و ورود به سیستم ‌بانکی است که از آن جدا مانده‌ایم. از این رو برای سرمایه‌گذارانی که در یک شرکت ایرانی سرمایه‌گذری می‌کنند، دو سال معافیت مالیاتی در نظر می‌گیریم و آنها می‌توانند سرمایه‌ای را که به کار برده‌اند مانند هزینه‌های یک اعتبار بانکی در محاسبات خود منظور کنند.

انتهای پیام/