استانداردهای اُپرا را در "یتیمخانه فونیکس" رعایت کردیم/ دومین تجربه تئاتر موزیکال در مشهد
کارگردان تئاتر یتیم خانه فونیکس گفت: سعی کردیم استانداردهای اپرا را در این کار رعایت کنیم. موسیقی اثر مثل خود نمایش منبعی نداشت و همه ایده و تفکر کل گروه بود و این آفرینش خیلی بزرگی برای ما بود.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد مقدس، چند شبی است که نمایش «یتیم خانه فونیکس» به کارگردانی محمد نیازی، نویسندگی آرش خیرآبادی، آهنگسازی میلاد قنبری، تهیهکنندگی نسترن ابوالحسنزاده قوچانی در سالن اصلی تئاتر شهر مشهد واقع در مجتمع فرهنگی امام رضا (ع) در حال اجراست.
این نمایش پاپ موزیکال استقبال خیلی خوبی در شبهای اول اجرا داشته است. در همین رابطه با عوامل گروه گفتوگویی داشتیم.
محمد نیازی؛ کارگردان
وی در زمینه یتیم خانه فونیکس اظهار داشت: طرح ابتدایی «یتیم خانه فونیکس» را خودم نوشتم و بعد طرح را به «آرش خیرآبادی» که از شعرا و نویسندگان خوب مشهد و خراسان هستند، ارائه دادم. آرش کمکم شروع کرد، به نگارش و سرودن اشعار که حدوداً 6 ماه به طول انجامید.
وی ادامه داد: تقریباً سه چهار بار در اتاق فکر این متن بازنویسی شد، تا در واقع تست اصلی آماده شود. بعد از آن با آقای «میلاد قنبری» برای آهنگسازی کار وارد مذاکره شدیم و در آخر طراحی کار و دفترچه کارگردانی آماده شد و تیم بازیگران هم در تیر ماه انتخاب شدند. ما از آبان ماه 94 بهطور رسمی تمرینات «یتیم خانه فونیکس» را تحت نام گروه «تئاتر پستو» در تماشاخانه «انوشیروان ارجمند» شروع کردیم.
نیازی گفت: ابتدا بسیاری از تمرینها برای آموزش بازیگرها به لحاظ آوازی بود که حدود 4 ماه طول کشید و از اواخر بهمن ماه کارگردانی کار را شروع کردیم که در نهایت خرداد ماه امسال نمایش آماده اجرا شد.
میلاد قنبری؛ آهنگسازی و تنظیم
آهنگساز این تئاتر اظهار داشت: بعد از این که متن کار تمام شد؛ کار آهنگسازی را شروع کردم. شخصیتپردازی براساس نتهای موسیقیایی شکل گرفت. از همان ابتدا هدف ما این بود که هر شخصیت تم مخصوص به خودش را داشته باشد.
وی ادامه داد: همه اینها دست به دست هم دادند تا تم کلی موسیقی اثر بهدست آمد. کاری که در مشهد فکر میکنم انجام نشده است. البته ما بهخاطر شرایطی که در سالن نمایش وجود دارد با مشکلاتی نیز مواجه هستیم، در واقع نهایت کیفیت همین است.
قنبری افزود: ما سعی کردیم استانداردهای اپرا را در این کار رعایت کنیم. موسیقی اثر مثل خود نمایش منبعی نداشت و همه ایده و تفکر کل گروه بود و این آفرینش خیلی بزرگی برای ما بود. حتی در این فکر هستیم که کتابچهایی هم داشته باشیم و از یک هفته قبل هم تهیه مستندی در موردش را شروع کردیم.
وی بیان کرد: ما قبل از این همین تجربه اجرای تئاتر موزیکال را داشتیم و توسط همین گروه بود که نخستین تئاتر کمدی موزیکال به اسم «آرایشگر» در مشهد اجرا شد و آقای «میلاد قنبری» آهنگسازی کار را انجام دادند. خودم هم کارگردانی کار را به عهده داشتم و این نمایش با استقبال خیلی خوبی مواجه شد.
قنبری خاطرنشان کرد: خانه هنرمندان و شهرداری نخستین جاهایی بودند که ما برای حمایت داشتیم و در حد بضاعتشان به ما کمک کردند و چاپ بلیت و تراکت را برای ما انجام دادند. ما از ابتدا تهیه کننده نداشتیم ولی در نهایت ابوالحسنزاده تهیهکنندگی کار را به عهده گرفتند.
وی اظهار داشت: من به علت مشکلاتی که در سالن اجرا وجود داشت، مجبور شدم از تعدادی فضاسازیها و طراحیهایی که داشتم را حدف کنم. در واقع تنها سالن استانداردی که برای اجرای ما وجود دارد سالن تئاتر هاشمینژاد است که آن هم تبدیل به مخروبه شده است.
قنبری بیان کرد: این نمایشنامه در واقع 11 کاراکتر اصلی دارد و یک تعداد بچههای یتیمخانه و همینطور تعدادی همسرایان، 4 نقش اصلی در نمایش داریم؛ نقش فونیکس، نقش مادام ژانت، نقش بازرس و نقش خانوم ولبی، که سه نفر از آنها از بهترین بازیگرهای تئاتر مشهد هستند. محمدرضا صولتی، ندا محمدی و مسعود عقلی و همچنین وحید عباسی که بهطور تخصصی باهم کار کردیم و وی بهعنوان کارکتر اصلی نمایش انتخاب شدند. سایر بچههای یتیمخانه هم از کارگاههای دانشآموزی تئاتر در یک تست گسترده انتخاب شدند. همسرایان لندن هم از گروه سرود دانشآموزی انتخاب شدند. بهطور کلی حدود 28 نفر هر شب روی صحنه هستند.
نسترن ابوالحسنزاده قوچانی؛ تهیهکننده
تهیه کننده این تئاتر نیز اظهار داشت: به نظر من یکی از نقاط مثبت نمایش «یتیم خانه فونیکس» این بود که گروه مدت زیادی را در کنار همدیگر بودند و تمرین کردند و برای همه قسمتهای کار زمان بسیاری وقت گذاشته شد و به همین دلیل است که این کار شاید اینقدر خوب درآمده باشد. به نظرم دلیلی که این کار بازتاب خیلی خوبی بین مردم داشت هم شاید همین باشد.
وی بیان کرد: این در واقع فقط گفته من نیست؛ ما در این نمایش چه مهمانان خارجی که داشتیم و چه سایر دوستان که به صورت تخصصی بررسی میکردند؛ نظر مثبتی به کار داشتند. بار موسیقی این نمایش نه فقط در مشهد، بلکه در کشور فوقالعاده از کار درآمده است. این صفهای طولانی که هرشب ما شاهدش هستیم؛ دلیل بر این ادعا است.
ابوالحسن زاده بیان کرد: در واقع این کار آشتی بود بین اهالی موسیقی و تئاتر، ما در این نمایش هم خوانندههای خوبی داشتیم که در طول این مدت تبدیل شدند به افرادی که توانایی بازیگری نیز دارند و هم بازیگران بسیار خوبی داشتیم که الان خوانندگی نیز میکنند.
وی افزود: ما برای این کار تمام استانداردهایی که از ما خواسته شده بود را رعایت کردیم و در واقع کاملا در چارچوبی که برای ما تعریف شده بود، کار کردیم. ما از سوی ارشاد حمایت شدیم البته حمایت معنوی و نه حمایت مالی. فکر میکنم دلیلش این بود که ما چارچوبها را رعایت کردیم، چه در زمینه آوازها و چه در زمینه موسیقی. توصیه من هم به سایر دوستانی که قرار است بعد از ما اجرا داشته باشند این هست که این چارچوبها را رعایت کنند و تئاتری با این کیفیت اجرا کنند.
انتهای پیام/