روایت خاطرات شهید سیاح طاهری در «ماه نشان» شبکه افق

به گزارش خبرگزاری تسنیم، برنامه «ماه ‌نشان» شب گذشته میزبان خانواده شهید سعید سیاح طاهری بود. در این برنامه هدیه قبیشی همسر شهید سیاح طاهری به همراه علی‌اکبر فرزند شهید و حبیب احمدزاده از دوستان و نویسنده آثار دفاع مقدس حضور داشتند و درباره فعالیت های فرهنگی این شهید بزرگوار گفت وگو کردند.

در ابتدای برنامه خانم قبیشی با بیان خاطراتی از روحیه و ویژگی اخلاقی شهید سیاح طاهری گفت: ایشان در زمان خواستگاری در بسیج عشایر اروندکنار آبادان بوده و می‌گفت این لباس بسیجی تا زمانی که جنگ وجود دارد بر تن من است؛ امروز در ایران و فردا در فلسطین و هر زمانی که احساس مسئولیت کنم می‌روم.

وی افزود: ازدواج ما در اوج سادگی و با همان لباس خاکی که برای انجام وظیفه بر تن داشت انجام شد و با یک ساک پر از کتاب و یک چمدان از وسایل، زندگی مشترکمان را شروع کردیم. شهید سیاح طاهری پس از 6 روز از ازدواجمان به ماموریتی در اهواز رفت و حتی من چهره ایشان را فراموش کرده بودم.

قبیشی اضافه کرد: اولین مجروحیت وی در سال 1360 در آبادان رخ داد و ایشان به شهر اصفهان برای درمان بازگشتند و پس از بهبود دوباره به منطقه باز می‌گردند و پس از چندین مجروحیت دیگر در 23 دی ماه 65 در عملیات «کربلای 5» بر اثر اصابت گلوله تانک از ناحیه صورت دچار جراحت شدید می‌شود.

همسر شهید سیاح طاهری ادامه داد: ایشان در عملیات «والفجر8» شیمیایی می‌شود و تا آخرین روز زندگی سرفه‌ها و آثار آن ادامه داشته است و پس از 29 سال در 23 دی‌ماه 94 به شهادت رسیدند.

وی اضافه کرد: پس از ازدواج و به دلیل حضور در عملیات‌ها و ماموریت‌های بسیار حضورشان در جمع خانواده کم اما پربرکت بود.
 

طاهری: زندگی پدرم در راستای دغدغه انقلابی بود
در ادامه برنامه علی‌اکبر فرزند شهید طاهری درباره زندگی پدرش گفت: زندگی ایشان در راستای دغدغه انقلابی خلاصه می‌شد و ما در خانواده، عنوان همیشه رزمنده در زندگی را که کامل ترین عنوان بود برایش انتخاب کرده بودیم.

وی افزود: زمانی که تکلیف، دفاع مقدس و جهاد نظامی بود وارد میدان شد و زمانی که کار به جهاد فرهنگی و اجتماعی کشیده شد و باید به بازسازی و ساختن این کشور می‌پرداختیم ایشان دوباره پیش قدم شدند.

طاهری اضافه کرد: با وجود انتقال به تهران اما به دلیل فقر و مشکلات بنیادی و محرومیت‌های زیادی که در خوزستان وجود داشت پدر آنجا را رها نکرد؛ کارشان با خوزستان، خرمشهر و همچنین آبادان گره خورده بود و حتی ماهی یک بار به خوزستان برای فعال کردن ظرفیت های فرهنگی و اجتماعی سفر می کرد.

وی افزود: پدر دغدغه معنوی داشت و معتقد بود باید روحیه مردم در اولویت باشد و به آنها روحیه و انگیزه ‌داد و می گفت فعالیت‌های عمرانی را دیگران انجام می‌دهند و ما باید دغدغه روحیه و انگیزه مردم را داشته باشیم.

طاهری تصریح کرد: پدر همواره به دنیال پیوند میان آرمان های جهادی دهه اول انقلاب و نسل امروزی بود.

احمدزاده: شهید سیاح طاهری تخریبچی‌ میدان مین عصر حاضر بود
در ادامه برنامه حبیب احمد‌زاده گفت: درباره امثال سعید صحبت کردن کار سختی است و فقط باید به جا پای آن‌ها نگاه کرد؛ حاج سعید همانند یک تخریبچی که در میدان مین معبرها را باز کرده، آدم را به سلامت عبور می دهد.

وی افزود: وی به درستی تشخیص داده بود که کجاها را رها کرده ایم و تمام تلاش خود را می کرد تا خلاء‌ها را پر کند. ایشان به دلیل روحیه تحقیقی و بازرسی که داشت به درستی آسیب‌شناسی می‌کرد که در کجای کارمان می توانیم تاثیرگذاری بیشتری داشته باشیم.

احمدزاده ادامه داد: حاج سعید سعی می کرد تا نگاه و توجه ما به گروه هایی باشد که تاثیرگذاری بیشتری وجود دارد. کاری که کرد آن بود که تاکتیک ظاهری را عوض کرد و نتیجه گرفت.

وی در ادامه به بیان خاطره ای از فرهنگ کتاب خوانی و ترویج فرهنگ دفاع مقدس شهید سیاح طاهری پرداخت و گفت: حاج سعید در پنج استان مختلف به معلمان کتاب «دا» را تقدیم می کرد تا با خواندن و تعریف آن برای دانش‌آموزان علاوه بر رسیدن به فرهنگ دفاع مقدس راوی دوران دفاع مقدس رزمنده‌های دوران جنگ باشد و با بیشترین تعداد و کمترین تعریف تاثیرگذار حداکثری را داشته باشد.

احمدزاده ادامه داد: ‌حاج سعید سیاح طاهری معتقد بود که کتابهای دفاع مقدس انسان‌ساز هستند.

در پایان این گفت‌وگوی صمیمی و ساده، هدیه‌ای از سوی تولیت آستان قدس رضوی به هدیه قبیشی همسر شهید سیاح طاهری تقدیم شد تا یک روز به صورت خادم افتخاری حرم امام رضا(ع) حضور داشته باشند.

انتهای پیام/