نکات مثبت و منفی درباره ادویه ای به نام آویشن

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، می خواهیم در این مطلب به تاثیرات مثبت آویشن اشاره کنیم این نوع ادویه چه خاصیت های درمانی به همره دارد و آیا می تواند برای برخی افراد مضر و خطرساز باشد؟توصیه های مختلف متخصصین طب سنتی در این زمینه چیست؟

آویشن یکی از گیاهان شناخته شده برای حمایت از سیستم ایمنی بدن، سیستم تنفسی و همچنین سیستم گوارشی و عصبی است.

روغن اصلی آویشن شامل 20 تا 54 درصد تیمول است. تیمول خاصیت ضد میکروبی قوی دارد. دانشمندان در دانشگاه مانیتوبای کانادا در مجله بین المللی مواد غذایی میکوبیولوژی نوشتند که تیمول مقاومت به داروهای معمول مانند پنی سیلین را کاهش می دهد.

در اینجا 6 خاصیت سلامتی مصرف آویشن و 6 مورد احتیاطی در مصرف آن بیشتر معرفی شده است:

نبرد با گلودرد: روغن آویشن همانطور که گفته شد، خواص ضد میکروبی قوی دارد و یک سلاح جدی علیه گلودرد محسوب می شود. حتی مطالعاتنشان داده اند که یک اثر خوب در برابر مقاومت آنتی بیوتیکی ایجاد می کند. زمان بعدی که شما دچار گلودرد شدید، می توانید این گیاه را به رژیم غذایی خود اضافه کرده و حتی از فواید چای آویشن بهره ببرید.

کاهش فشار خون و کلسترول: مصرف آویشن منجر به تولید فعالیت های ضد فشار خون می شود و یک انتخاب عالی گیاهی برای هر کسی است که از علائم فشار خون بالا رنج می برد.علاوه بر این، عصاره آویشن در کاهش سطح کلسترول و تری گلیسیرید و ال دی ال بسیار موثر است ضمن این که منجر به افزایش اچ دی ال یا کلسترول خوب نیز می شود.

جلوگیری از مسمومیت غذایی: اسانس های موجود در آویشن قادر به پاکسازی کاهو از شیگلا می شود؛ یک ارگانیسم عفونی که منجر به اسهال می گردد و خسارات عمده ای را به روده وارد می کند. شما با اضافه کردن آویشن به وعده های غذایی خود می توانید خطر ابتلا به بیماری های منتقله از راه غذا را کاهش دهید.

افزایش خلق و خوی: کارواکرول موجود در آویشن باعث تقویت خلق و خوی می وشد و تحقیقات نشان می دهد که مصرف منظم آویشن سطح دوپامین و سروتونین را در قشر جلوی مغز و هیپوکامپ افزایش می دهد. دوپامین و سروتونین دو انتقال دهنده عصبی کلیدی برای افزایش خلق و خوی هستند.

مبارزه با سرطان: یکی دیگر از خواص آویشن، مبارزه با تومورها و سرطان ها است. کارواکرول این گیاه باعث مهار تکثیر و مهاجرت سلول های سرطانی در روده بزرگ می شود. تحقیقات نشان داده است که کارواکرول پتانسیل درمانی هم برای سرطان روده بزرگ دارد. علاوه بر این، آویشن وحشی ممکن است یک کاندید امیدوار کننده در توسعه دارودرمانی جدید برای درمان سرطان سینه باشد.

درمان برونشیت: آویشن برای قرن ها در درمان سرفه و برونشیت استفاده شده است. روغن آویشن که از برگ‌های آن گرفته می ‌شود اغلب به‌ عنوان داروی طبیعی برای سرفه کاربرد دارد. در یک مطالعه مشخص شد ترکیب آویشن با برگ ‌های گیاه «پاپیتال» به تسکین سرفه و دیگر علائم برونشیت کمک می ‌کند.

جالب است بدانید که یک اونس آویشن تازه یعنی چیزی حدود 28 گرم، حاوی مواد مغذی زیر است:

6.8 گرم کربوهیدرات

1.6 گرم پروتئین

0.5 گرم چربی

3.9 گرم فیبر

44.8 گرم ویتامین ث

1330 واحد ویتامین آ

4.9 میلی گرم آهن

0.5 میلی گرم منگنز

113 میلی گرم کلسیم

44.8 میلی گرم منیزیوم

0.1 میلی گرم ریبوفلاوین

0.2 میلی گرم مس

0.1 میلی گرم ویتامین ب 6

171 میلی گرم پتاسیم

موارد منع مصرف و احتیاط

تیمول موجود در اسانس آویشن می ‌تواند سبب سرگیجه، سردرد، تهوع، استفراغ و ضعف عضلانی و همچنین ممکن است سبب کاهش فعالیت قلب، دستگاه تنفسی و دمای بدن شود.

مصرف آویشن به افراد مبتلا به اختلالات غده تیروئید توصیه نمی ‌شود.

در بعضی منابع اشاره شده است که مصرف زیاد آویشن یا عصاره آن در دوران بارداری می تواند احتمال سقط جنین را افزایش دهد. بنابراین توصیه شده است که زنان باردار بهتر است از مصرف این گیاه خودداری کنند.

در مورد مصرف آویشن در دوران شیردهی، تحقیقات کافی انجام نشده است اما توصیه شده است که در این دوران هم بیش از حد متداول خوراکی، از این گیاه استفاده نشود.

بر اساس تحقیقات، معلوم شده که آویشن می تواند روند انعقاد خون را با تاخیر مواجه کند. بنابراین کسانی که قرار است تحت عمل جراحی قرار بگیرند، از دو هفته قبل از عمل جراحی، نباید آویشن استفاده کنند.

همچنین بعضی افراد ممکن است به آویشن و فرآورده های آن حساسیت داشته باشند، در این صورت نباید از این گیاه به صورت خوراکی یا موضعی (مثل روغنهای پوستی و …) استفاده کنند.

منبع : آوای سلامت

انتهای پیام/