مکانیزاسیون کشاورزی سبب ارتقا محصول فلفل شد/ توسعه کشت گلخانه‌ای در منطقه

تولید کننده موفق جویباری که با استفاده از مکانیزاسیون کشاورزی سبب ارتقا محصول فلفل در منطقه شد، معتقد است: جویبار مستعد کشت گیاه فلفل بوده و باید به صورت کشت گلخانه ای رشد یابد.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از جویبار، کشت سنتی و تجربیاتی که زارعین و کشاورزان در این حوزه دارند تجربه ی ارزشمندی است اما با توجه به نیاز بخش کشاورزی به تولید بزرگ مقیاس که ضرورت امروز جوامع پر جمعیت است، با کشت سنتی نمی توان راه به جایی برد و اگر مکانیزاسیون و مدرنیزاسون و مقوله ای که با نوان کشاورزی دانش بنیان از آن یاد می‌شود به کمک کشت سنتی بیاید قطعا نتایج درخشانی تحصیل خواهد شد.

در یکی از این موارد که نسل جوان با پشتوانه علم و انرژی توانسته است از تجربیات کشت سنتی بهره برده، تولید را در مقیاس بزرگ ادامه دهد, سراغ یکی از فلفل کاران جویباری رفتیم تا تجربه او را در تلفیق این دو سبک کشاورزی به خوانندگان انتقال دهیم. ضمن اینکه پای حرف و درد دل فعالی از فعالان عرصه تولیدات کشاورزی نشسته ایم که حرف‌های شنیدنی بسیاری برای رسیدن به کشاورزی پایدار و توسعه کشاورزی و زنده نگه داشتن آن داشت.

تسنیم: لطفا خود را برای خوانندگان معرفی کنید؟

مجید نوروزی تحصیلکرده رشته مهندسی مکانیک اهل و ساکن کلاگرمحله جویبار هستم. مدرک کشت کار گلخانه ای را البته دریافت داشتم ولی چون کشاورز زاده بوده و از کودکی با کار کشاورزی آشنا و علاقمند بودیم و تلاش داشتم آنچه یاد گرفتم در زمین کشاورزی، آنرا عملا اجرا کنم.

مثلا یکی از دلایلی که در این 20 هکتار که به صورت سنتی کشت می‌شد تولیدات ما اندک بود. همین یکی از موارد عدم نکات علمی بود.آبیاری قطره ای نیز یکی از مسائلی است که ضمن تقلیل آبیاری تا نصف شکل سنتی، در افزایش تولیدات هم بسیار موثر است و می توانم بگویم یکی از بخش های اصلی مکانیزاستون ما همین اجرای شیوه ی آبیاری قطره ای بود.

چون آب تنها در پای بوته تخلیه می شود و همین موجب کاهش رویش و تکثیر علف هرز می شود و در حقیقت تغییر شیوه آبیاری یکی از دلایل بهره وری حداکثری ما در برداشت محصول بود.

در مورد کشت فلفل باید بگویم این کار در خانواده ما سابقه 35 ساله دارد و در حقیقت پدرمن آغازگر این تولید بود و خودم حدود سه سال است که به این کار مشغول شدم. البته روش های نو برای افزایش بهره وری، اصلاحات و آزمایش‌هایی نیز انجام دادیم. از جمله واریته‌هایی جدید وارد کردیم که در کشور یا حداقل در منطقه وجود ندارد.

بذرهایی از مناطق دیگر مثل جنوب کشور یا مشهد انتخاب کردیم و انواعی که با شرایط محیطی ما سازگاری بیشتری داشت را برگزیدیم. همچنین 7 گونه بذر از خارج کشور آوردیم و مشغول آزمایش روی آن هستیم که اتفاقا در دو سه رقم نتیجه خوبی گرفتیم و همان چیزی شد که مد نظر ما بود چون فلفل تولیدی ما ، فلفل تند است که بیشتر مورد توجه شرکت‌های صنایع غذایی و برای فرآوری استفاده می‌شود. فلفلی مه مزه خوب و وزن مناسبی دارد با استقبال شرکت‌های مواد غذایی مواجه خواهد شد. میانگین فلفل سنتی حدود 25 گرم است اما در فلفل تولیدی ما وزن به حدود 60 گرم یا بیشتر رسیده است.

پرهزینه ترین بخش کشت فلفل، هزینه نیروی انسانی است چون در فرآیند تولید فلفل، بخش‌ها و کارهایی وجود دارد که نمی‌توان برایش جایگزین انسانی پیدا کرد. مثلا چیدن فلفل از جمله کارهایی است که به هیچ وجه نمی توان آنرا با دستگاه انجام داد نه در ایران بلکه در تمام جهان اینگونه است و نیروی انسانی زیادی نیاز است. در حجم کار 20 هکتار که ما کار می‌کنیم این هزینه بسیار افزایش پیدا می‌کند. در بخش وجین هم خط و مسیر بین بوته‌ها را دستگاهی کریم تا کمی در هزینه کارگری کاهش داشته باشیم.

تسنیم: آقای نوذری از مشکلات خود بفرمایید؟

 مشکلات عمده ما فقدان صنایع تبدیلی است. متاسفانه بار عمده ای که ما تولید می‌کنیم به شهرهای تهران، اصفهان و سایر نقاط کشور می‌رود به این دلیل که کارخانجات صنایع غذایی و تبدیلی در منطقه ما وجود ندارد. البته ما صحبت‌های اولیه با جهاد کشاورزی داشته ایم تا بتوانیم کارگاهی برای فرآوری فلفل‌های تولیدی خودمان داشته باشیم. از آنجایی که فلفل جز تره بار محسوب می‌شود و ضرورت دارد در یک زمان مشخص به مقصد برسد تا در چرخه فرآوری ومصرف قرار گیرد در غیر این صورت از بین می رود و ضرر هنگفتی به بار خواهد داشت.

اگر ما یک کارگاه کوچک فرآوری فلفل در کنار مزرعه خود داشته باشیم در آینده نگران نخواهم بود و اگر در یک زمان بازار مناسبی نداشت می‌توانیم آن‌را فرآوری کنیم و مدتی بعد که بازار بهبود یافت آنرا بفروشیم. این یکی از مشکلات عمده ی کشاورزی ما و حتی منطقه مازندران است.

مشکل دیگر ما فقدان اراضی یکپارچه در این منطقه است به عنوان مثال کشت 20 هکتاری ما در 6 نقطه مجزا است و همین موضوع زمان و انرژی زیادی از ما هدر می‌رود و 20 تا 30 درصد به هزینه‌های ما اضافه می‌کند و به دنبال این هستیم که یک زمین بزرگ و یکپارچه اجاره کنیم و از مسئولان  خواستیم در این مسیر به ما کمک کنند.

تسنیم: گونه‌های زیر کشت شما چیست؟

گونه آزمایشی داریم. دو گونه زیر کشت هستند. دو گونه نیز گونه‌هایی بود که در مازندران کشت نمی شد. هفت گونه نیز گونه‌هایی بود که از خارج از کشور وارد کردیم و در حال بررسی و آزمایش داریم البته 2 گونه بسیار عالی تشخیص داده شد و سال آینده این دو گونه را زیر کشت انبوه خواهیم برد.

تسنیم: حضور علم و تکنولوژی یا همان کشاورزی دانش بنیان در کار شما چه میزان موثر بوده است؟

دنیا امروز وضعیتی پیدا کرده است که بزرگ‌ترین اولویت آن تامین منابع غذایی است. امروزه جایی در این دنیا برای کشاورزی سنتی وجود ندارد. کشاورزی سنتی ضمن رنج و زحمت زیاد و هزینه بالا، عایدات و خروجی اندکی دارد و ما برای کاستن از هزینه و افزایش بهره وری چاره ای بجزعبور از کشاورزی سنتی به کشت مکانیزه نداریم و تمام کشورهای بزرگ این گذار را تجربه کردند.

این گذار از کشاورزی سنتی به شیوه‌های مدرن اندکی دشوار اما ضروری است و نیاز به دانش و تکنولوژی دارد. کمک مسئولان در این فرآیند بسیار مهم و موثر خواهد بود. خود ما در کشت امسال از سم استفاده نکردیم و برای مبارزه با کرم برگ خوار و کرم میوه خوار از زنبور و مبارزه بیولوژیک استفاده کردیم و تلاش می‌کنیم کمترین مقدار سم و کود در آن به کار ببریم. این علم و دانش باید توسط مسئولان به کشاورزی منتقل شود و کشاورزان بدانند این سم و کود چه ضررهایی برایشان دارد. بسیاری از کشاورزان تمایل دارند از این دستاوردهای علمی و تکنولوژی استفاده کنند.

متاسفانه کشت فلفل جزء محصولات استراتژیک نیست و بروگراسی اداری هم زیاد و دست و پاگیر بوده و هست.البته اشتیاق کمک وجود داشت ولی قوانین مورد نظر مانع شد.

من یک تولید کننده هستم و باید مشغله‌های ذهنی ام حد اقل باشد تا سطح کشتم را از 20 هکتار به 25 افزایش دهم. اما نمی توانم! در حالی که اشتغالی دائمی و در سطحی قابل قبول در منطقه ایجاد کرده ام.

همه ما حلقه‌های زنجیر توسعه و اشتغال هستیم که باید به حق دیده شویم. ما انسانیم و انسان نسبت به جایی که ریشه دارد تعصب و مسئولیت خاصی باید داشته باشد. همه ما نسبت به خانواده و شهر و منطقه و کشور خود و کل مردم دنیا مسئولیت داریم و باید این مسئولیت را به انجام رسانیم. پس دستگاه ها و نهاد های متولی و مقامات استانی و مجمع نمایندگان همه باید برای حفظ اشتغال و توسعه از تولیدکننده و کشاورز و دامدار و .... حمایت کنند همچنان که ما نیازمند حمایت هستیم.

انتظار من تولید کننده این است که بسته‌های حمایتی ویژه ای به کشت اقلامی چون فلفل تعلق گیرد تا هر چند این نوع کشت که مثل کشت گندوم و برنج  اگرچه استراتژیک نیست ولی سهم عمده ای در اشتغال دارد نیز حمایت شود.

درخواست بنده این است که مرکزی برای جمع آوری اطلاعات پایه کشت فلفل یا هر گونه دیگری تاسیس تا هر کسی خواست به این مراکز مراجعه کند و به این اطلاعات پایه به آسانی دسترسی داشته باشد.

کشت 100 هکتاری فلفل در جویبار

حاتم نژاد, مدیر جهادکشاورزی جویبار نیز در گفت‌وگو با تسنیم با بیان اینکه شهرستان جویبار بیش از 45 نوع محصول کشاورزی را تحت کشت دارد, فلفل را نیز یکی از محصولاتی دانست که در این شهرستان برای بهره برداران حائز اهمیت است.

مدیر جهاد کشاورزی جویبار فلفل را گیاهی یک ساله دانست که درجه حرارت پایین دوره رشدش کم می‌شود و همچنین با گرم شدن بهار دوره کشت آن آغاز و تا سرما و یخبندان قادر به تولید است.

حاتم نژاد با اشاره به اینکه در سالجاری در شهرستان جویبار بالغ بر 100هکتار فلفل کشت شده است افزود: فلفل به طور متوسط 8 تن در هکتار محصول می‌دهد و بالغ بر 800 تن تولید آن در شهرستان است.

وی گفت: در سالجاری که سال اقتصاد مقاومتی و اقدام و عمل است تولیدکنندگان بتوانند متقاضی با حداقل اعضا 25 نفر تعاونی تشکیل دهند دولت با پرداخت تسهیلات گلخانه مدرن را می‌توانند در روستا پیاده کنند و با داشتن آب و برق با هزینه کمتر و کشت فلفل و سبزیجات و صیفی جات در داخل گلخانه جهت بهره وری بیشتر تولید خوبی داشته باشند.

مصاحبه و گزارش از رقیه عالی

انتهای پیام/