نفس‌های تنگ اهالی روستای «زرده» از عوارض شیمیایی و کمبودها
راه دسترسی خاکی و نبود درمانگاه شرایط را در این سالها برای اهالی روستای شیمیایی شده «زرده» در غرب استان کرمانشاه بسیار سخت کرده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از کرمانشاه در روستای «زرده» واقع در 40 کیلومتری شهر کرندغرب از شهرستان‌های غربی استان کرمانشاه که چند سالی است شهرت آنها شاید تنها به گوش عده‌ای رسیده باشد و عکس‌العمل آنها به آهی و افسوسی کوتاه مدت ختم شده باشد، مردمانی زندگی می‌کنند که خس‌خس سینه و سوزش چشم و بسیاری از مشکلات توانی برای بیان رنج زندگی باقی نگذاشته است.
خس‌خس سینه، سرطان خون، سقط جنین، تولد کودکان ناقص، مشکلات پوستی و از بین رفتن زمین‌های کشاورزی هر چند برای بیشتر مردم بسیار هولناک است اما این واژگان برای مردم روستای زرده چندان غریب نیست، زیرا سال‌هاست که با همه اینها به صورت یکجا دست و پنجه نرم می‌کنند و شاید تنها انتظار برای پرپر شدن عزیزانشان در مقابل چشمان خود برای آنها کمی غریب باشد.
31 تیر ماه سال 1367 برای مردم مظلوم و بی‌صدای زرده یادآور روز تلخی است که گویا گذر زمان نیز آن را به فراموشی نمی‌سپارد و وجود بیماران شیمیایی، فوت مکرر افراد روستا به خاطر مشکلات و عوارض ناشی از بمباران شیمیایی هواپیماهای بعثی و تولد فرزندان ناقص که در این روستا به امری عادی تبدیل شده است بر فراموش‌نشدنی بودن این فاجعه گواه می‌دهد.
ساعت‌های ابتدایی صبح 31 تیر ماه 1367 صدای سه تا پنج فروند جنگنده بعثی در آسمان زرده به‌صدا درآمد. جنگنده‌های عراقی در آن روز تنها به حضور در آسمان زرده و ایجاد هراس در دل مردم اکتفا نکردند و با فروریختن چهار بمب شیمیایی اهالی این روستا را برای همیشه داغدار کردند. آن روز هر چند عمق فاجعه در ابتدا برای بسیاری از افراد همچون دفعات گذشته بود اما دودهای رنگی همچون رنگین کمان و بوی نامطبوع آن نشان از فاجعه‌ای سنگین‌تر بود.
براساس گفته‌ها مردم این روستا در آن دوران اطلاعی از این نوع بمباران نداشتند و تنها از سوزش چشم و خفگی می‌نالیدند و دلیل آن را نمی‌‌دانستند که عده‌ای برای رهایی یافتن از خفگی و سوزش چشم و پوست به چشمه نزدیک روستا پناه بردند ولی آلوده شدن آب چشمه سبب شد بسیاری دیگر در اطراف آن جان بسپارند.
در چنین شرایطی که در حالت معمول تحت نظر قرار گرفتن مصدومان فاجعه برای همه امکان نداشت و این امکان تنها برای افرادی که دارای وسیله نقلیه بودند فراهم بود، جنایات منافقان کوردل و اجرای عملیات مرصاد برای مقابله با آنها تنها چند روز بعد از فاجعه بمباران سبب آوارگی مردم این روستا و افزایش تلفات شد.
مدیرکل بنیاد شهید و امور ایثارگران استان کرمانشاه از 275 شهید و 477 جانباز در روستای زرده خبر داد که این آمار نشان‌دهنده ایثارگری این مردم مظلوم و جنایات رژیم بعثی است.
حجت‌الاسلام هادی عسکری با بیان اینکه کمک و خدمت‌رسانی به مردم این روستا یک وظیفه همگانی و مورد عنایت پروردگار است، عنوان کرد: از سال 85 تاکنون چهار کمیسیون پزشکی برای افراد این روستا تشکیل شده که در آنها افرادی خبره از تهران همراه با دستگاه‌های مجهز حضور داشته‌اند.
وی با بیان اینکه در این روستا جانبازانی از پنج درصد به بالا وجود دارند، افزود: با کمیسیون‌های برگزار شده اکنون هیچ درخواستی برای جانبازی بدون پاسخ باقی نمانده و ساخت مرکز درمانی برای این افراد نیز بر عهده مراکز بهداشتی است که باید انجام شود.
عواقب زیست محیطی این فاجعه و پیامدهای آن برای آیندگان بر هیچ‌کس پوشیده نیست و این در حالی است که یکی از موارد آشکار تبعیض در محاکمه سران رژیم بعثی عراق این بود که هرگز به خاطر آنچه در سوی دیگر مرز و در ایران انجام دادند هرگز مورد بازخواست قرار نگرفتند و دولت‌های غربی نیز از اقدامات شرکت‌هایی که سلاح‌های شیمیایی در اختیار صدام حسین قرار می‌دادند برای همیشه چشم‌پوشی کردند.
هرچند هنوز هم سالها بعد از این فاجعه مردم زرده منتظر ثبت دادخواهی خویش در محاکم بین‌المللی هستند اما تنگناها برای حفظ زندگی خود و عزیزانشان فرصت بر زبان آوردن دادخواهی را از آنها گرفته که نبود مرکز درمانی و راه مناسب برای دسترسی به شهر از جمله این مشکلات است.
این شرایط در حالی است که مردم این روستا به دلیل شرایط جسمانی و حاد که دارای هزینه‌های درمانی بسیار سنگین نیز است به شدت نیازمند مرکز درمانی در روستا هستند؛ با این وجود راه روستایی منتهی به شهر برای دسترسی به پزشک نیز برای آنها مشکل ایجاد کرده است.
راه دسترسی خاکی از مشکلات اهالی روستای زرده است که رئیس اداره نظارت بر ساخت راه‌های روستایی استان کرمانشاه در این باره گفت: این روستا دارای 3.7 کیلومتر راه است که تاکنون 700 متر آن آسفالت شده و سال گذشته با تخصیص اعتبار 1200 میلیون تومانی و عدم تحقق آن هنوز سه کیلومتر از این راه خاکی است.
وی افزود: اعتبارات مورد نیاز برای آسفالت راه‌های روستایی باید از محل اعتبارات سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان کرمانشاه تخصیص یابد که تاکنون تعدادی از روستاهای شهرستان دالاهو همچون روستای زرده به دلیل نبود اعتبار آسفالت نشده‌اند.
روستای شیمیایی زرده در یک روز سیاه یک باره بیش از 30 درصد از ساکنان خود را از دست داد و بقیه نیز به آثار شیمیایی از جمله انواع سرطانهای مری، ریه، معده، خون و پوست و نیز نابینایی دچار شدند و در میان آمار شهدای روز نخست بمباران روستای زرده پنج کودک زیر 10 سال و 14 جوان زیر 30 سال به شهادت رسیده‌اند.
امام جمعه دالاهو نامگذاری 31 تیر ماه و سالروز بمباران شیمیایی روستای زرده و شهادت 270 نفر از اهالی این روستا و 26 نفر از شهر ریجاب به نام روز شهرستان دالاهو را اقدامی ارزشمند در راستای زنده نگه داشتن یاد و خاطره این شهدا و محکومیت جنایات رژیم بعثی و حامیان آنها بیان کرد.
حجت‌الاسلام نوروزی با اشاره به اینکه حقوق میلیون‌ها انسان بی‌گناه در گوشه و کنار کره زمین نادیده گرفته می‌شود، عنوان کرد: در این شرایط کشورهایی همچون آمریکا که ادعای حقوق بشر دارند این واژه را تنها در حد دستیابی به اهداف و منافع خود در نظر می‌گیرند.
به گزارش تسنیم کوتاهی مسئولان و شاید رسانه‌ها سبب شده که این هیروشیمای کوچک بعد از گذشت سالها از جنگ و فاجعه هنوز هم از دیدگان غافل بماند و شاید بسیاری از انسانها نه‌تنها در جهان بلکه در ایران اسلامی از حضور اینچنین روستایی با مشکلات جسمانی و روحی بسیار بی‌خبر باشند.
رئیس شورای روستای زرده سرگذشت این منطقه و فاجعه آن را هیروشیمای کرمانشاه بیان کرد و افزود: پس از سفر مقام معظم رهبری به کرمانشاه یک سالن ورزشی چندمنظوره و طرح هادی در روستای زرده اجرا شده و به نوعی بخش بسیاری از کمبودها در حق این روستا جبران شد.
در سال‌های اخیر نزدیک به 100 نفر از اهالی این روستا به دلیل سرطان خون و عوارض ناشی از بمباران شیمیایی فوت شده‌اند که 40 مورد سقط جنین، بیماری‌های پوستی و انواع معلولیتها از دیگر بیماری‌های شایع در این منطقه است که به گفته مسئولان محلی سالانه تعدادی از افراد روستا نیز به دلیل سرطان ریه جان خود را از دست می‌دهند.
ساکنان و بازماندگان از بمباران شیمیایی که از اهالی روستای زرده هستند همچنان درگیر تبعات این جنایت هستند ولی پس از گذشت سالها این روستا هنوز درمانگاهی برای رسیدگی به بیماران خود ندارد و راه دسترسی روستا نیز تعریفی ندارد که می‌توان اذعان کرد با گذشت سالها هنوز تغییری در روستای زرده ایجاد نشده است.
انتهای پیام/