خروجی‌های تراکتور زیر ذره‌بین "تسنیم"/از بدشانسی "فردین" تا آچار فرانسه ژنرال

به گزارش خبرگزاری تسنیم از تبریز، تیم تراکتورسازی که پس از ابقای امیر قلعه‌نویی به‌عنوان سرمربی خود در لیگ شانزدهم، با نظر او بازیکنان جدیدی جذب کرده است، نسبت به فصل گذشته تغییرات نسبتاً زیادی داشت و 11 تن از بازیکنان خود را از دست داد.

حمودی؛ سربازی اجباری

نخستین بازیکنی که امسال از تراکتورسازان جدا شد، علی حمودی مدافع-هافبک راست این تیم بود که پیش از اتمام فصل 94-95 برای تراکتورسازان، ساز جدایی از جمع شاگردان قلعه‌نویی را کوک کرد.

حمودی پس از اتمام رقابت‌های لیگ برتر و در فاصله چند روز مانده به دیدار رفت تیم تراکتورسازی مقابل النصر امارات در چارچوب مرحله یک‌هشتم نهایی رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا، در صفحه اجتماعی خود از پرشورها خداحافظی کرد تا به‌نوعی نخستین خروجی تراکتورسازان برای سال آینده به‌حساب بیاید.

او در مدت حضورش در تیم تراکتورسازی، همیشه نیمکت نشین محمد ایران پوریان، دیگر مدافع راست این تیم بود.

علی حمودی در کل برای تراکتورسازی 8 بار به میدان رفت و توانست یک گل 3 امتیازی برای تیمش به ثمر برساند. مدافع-هافبک سابق تیم سپاهان اصفهان که برای گذراندن خدمت مقدس سربازی خود به تراکتورسازی آمده بود، در طول فصل نمره متوسط 63/3 که نمره نسبتاً ضعیفی محسوب می‌شود را گرفت.

خلیل زاده؛ پسر شجاعی که محبوب پرشورها شد

پس از حمودی، دومین بازیکنی که از جمع تراکتورسازان جدا شد، شجاع خلیل زاده بود. بازیکنی که همانند اکثر بازیکنان تراکتورسازی کارت معافیت سربازی‌اش جعلی از آب در آمده بود و برای خدمت سربازی‌اش را در تیم تراکتورسازی سپری می‌کرد.

«پسر شجاع» هواداران تراکتورسازی، که به‌واسطه بازی‌های خوبش در لباس سرخ پوشان آذربایجانی از محبوبیت خوبی هم نزد آنان برخوردار شده بود، با سپاهانی‌ها قرارداد داشت و پس از گذراندن خدمت سربازی، باید به اصفهان برمی‌گشت.

خلیل زاده در یک فصلی که برای این تیم به میدان رفت، همیشه اتکای خوبی برای کادر فنی این تیم بود. او درمجموع 21 بازی برای تراکتورسازی انجام داد، 2 گل به ثمر رساند، 5 کارت زرد گرفت و درمجموع، نمره متوسط 3/07 را دریافت کرد.

رحمانی؛ از قهر و آشتی با آذری‌ها تا رفتن به تیم محبوب دوران کودکی

بختیار رحمانی اما سومین خروجی تراکتورسازان در فصل گذشته بود. بازیکنی که هنگام پیوستن به تیم تراکتورسازی، به خاطر مشکلاتی که برای کارت معافیت سربازی‌اش پیش آمده بود، حدود 2 سال از فوتبال دور بود.

رحمانی که هنگام پیوستن به تیم تراکتورسازی تازه از بند مصدومیت رها شده و به میادین بازگشته بود، در اوایل حضورش در تبریز، هیچ‌گاه نتوانست آن «بختیار» موردنظر پرشورها باشد. بختیاری که به همراه تیم ملی کشورمان حضور در رقابت‌های جام جهانی 2014 برزیل را تجربه کرده بود، در تراکتورسازی نمی‌توانست ارزش‌های همیشگی خود را به نمایش بگذارد. از طرفی، اختلاف او با هواداران تراکتورسازی نیز بیش‌ازپیش او را در انواع حواشی غرق می‌کرد.

با پیوستن امیر قلعه‌نویی به تراکتورسازی و نخستین دیدار آسیایی این تیم مقابل الاهلی امارات، ورق به نفع بختیار برگشت. او در لیگ قهرمانان آسیا برای تراکتورسازان خوش می‌درخشید، آقای گل این تیم شده و به محبوب پرشورها تبدیل گشته بود.

زمانی که پاس گل او در دیدار برگشت تراکتورسازی و النصر نتوانست مانع از وداع تلخ پرشورها با لیگ قهرمانان آسیا شود، وی تصمیم به جدایی از تراکتورسازی گرفت تا به استقلال، تیم محبوب دوران کودکی‌اش بپیوندد.

بختیار رحمانی در مجموع 23 بازی برای تراکتورسازی انجام داد، 4 گل به ثمر رساند و نمره متوسط 3/15 را گرفت.

همامی؛ تماشاگری برای هنرنمایی «کارآگاه گجت»       

مسعود همامی هم دیگر بازیکن جدا شده از تراکتورسازان بود.دروازه‌بان 33 ساله و اصفهانی تیم تراکتورسازی پس از سپردن سکان هدایت سرخ پوشان دیار آذربایجان به امیر قلعه‌نویی، به عنوان دروازه‌بان سوم به این تیم پیوست تا بیشتر نقش یک تماشاگر را برای تیمش ایفا کند.

«همامی» که سابقه بازی در تیم‌های سپاهان اصفهان، مقاومت سپاسی، راه‌آهن شهرری، شهرداری تبریز، ذوب‌آهن اصفهان، پیکان تهران، پرسپولیس تهران و پاس همدان را در کارنامه خود داشت، در نیم فصلی که در تراکتورسازی بود، هیچ‌گاه نتوانست برای این تیم به میدان برود.

این دروازه بان باتجربه بیشتر اوقات حتی به لیست 18 نفره تیم تراکتورسازی در دیدارهای مختلف نیز راه پیدا نمی‌کرد تا از سکوها نظاره‌گر هنرنمایی هم‌بازی‌اش در چارچوب دروازه این تیم که لقب «کارآگاه گجت» را هم گرفته بود، باشد.

کلانتری؛ بهتر از «همامی»

ایوب کلانتری علی‌رغم اینکه در وضعیتی مشابه با «مسعود همامی» به تراکتورسازی پیوست، اما به‌مراتب بیشتر از وی توانست برای این تیم به میدان برود.

«کلانتری» در مجموع برای تیم تراکتورسازی 6 بار به میدان رفت و با به ثمر رساندن یک گل از 3 گل تیمش در دیدار مقابل فولاد خوزستان، توانست نمره متوسط 2/91 را کسب کند که نمره قابل قبولی برای وی محسوب می‌شود.

این هافبک 25 ساله و شیرازی، در پایان فصل نیز جایی در لیست امیر قلعه‌نویی برای لیگ شانزدهم پیدا نکرد تا به تیم مشهد یا همان سیاه‌جامگان سابق بپیوندد.

عابدینی؛ «فردین» بدشانس

بدون شک می‌توان لقب بدشانس‌ترین بازیکن جدا شده از تیم تراکتورسازی را به «فردین عابدینی» داد. مدافع – هافبک راست بومی که با جدایی از بند مصدومیت، به خاطر ترافیک در پست دفاع راست تراکتورسازی، در این تیم تبدیل به یک نیمکت نشین محض شده بود، با پایان فصل از جمع شاگردان قلعه‌نویی جدا شد و به تیم تازه لیگ برتر شده ماشین‌سازی تبریز پیوست.

این مدافع راست، در حالی تصمیم به جدایی از تیم تراکتورسازی گرفت که گفته می‌شد در لیست امیر قلعه‌نویی برای فصل آینده حضور دارد اما به دلیل دوستی دیرینه‌اش با سرمربی تیم ماشین‌سازی راهی این تیم شد.

پیوستن به تیم ماشین‌سازی اما آغاز کابوس «فردین» بود و او تنها چند روز پس از پیوستن به این تیم، به دلایل نا معلوم قراردادش را با سبزپوشان تبریزی فسخ کرد و با انتشار متنی در صفحه اینیستاگرام خود، به‌شدت علیه سرمربی تیم ماشین‌سازی موضع گرفت و سپس آن را حذف کرد.

ثاقبی؛ از عرش به فرش

شاهین ثاقبی هم یکی دیگر از بازیکنان بدشانس‌های جدا شده از تیم تراکتورسازی بود. وی که با بازی‌های درخشانش در لباس سرخ‌های دیار آذربایجان نظر کارلوس کی روش، سرمربی تیم ملی را نیز جلب کرده و به تیم ملی بزرگ‌سالان راه یافته بود، با پایان خدمت مقدس سربازی‌اش مجبور به حضور در تیم دسته اولی ملوان بندر انزلی شد.

ثاقبی که بازیکن تیم ملوان بود و 2 فصل پیش برای گذراندن خدمت مقدس سربازی‌اش به تیم تراکتورسازی پیوسته بود، خدمت سربازی‌اش را دقیقاً زمانی به اتمام رساند، که تیم ملوان به دسته یک سقوط کرده بود و فصل آینده باید در این تیم بازی می‌کرد.

علی‌رغم تلاش تراکتوری‌ها برای نگه‌داشتن ثاقبی و میل این هافبک جوان، وی در نهایت مجبور به بازگشت به تیم ملوان بندرانزلی شد.

ثاقبی که جزو بازیکنان اصلی تیم ملی امید بود و حتی پیراهن تیم ملی بزرگسالان را نیز به تن کرده بود، به‌یک‌باره از عرش به فرش رسید و حال مجبور است فصل آینده را در لیگ دسته یک برای تیم ملوان بندرانزلی بازی کند.

نانگ؛ سلام مرا به تیم برسانید!

در کنار بازیکنان بومی و غیربومی که از جمع تراکتورسازان جدا شدند، بازیکنان خارجی نیز سهم عمده‌ای در لیست خروجی تیم تراکتورسازی داشتند.

شاخص‌تر بازیکن خارجی که در فصل نقل و انتقالات از تیم تراکتورسازی جدا شد، آلویس نانگ سیه‌چرده و کامرونی بود. وی که سابقه بازی در تیم‌هایی همچون استاندارد لیژ بلژیک و لوانته اسپانیا را در کارنامه خود داشت و طعم بازی در ایران را با تیم‌های فولاد خوزستان و نفت تهران چشیده بود، در نیم‌فصل دوم لیگ پانزدهم به تیم تراکتورسازی پیوست.

مهاجم دوست‌داشتنی تراکتورسازان، علی‌رغم اینکه در ابتدای حضورش در این تیم نتوانست نظر امیر قلعه‌نویی را جلب کند و بیشتر به‌عنوان بازیکن نیمکت نشین به‌کار گرفته می‌شد اما رفته‌رفته توانست به ترکیب ثابت سرخ پوشان دیار آذربایجان راه پیدا کند.

آلویس نانگ که پس از بازی‌های درخشانش در پیراهن تیم تراکتورسازی توانست از محبوبیت خوبی هم نزد پرشورها برخوردار شود، با پایان کارش در ایران، به کشورش بازگشت اما در پیام خداحافظی‌اش به هواداران تراکتورسازی، وعده بازگشت به این تیم را به آنان داد.

علی‌رغم میل باطنی «نانگ»، او دیگر به تیم تراکتورسازی برنگشت تا به‌این‌ترتیب از جمع شاگردان امیر قلعه‌نویی جدا شود.

وی اخیراً طی یک تماس تلفنی به یکی از خبرنگاران تبریزی اعلام کرده بود که دوست داشت به ایران برگردد اما مسئولان تراکتورسازی او را نخواستند. وی از این خبرنگار خواسته بود که سلام او را به تیم تراکتورسازی برساند.

آگتوستو؛ آچار فرانسه‌ای برای ژنرال

دیگر بازیکن سیاه‌پوست که از تیم تراکتورسازی جدا شد، «آگوستو سزار دوسانتوس» بود. هافبک دفاعی برزیلی که با «تونی اولیویرا» به تراکتورسازی پیوست و با آمدن امیر قلعه نویی به این تیم نیز تبدیل به بازیکن موردعلاقه این سرمربی شد.

«آگوستو سزار» که پس از آمدن امیر قلعه نویی تبدیل به یک «آچار فرانسه» برای این سرمربی شده بود و حتی یک‌بار به‌عنوان مهاجم نوک نیز مورد استفاده قرار گرفت، در مدت حضورش در تیم تراکتورسازی عملکرد فوق‌العاده خوبی را از خود به ثبت رساند.

هافبک 23 ساله تیم تراکتورسازی که در اکثر بازی‌های این تیم نیز به عنوان بازیکن ثابت به میدان می‌رفت، در پایان فصل علی‌رغم همه گمانه‌زنی‌ها، راه جدایی از تیم تراکتورسازی را در پیش گرفت تا نامش به‌عنوان یکی از جوان‌ترین بازیکنان خارجی تاریخ فوتبال ایران در ذهن فوتبالی‌ها بماند.

کاردوسو؛ کابوس‌های پس از «تونی»

«کاردوسو کارلوس الکساندر» نام کامل دیگر برزیلی جدا شده از تیم تراکتورسازی است. مدافعی که همانند هم‌وطنش با «تونی اولیویرا» به تراکتورسازی آمد اما همانند آگوستو، او هیچ‌گاه نتوانست پس از «تونی» جایی در ترکیب ثابت تراکتورسازی داشته باشد.

با آمدن قلعه‌نویی، «کاردوسو» جای خود را در قلب دفاع تراکتورسازان به «خالد شفیعی» داد و به یک نیمکت نشین تبدیل شد. قلعه نویی هیچ اعتقادی به مدافع برزیلی تیمش نداشت و مشخص بود که این مدافع، با پایان فصل به سرزمین قهوه بازخواهد گشت.

آیان؛ رامسی یا رمزی، مسئله این است

«آیان رمزی» که در ایران بیشتر به «آیان رامسی» شهرت یافت، با تبلیغات رسانه‌ای فراوان و سابقه 9 بازی در رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا که به نوعی بهترین و معتبرین ترین رقابت‌های باشگاهی در جهان محسوب می‌شود، در ابتدای لیگ پانزدهم به تیم تراکتورسازی پیوست.

این هافبک ریزنقش هرچقدر که با فیلم بازی‌های خود توانست خود را یک بازیکن سطح بالا نشان دهد، به همان اندازه در پیراهن تراکتورسازی ضعیف عمل کرد.

او که در زمان حضور «تونی» در تیم تراکتورسازی نیز بیشتر به‌عنوان بازیکن جایگزین به کار گرفته می‌شد، با آمدن امیر قلعه‌نویی، به طور کامل محو شد و علی‌رغم نشستن بر روی نیمکت تراکتورسازان، هیچ‌گاه به بازی گرفته نشد.

این ملی‌پوش استرالیایی – فیلیپینی که در تیم ملی فیلیپین نیز عملکرد خوبی داشت، در ایران یکی از کابوس وار ترین فصل‌های فوتبالی خود را سپری کرد تا خیلی زود به کشور و نزد خانواده خود برگردد.

گزارش از امیر ملک‌زاده

انتهای پیام/