نفت مربی باتجربه می‌خواهد، آن را محل آزمون کم‌تجربه‌ها نکنید
پرسپولیسی بودن مدیران جدید باشگاه نفت نباید منجر به ایجاد شرایطی شود که آنها تصمیمات احساسی بگیرند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، بالاخره تکلیف تیم نفت تهران پس از کش‌وقوس‌ها و حواشی فراوان روشن شد و این تیم در تهران ماند.
ماندن این تیم در پایتخت نشان‌دهنده دو ویژگی مهم بود؛ اولی مربوط می‌شود به پایداری و مقاومت یک طرفدار واقعی و قدرتمندی یک مربی فوتبال به نام ناصر فریادشیران که به کمک رسانه‌ها و پیگیری‌های فراوان توانست حق تهرانی‌ها را در این زمینه اعاده کند. هر چند که مقامات و مسئولان تهرانی در این مورد هیچ واکنشی از خود نشان ندادند و گویا دادن امتیاز به این مهمی از سوی تهران به یک شهرستان اهمیتی برای‌شان نداشت. البته این موضوع خود یک مطلب جداگانه است که بعداً به آن خواهیم پرداخت.
ویژگی دوم در این زمینه نقش خریداران و اسپانسرهای قدرتمندی بود که وارد میدان شدند و علاقه‌مندی خود را برای تیم‌داری و مهم‌تر از آن سرمایه‌گذاری در ورزش و حمایت از نسل جوان کشور در جهت پویایی و بازگشت شور و نشاط میان آنان نشان دادند.
حال با توجه به اتفاق خوبی که در این زمینه افتاده و قرار است اتفاقات خوب بعدی نیز در این موضوع بیفتد، لازم است خریداران و صاحبان فعلی تیم نفت تهران را به یک مسئله حیاتی رهنمون و توجه‌شان را برای پایه‌گذاری درست و منطقی این تیم جلب کنیم.
شاید اشاره به نحوه حضور حسین هدایتی در پرسپولیس و اقداماتی که تاکنون در این باشگاه انجام داده و میلیاردها هزینه کرده ولی نتیجه‌ای نگرفته است، مبین این موضوع باشد که فرق مدیران جدید نفت تهران با هدایتی را روشن کند. در حقیقت مانور رسانه‌ای که هدایتی داشت و دارد باعث برهم خوردن تمرکز وی در بحث مدیریتی شده و او را به‌طور فیزیکی از این باشگاه دور کرده است.
درست بر خلاف هدایتی، مدیران جدید نفتی که اتفاقاً آنها هم پرسپولیسی هستند، تمایل به مطرح شدن و جلو دوربین رفتن ندارند و تمرکز خود را برای به ثبات رساندن و ادامه قدرتمند این کار دارند. لذا با این حسن‌ها و ویژگی‌های مثبت نیاز است در باب انتخاب مربی هم کمی دقت کنند.
خوب می‌دانیم که خریداران جدید این تیم علاقه فراوانی به پرسپولیس دارند و پیش از این نیز از متقاضیان خرید امتیاز آن بودند. آنها حق هم دارند هرگونه که تمایل دارند عمل کنند، اما این دلیل نمی‌شود با اینکه فرصت زیادی برای بستن تیم و یارگیری و تمرین نیست چشم‌شان را از همه جا بگیرند و فقط به پیشکسوتان پرسپولیس و مربیان قرمز توجه کنند که شاید بعداً پشیمان شوند.
آمدن و رفتن افشین پیروانی نمود اولین نقطه ضعف مدیران جدید بود که در اثر تصمیمات احساسی و علاقه‌مندی رنگی آنها نشأت گرفت و نتیجه‌اش نیز مورد پذیرش قرار نگرفتن پست جدید پیروانی از سوی فدراسیون فوتبال بود. یعنی اینکه روی انتخاب پیروانی و مشکلات احتمالی وی برای مربیگری در این تیم کار کارشناسی صورت نگرفته بود و فقط به جهت سفارش دوستان و یا تصمیمات احساسی آنان این اقدام عملی شده بود.
حال با توجه به اینکه می‌دانیم دوستان جدید که هم فوتبالی هستند و سال‌هاست که از نزدیک این موضوع را پیگیری می‌کنند و از سوی دیگر به جهت سرمایه‌گذاری در بخش خصوصی و کمک به اجرای قانون خصوصی‌سازی در کشور حمایت ویژه‌ای در این خصوص انجام می‌دهند، لذا در راستای علاقه‌مندی آنها پیشنهادی می‌دهیم تا به دقت بررسی و در صورت منطقی بودن حتما به آن عمل کنند. این واقعیت وجود دارد که از دل باشگاه پرطرفدار و میلیونی پرسپولیس مربیان شایسته‌ای بیرون آمده و در تیم‌های مختلفی نیز مربیگری کرده و یا می‌کنند اما به نظر می‌رسد در این مقطع زمانی و حساس برای تصمیم‌گیری، بهتر است مدیران نفت به سوابق و به‌ویژه مدیریت در مربیگری اشخاص و چهره‌های نامی دقیق شوند و با بررسی وضعیت فعلی بازیکنان نفت و نحوه ارتباط‌گیری آنان با مربی جدید فرد مورد نظر را برای هدایت این تیم در نظر بگیرند.
در چند روز گذشته اسامی تعداد زیادی از مربیان برای مربیگری این تیم اعلام شد و علی دایی، منصور ابراهیم زاده، محمد مایلی‌کهن، افشین پیروانی و .... مطرح شدند که از میان آنها نفر چهارم مورد پذیرش فدراسیون قرار نگرفت. ابراهیم زاده گویا با مس کرمان قرارداد دارد، علی دایی هم وسواس فراوانی برای این کار دارد و وسواس بیشتری هم از سوی مدیران برای انتخاب وی احساس می‌شود که تاکنون لاینحل باقی مانده است. اما محمد مایلی‌کهن که همه جا اسم او با حساسیت خاصی برده می‌شود و عده‌ای نیز نسبت به شفافیت و راستگویی وی ایراد می‌گیرند، شاید بتواند در این وضعیت کمک حال مدیران تیم نفت باشد و بتواند این تیم را در مسیر ابتدایی با برنامه‌ریزی صحیح و پایه‌گذاری بناهای درست و منطقی به شایستگی هدایت نماید.
تیم نفت نیاز به مربی با تجربه و با سوابق خوب مدیریتی دارد تا بتواند هم از عهده مدیریت بازیکنان برآید و هم از جنبه فنی دارای علم فوتبالی و دانش مربیگری باشد. ضمن اینکه شاخصه پرسپولیسی بودن را هم داشته باشد. پس مایلی کهن بهترین فردی است که در مقطع زمانی کنونی، از فرصت‌های کوتاه استفاده‌های درستی کند و راهنما و سرمربی خوبی هم برای مدیران باشد که نیاز به آرامش دارند و در ابتدای کار قصد ندارند تیم را محل آزمون و کارآموزی عده‌ای مربی میدان ندیده و کم‌تجربه کنند.
نویسنده: مرتضی موسوی زنوز
انتهای پیام/