"چین چگونه ۸۰۰ میلیون شغل ایجاد کرد"/مردم پاسخ دادند: اقتصاد چین سیاست‌زده نیست

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم،  امروزه برخورداری از شغل مناسب یکی از حقوق شهروندان به شمار می‌رود و اهمیت آن از حقوق سیاسی در صحنه انتخابات کمتر نیست. اشتغالزایی تا جایی اهمیت دارد که  متناسب با نیازهای جامعه و تا ریشه کن کردن بیکاری یا همان اشتغال کامل، ازجمله وظایف بنیادین دولت‌هاست.

ازطرفی اشتغال در ارتباط مستقیم با توسعه سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور بوده و به سرعت روند توسعه جامعه و موفقیت یا عدم موفقیت برنامه های توسعه بستگی دارد. به عبارت دیگر می‌توان گفت اشتغال تابعی است از ارزش‌های حاکم بر یک جامعه و بدیهی است که مستقیماً در ارتباط با نیازهای زیستی، آموزشی، بهداشتی، رفاهی، روحی و معنوی جامعه باشد.

در عصر حاضر مشکل اشتغال زایی یکی از دغدغه های مهم مدیران و برنامه ریزان جوامع مختلف به حساب می آید. ایران نیز این قاعده مستثنی نیست و در حال حاضر شاهد جمعیت  بیش از 10 میلیون بیکار در کشور هستیم که در قالب پرونده "خانه شین" به این مساله می پردازیم.

خبرگزاری تسنیم در دومین شماره از پرونده " خانه نشین" در گزارشی با عنوان "چین چگونه 800 میلیون شغل ایجاد کرد" به بررسی مساله اشتغال در چین پرداخت که اعلام شد، طبق گزارش های رسمی در کشوری مانند چین با داشتن بیش از یک میلیارد و 374 میلیون نفر جمعیت، بیش از 800 میلیون نفر شاغل هستند و تعداد بیکاران این کشور رسماً 972 هزار نفر در ابتدای سال 2016 گزارش شده است. 

این گزارش با واکنشهای مختلفی از سوی کاربران خبرگزاری تسنیم مواجه شد که در ادامه این نظرات را مشاهده می کنید.

زهرا:به آقای ربیعی پیامک بدید بگید گزارش چین رو بخونن. نمی دونم واقعا چه جوری اعلام می کنن شغل ایجاد شده. نمی دونم چه جوری روشون می شه بگن بیکاری داره حل می شه. من فارغ التحصیل مهندسی شیمی از دانشگاه دولتی ام. اما کو کار؟ نمی دونم دولتی که ادعای اشتغالزایی داشت چرا الان به خواب عمیق فرو رفته. چرا نسبت به درد جوونا بی تفاوته.

محمد:گزارش خوبی بود. اما چین قابل مقایسه با ایران نیست. در ایران اقتصاد فدای سیاست شده است. همیشه دولت‌ها به جای انجام کار و پیدا کردن راه حل برای مشکلات مردم به دنبال نقد کردن یکدیگر هستند.

کیومرث:خواهشا در مورد وضعیت وحشتناک بیکاری در استانها هم گزارش بگیرید. در استان همدان بیکاری بیداد می کند.

بی نام:یادش بخیر یه زمانی کفش های تولید ایران در تلویزیون هر روز تبلیغ میشد. لطفا در مورد بیکاری در صنعت کفش گزارش بگیرید. تمام بازار کفش را کفش های چینی و وارداتی پر کرده است. واقعا این ظرفیت وجود دارد که بازار کفش را توسعه بدهیم. لطفا مسئولان فقط بسترها را فراهم کنند. صنعتگران کفش خودشان راه توسعه را برای کشور فراهم می کنند.

ایرانی:من پیشنهاد می کنم در کنار سفرهای اروپایی متعدد، مسئولان سفری هم به چین داشته باشند. البته سفری آموزشی تا یاد بگیرند چطور میتوان جمعیتی 1.3 میلیارد نفری داشت و بیکاری را مدیریت کرد. ایران فقط 80 میلیون نفر جمعیت دارد اما در مدیریت بیکاری جزو ناکارآمدترین کشورها است.

فواد:وزارت کار در ایران یک وزارتخانه ناتوان و صرفا نمایشیه. اصلا توان هماهنگی با وزارتخانه های اقتصادی برای ایجاد اشتغال را ندارد. شاید اشکال از ساختار این وزراتخانه باشد و شاید از مدیران و وزرایی کارنابلد.

کمال:من 22 ساله فارغ التحصیل کارشناسی مترجمی زبان هستم. خب فکر می کردم فارغ التحصیل بشم می تونم کار رو سریعا شروع کنم اما حالا میبینم درس خوندن به اندازه پاس کردن درس های دانشگاه اصلا روش خوبی نبود. نمره های خوب توی دانشگاه گرفتن اصلا به معنای کاربلد بودن نیست. هر جا می خوام برم از من انتظار دارند اندازه افراد بومی امریکا زبان بلد باشم که الان با وجود لیسانس مترجمی زبان دارم کلاس های آزاد زبان رو تکمیل می کنم. وضع تدریس در دانشگاههای کشور اسف باره.

سینا:گزارش جالبی بود. لطفا وضعیت اشتغال توی کشورهای دیگر را هم بررسی کنید.

داوود:چرا باید توی کشور من توی دانشگاه متخصص تربیت نشه؟ چرا وقتی میای توی بازار کار با دنیای متفاوتی روبه رو میشی که هیچ کس در موردش تو رو آگاه نکرده؟؟؟!!!!!!!

کاظمی:بعد از خوندن این گزارش دارم فکر می کنم برم چین.

حسام:چین در تمامی ابعاد اقتصاد برنامه داره اما ایران چی؟ همه برنامه های اقتصادی کشور بوی سیاست گرفته و دعوا بر سر اصولگرا و اصلاح طلبه. آخه ما جووونها دردمون رو به کی بگیم که اهل هیچ حزبی نیستیم. چرا باید با وجود 16 سال درس خوندن الان دنبال کار به عنوان کارگر ساده یا کارمند یا راننده آژانس باشیم چرا که نه توی دانشگاه نحوه تدریس با عالم واقعی بازا را کار تطبیق داشته و نه توی جامعه تقاضا برای رشته ما به اندازه تعداد فارغ التحصیلان وجود داره!!!!!!!

سامان:احسنت به تسنیم. گزارش خوبی بود. کاش میشد فرستاد برای دولتمردان تا بخونند و نحوه ایجاد اشتغال را یاد بگیرند

رها:چه گزارش کامل و جامعی. تمامش رو خط به خط خوندم. تماماً نشان دهنده نقش برنامه ریزی کلان ملی برای پیشرفت است. در ایران هم برنامه های توسعه ای خوبی داریم اما افسوس که در هیچ دولتی هیچ کدام از اهداف توسعه ای ایران اجرایی نمی شود.

مهرداد:علل پیشرفت چین اینه که سهولت قوانین برای تولید و صادرات مثل ایران نیست که برای تولید یک محصول 500 ارگان تاییده بخواهد و 1000 تا امضا برای مثال تعداد محصولاتی که شامل استاندارد اجباری می شود را از 4000 مورد به 700 مورد کاهش داده اند تا محصولات بدون دردسر تولید شوند قوانین کار اسونی دارد همچنین برای صادرات به کارت بازرگانی و این قبیل بازیها احتیاجی نیست .  وقتی صنعت و تولید جلو رفت خود به خود به دنبال دانشگاه هم می رود نه اینکه مثل اینجا زوری این دوتا را بخواهند به هم بچسبونند

کیوان:ی نسخه شو بدید به دولت دیگه چرا واسه ما گذاشتی اینو؟؟!

هیچکس:به نام خدا با سلام وخدا قوت به شما: کسانیکه به بعضی از آقایان حقوق غیر متعارف داده اند. باید حتما اخراج شوند و آن پولی را که به آن مدیر داده اند باید برگردانند. جریمه آنها این است. کسانیکه این پول را گرفته هم باید آن را باز گردانده و اخراج شوند. ((اگر چین بود بایستی 15 سال زندانی می شدند.))

بر باد رفته: اقتصاد چین اقتصادی پویاست/اقتصاد ایرانی اقتصادی در رکود مانده... اقتصاد چین از حمایت درست دولتی برخوردار است/ اقتصاد ایران بدون حمایت و برنامه ریزی صحیح در گل مانده... اقتصاد چین پشتوانه دانشگاهی و تکنولوژیکی دارد/ اقتصاد ایران از بدنه پژوهش های دانشگاهی دور مانده... اقتصاد چین رنگ اقتصاد دارد/ اقتصاد ایران سیاست زده شده... این کجا و آن کجا... خود بخوان حدیث مفصل...

سوادجانی:ایول به جین. یک مقدار مدیران ایرانی یاد بگیرند. زمانی بود حدودا 20 سال پیش. عقب ماندگی جینی ها را مضحکه کرده بودیم. امروز ما مضحکه ایم با این وضعیت بازار بل بشوی کار ...

بیات:توی اغلب قریب به اتفاق کشورهای جهان، تعریف رشته های دانشگاهی با توجه به نیاز جامعه و تقاضای بازار کار انجام میشه و ارتباطی تنگاتنگی بین صنعت و دانشگاه وجود داره به طور یکه کمتر دانشجویی بعد از تحصیل بیکار می مونه اما توی ایران دانشگاه و صنعت دو بخش کاملا مجزا از هم هستند که برنامه ریزی هیچ کدوم با دیگری تطابقی نداره. علت اصلی بی کاری در ایران هم همین موضوعه.

صادق:توی ایران منافع حزبی بیشتر از منافع ملی پیگری میشه و هر حزبی که دولت را در دست می گیره فقط و فقط به منافع خودش توجه داره. اشتغال زایی هم که یک منفعت ملی هست نه منفعت حزبی، پس خیلی راحت قربانی منافع حزبی دولتمردان میشه.

رامین:لطفا در مورد فرصت های شغلی بیرون از مرزهای ایران که جوانان ایرانی می توانند مشغول به کار شوند اطلاع رسانی کنید. چند وقت پیش برای کار به سفارت ژاپن رفتم اما گفتند ژاپن دیگر نیروی کار ایرانی نمی گیرد. لطفا بنویسید در کدام کشورها چه مشاغلی برای نیروی کار ایرانی وجود دارد. با تشکر از سایت خوبتان.

سیمین:گزارش خوبی بود. با اینکه طولانی بود اما جذاب و پیوسته بود و تا آخرش خوندم. من شنیدم بازار کار امریکا هم وضعیت خوبی نداره. البته مطمئنا به افتضاحی بازار کار ایران نیست. میشه یه گزارش از بازار کار امریکا تهیه کنید.

از ماست که بر ماست:توی اروپا برای نجات صنعت کفش اروپا از دست واردات بی رویه کفش چینی قانون گذاری کردند. توی ایران اما هیچ قانونی برای جلوگیری از واردات بی رویه نیست. بسیاری از جنس هایی که توی ایران تولیدشون کمه و بازار خوبی ندارن به خاطر اینه که کالای مشابه از چین داره وارد میشه. ما واردات سوزن ته گرد و تسبیح هم از چین داریم. شدیم بازار مصرف چین. معلومه اشتغال چین بالاست چون کشورهایی مثل ایران هستند که برای این کشور بازار مصرف درست کنند.

جعفر:  پول هم نداریم بزنیم بریم چین کار پیدا کنیم.

کی مرام:چرا در ایران تسهیلات با نرخ بانکی کم بهره به موسسات تولیدی نمی دهند تا اشتغال زایی افزایش پیدا کند؟ چرا انقدر به تولید فشار میاورند که تولیدکننده سرمایه اش را یا به انبوه سازی مسکن و خرید و فروش ارز ببرد یا سرمایه اش را از کشور خارج کند؟ در چین به اطمینان میشود گفت که سرمایه داران با خیال راحت دارند سرمایه گذاری می کنند و اینگونه زمینه اشتغال زایی فراهم شده است.

دانشجو:چین با کنترل نرخ بیکاری تونسته میزان جرم و جنایت رو هم تو این کشور کنترل کنه. اما تو ایران میزان جرم و جنایت روز به روز در حال افزایشه. مسئولان نه تنها نسبت به آسیب های اقتصادی بیکاری در جامعه بی تفاوتند بلکه از اسیب های متعدد اجتماعی و فرهنگی بیکاری نیز ناآگاه هستند.

جواد:توی کشوری مثل چین، همه چیز نظام مند هست وگرنه با جمیعیتی بیشتر از یک میلیارد نفر هرج و مرج تمام کشور را تحت تأثیر قرار می داد. اونجا مطمئنا حقوق های چند صدبرابری برای مدیران نهادهای دولتیشون وجود نداره و فاصله طبقاتی مثل ایران نیست.

یعقوبی:تخصص مدیران ایرانی اشتغال زایی نیست،حقوق‌های نجومی و اختلاس است. برام جالب بود این همه مدیر،این همه حقوق چرا هیچ وقت مشکل اشتغال حل نمی شه؟ رهبری بارها تأکید به تولید کردن اما مسئولان به جای حمایت از تولید در راستای اشتغالزایی کت و شلوار برند به تن دارند!!!!! پول هایی که باید در تولید صرف شود در جیب مدیران به عنوان حقوق،پاداش و... است. برای ایرانی چنین مملکتی تأسف بار است

اشتری:گزارش جامع و خوبی بود.اگر مقدور است نسخه ای از این گزارش به دست مسئولان برسد. درد مشترک خانواده های ایرانی بیکاری جوانان است.داشتن 1میلیون بیکار در میان بیش از1میلیارد جمعیت هنر و مدیریت مسئولان چین است که متأسفانه مدیران ما چنین هنری ندارند.

 انتهای پیام/